داستان این فیلم بخشی از زندگی «هوارد هیوز» کارگردان و تهیه‌کننده و خلبان پرآوازه آمریکایی از اواخر دهه ۱۹۲۰ تا اواسط دههٔ ۱۹۴۰ است. او که دچار اختلال وسواسی جبری بود همواره به دنبال شکستن رکوردهای سرعت و فاصله پرواز بود.
داستان این فیلم بخشی از زندگی «هوارد هیوز» کارگردان و تهیه‌کننده و خلبان پرآوازه آمریکایی از اواخر دهه ۱۹۲۰ تا اواسط دههٔ ۱۹۴۰ است. او که دچار اختلال وسواسی جبری بود همواره به دنبال شکستن رکوردهای سرعت و فاصله پرواز بود.
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
7.6
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
بنظر من توی یک دهه اخیر حضور دی کپریو خودش دلیلی بر عالی بودن یک فیلمه که به همه هم ثابت شدس
فیلم خوبی بود اما متاسفانه عالی نبود
فیلم فوق العاده ای بود .. اما فوق العاده تر بازی دیکاپریو بود... نفرین آمون بر اکادمی اسکار که اون سال بهش اسکار ندادن
فیلمی که دی کاپریو توش باشه اگه عایی نیست پس چه لفظیو باید واسش انتخاب کرد...
يک اثر خيلي خوب، از يک کارگردان خيلي خوب...
يک فيلم‌نامه‌ي قوي و سرپا که لحظه‌اي از تاب و تب نمي‌افتد...
يک بازي خيلي خوب (مثل هميشه) از لئوناردو دي‌کاپريو، و يک بازي متفاوت از کيت بلانشت...
و در کنار اين‌ها کارگرداني که مي‌داند همه‌چيز را چطور به اندازه کنار هم بچيند تا فضا و زمان را دوباره بازسازي کند،
تا اتفاقات را با همان حسي که بايد داشته باشند به مخاطب القا کند؛
تا مخاطب را ۲ ساعت ۵۰ دقيقه روي صندلي سينما ميخکوب کند!
اگرچه شايد به شاهکارهاي ديگر اسکورسيزي نرسد، اما بدون شک کار بسيار خوبي است.
صحنه‌ی قرنطینه در سینما واقعا محشر بود!
دوستان متاسفانه ساختن این فیلم کسل کننده توسط اسکورسیزی باعث شد
نولان که پیشتر فیلمنامه ای در مورد هوارد هیوز نوشته بود و از دیدگاه خودش
بهترین فیلمنامه شه از ساختن فیلمش منصرف شه و ما بجای شاهکار نولان
با این اثر خواب آور مواجه شیم
یکی از آثار بزرگ Martin Scorsese هستش که متاسفانه خیلی اونو تحویل نگرفتن.
فقط باید ocd (یه نوع از وسواس رفتاری)داشته باشی یا یکی از نزدیکانت داشته باشه تا متوجه شی این فیلم چه شاهکاری