"اوا"، "اینگرید" و "بیبی" سه مادری هستند که در یک زایشگاه بستری شده اند. در طول یک دوره چند روزه آنها داستان زندگی خود را برای یکدیگر تعریف کرده و تصمیم می گیرند نوزادان خود را نگه دارند یا سرپرستی آنرا به دیگران واگذار کنند...
"اوا"، "اینگرید" و "بیبی" سه مادری هستند که در یک زایشگاه بستری شده اند. در طول یک دوره چند روزه آنها داستان زندگی خود را برای یکدیگر تعریف کرده و تصمیم می گیرند نوزادان خود را نگه دارند یا سرپرستی آنرا به دیگران واگذار کنند...
این فیلم جزء ضعیف ترین کارهای برگمان است و فرسنگ ها با آثاری چون فانی و الکساندر، ساراباند، فریادها و نجواها،توت فرنگی های وحشی، پرسونا و نورزمستانی و..... فاصله دارد. در این فیلم برگمان به طور کامل هیچ کاری نمی تونه با سینما انجام بده و تماماً یک اثر سطحی و فاقد ارزش سینمایی است.
برگمان در این اثرش هیچ ایده ی تصویری و سینمایی را به تصویر نمی کشد و تماماً دیالوگ ها به طور مستقیم با تماشاگر ارتباط برقرار می کنند( که البته در آن هم به ساده ترین شکل ممکن عمل می کند) بدون آنکه نه فضای اثر و نه شخصیت پردازی رخ داده باشد بلکه انگار برگمان نوع جهان بینی خودش را به فیلم به طور مستقل، تحمیل کرده است و اگر دیالوگ ها را فاکتور بگیرید، هیچ چیزی از این فیلم باقی نمی ماند. کارگردانی به طور کامل غایب است و این در صورتی است که به لحاظ تنها فن کارگردانی به اعتقاد من ایشان جزء ۵ کارگردان بزرگ تاریخ سینماست.
این اثر به طور کامل فاقد کمپوزیسیون هنری و سینمایی است.
13
mehdi.taheri007
۱۰ سال پیش
این فیلم بعد از سال ۱۹۵۷ که اوج سینمای برگمان بود ساخته شد. به نظر میاد که برگمان در واقع خواسته کار سبکی رو انجام بده.اول اینکه فیلم کلا در لوکیشن زایشگاه انجام شد و از این لحاظ پروداکشن راحتی داشته.صحنه شروع فیلم با باز شدن در زایشگاه و صحنه اخر با خروج یک زن بسته می شود.
دوم اینکه بعد از موفقیت دو فیلم مهر هفتم و توت فرنگی های وحشی که نویسنده هر دو فیلم، برگمان بود این فیلم رو بر اساس فیلمنامه ایساکسون نوشت. به نظر می آید بعد از پرداختن به موضوع مرگ در مهر هفتم و گذر زندگی در توت فرنگیهای وحشی، در این فیلم به زایش و آغاز زندگی پرداخته.
ترجمه دقیق brink یعنی در آستانه موقعیت جدید و هیجان برانگیز بودن. پس می شود در آستانه زندگی چون هم لوکیشن فیلم زایشگاست و هم اینکه زندگی هر سه زن بعد از خروج از اینجا در آستانه تغییر قرار میگیرد.
این فیلم روایت سه زن است که دز اتاقی در زایشگاه بستری هستند:
یکی زنی که با خونریزی و ناراحتی به بخش می آید که در واقع بچه اش سقط شده.زنی که برای مادر شدن تردید به دل داشته و بعد می بینیم که شوهرش همچنین است. دچار تلاطم روحی میشود و همسرش را هم درگیر میکند.
دخترکی که نامشروع باردار شده، از خانواده طرد شده و با این وجود دل از نوزاد نمی کند.
زنی دیگر که شاد و سرزنده است و بی قرار دیدن فرزندش به همراه همسری که عاشقانه همدیگر را دوست دارند.
اما در نهایت کدام فرزند و کدام مادر رستگار می شود و در خروج از این محل زایش و آغار، در مسیر درست زندگی قرار می گیرد؟
بازی بازیگران بسیار خوب و گیراست بخصوص اوا دالبک در صحنه زایمان که بسیار درخشان از کار درآمده.
البته خود برگمان این فیلم را متوسط و کمی سست توصیف کرده و گفته بعد از آن هرگز از این تعداد زن بازیگر در فیلم استفاده نکرده.
4
darkheart00100
۹ سال پیش
جایزه بهترین کارگردانی کن رو برگمان بخاطر این فیلم تصاحب کرد
4
abtin.azghandi
۹ سال پیش
به به برگمان كبير!
4
membership.abc
۹ سال پیش
آستانه زندگی (عنوان اصلی سوئدی: Nära livet) فیلمی به کارگردانی اینگمار برگمان فقید است که در انگلستان با نام So Close to Life و در امریکا با نام Brink of Life اکران شد. بعدها اینگمار برگمان درباره فیلم گفته بود: امروز این فیلم به نظرم متوسط است که البته برای زمان خودش خوب بود، اما بعد از این فیلم که فیلمبرداری آن ۷ هفته طول کشید هرگز از این تعداد بازیگر زن در فیلم دیگری استفاده نمی کنم ...
این فیلم نقدهای مختلفی را به دنبال داشت و البته توانست از جشنواره فیلم کن (۱۹۵۸) برنده جایزه بهترین بازیگر زن و بهترین کارگردان و نامزد دریافت نخل طلا شود.
2
m1991g
۱۰ سال پیش
با خوندن خلاصه داستان و نام برگمان ۱۰۰% میره واسه دیدن
2
sobhansajjadie
۹ سال پیش
https://cafebazaar.ir/app/Guess.Movie/ اگه فیلم باز هستید این بازی را حتم انجام بدید.
7.5
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
یادداشتی بر فیلم در آستانه ی زندگی برگمان
این فیلم جزء ضعیف ترین کارهای برگمان است و فرسنگ ها با آثاری چون فانی و الکساندر، ساراباند، فریادها و نجواها،توت فرنگی های وحشی، پرسونا و نورزمستانی و..... فاصله دارد. در این فیلم برگمان به طور کامل هیچ کاری نمی تونه با سینما انجام بده و تماماً یک اثر سطحی و فاقد ارزش سینمایی است.
برگمان در این اثرش هیچ ایده ی تصویری و سینمایی را به تصویر نمی کشد و تماماً دیالوگ ها به طور مستقیم با تماشاگر ارتباط برقرار می کنند( که البته در آن هم به ساده ترین شکل ممکن عمل می کند) بدون آنکه نه فضای اثر و نه شخصیت پردازی رخ داده باشد بلکه انگار برگمان نوع جهان بینی خودش را به فیلم به طور مستقل، تحمیل کرده است و اگر دیالوگ ها را فاکتور بگیرید، هیچ چیزی از این فیلم باقی نمی ماند. کارگردانی به طور کامل غایب است و این در صورتی است که به لحاظ تنها فن کارگردانی به اعتقاد من ایشان جزء ۵ کارگردان بزرگ تاریخ سینماست.
این اثر به طور کامل فاقد کمپوزیسیون هنری و سینمایی است.
این فیلم بعد از سال ۱۹۵۷ که اوج سینمای برگمان بود ساخته شد. به نظر میاد که برگمان در واقع خواسته کار سبکی رو انجام بده.اول اینکه فیلم کلا در لوکیشن زایشگاه انجام شد و از این لحاظ پروداکشن راحتی داشته.صحنه شروع فیلم با باز شدن در زایشگاه و صحنه اخر با خروج یک زن بسته می شود.
دوم اینکه بعد از موفقیت دو فیلم مهر هفتم و توت فرنگی های وحشی که نویسنده هر دو فیلم، برگمان بود این فیلم رو بر اساس فیلمنامه ایساکسون نوشت.
به نظر می آید بعد از پرداختن به موضوع مرگ در مهر هفتم و گذر زندگی در توت فرنگیهای وحشی، در این فیلم به زایش و آغاز زندگی پرداخته.
ترجمه دقیق brink یعنی در آستانه موقعیت جدید و هیجان برانگیز بودن. پس می شود در آستانه زندگی چون هم لوکیشن فیلم زایشگاست و هم اینکه زندگی هر سه زن بعد از خروج از اینجا در آستانه تغییر قرار میگیرد.
این فیلم روایت سه زن است که دز اتاقی در زایشگاه بستری هستند:
یکی زنی که با خونریزی و ناراحتی به بخش می آید که در واقع بچه اش سقط شده.زنی که برای مادر شدن تردید به دل داشته و بعد می بینیم که شوهرش همچنین است. دچار تلاطم روحی میشود و همسرش را هم درگیر میکند.
دخترکی که نامشروع باردار شده، از خانواده طرد شده و با این وجود دل از نوزاد نمی کند.
زنی دیگر که شاد و سرزنده است و بی قرار دیدن فرزندش به همراه همسری که عاشقانه همدیگر را دوست دارند.
اما در نهایت کدام فرزند و کدام مادر رستگار می شود و در خروج از این محل زایش و آغار، در مسیر درست زندگی قرار می گیرد؟
بازی بازیگران بسیار خوب و گیراست بخصوص اوا دالبک در صحنه زایمان که بسیار درخشان از کار درآمده.
البته خود برگمان این فیلم را متوسط و کمی سست توصیف کرده و گفته بعد از آن هرگز از این تعداد زن بازیگر در فیلم استفاده نکرده.
جایزه بهترین کارگردانی کن رو برگمان بخاطر این فیلم تصاحب کرد
به به برگمان كبير!
آستانه زندگی (عنوان اصلی سوئدی: Nära livet) فیلمی به کارگردانی اینگمار برگمان فقید است که در انگلستان با نام So Close to Life و در امریکا با نام Brink of Life اکران شد. بعدها اینگمار برگمان درباره فیلم گفته بود: امروز این فیلم به نظرم متوسط است که البته برای زمان خودش خوب بود، اما بعد از این فیلم که فیلمبرداری آن ۷ هفته طول کشید هرگز از این تعداد بازیگر زن در فیلم دیگری استفاده نمی کنم ...
این فیلم نقدهای مختلفی را به دنبال داشت و البته توانست از جشنواره فیلم کن (۱۹۵۸) برنده جایزه بهترین بازیگر زن و بهترین کارگردان و نامزد دریافت نخل طلا شود.
با خوندن خلاصه داستان و نام برگمان ۱۰۰% میره واسه دیدن
https://cafebazaar.ir/app/Guess.Movie/ اگه فیلم باز هستید این بازی را حتم انجام بدید.
*همه ی اثار استاد برگمان شاهکارند*