هنری کودکی است که دلش می خواهد گانگستر شود و برایش گانگستر شدن مهم تر از رئیس جمهور آمریکا شدن است. او عاشق زندگی پر زرق و برق، اتومبیل های شیک و گران قیمت و قدرت و نفوذ گانگسترهاست. هنری کارش را به عنوان پادو شروع می‌کند اما علیرغم ریشه ایرلندی اش به تدریج پلکان قدرت را در خانواده مافیایی ایتالیایی تبار نیویورک طی می‌کند. او به همراه جیمی و تامی، دوستان دیگر گانگسترش، حلقه کوچک صمیمانه ای تشکیل می‌دهند که هیچ غریبه ای اجازه ورود به آن را ندارد...
هنری کودکی است که دلش می خواهد گانگستر شود و برایش گانگستر شدن مهم تر از رئیس جمهور آمریکا شدن است. او عاشق زندگی پر زرق و برق، اتومبیل های شیک و گران قیمت و قدرت و نفوذ گانگسترهاست. هنری کارش را به عنوان پادو شروع می‌کند اما علیرغم ریشه ایرلندی اش به تدریج پلکان قدرت را در خانواده مافیایی ایتالیایی تبار نیویورک طی می‌کند. او به همراه جیمی و تامی، دوستان دیگر گانگسترش، حلقه کوچک صمیمانه ای تشکیل می‌دهند که هیچ غریبه ای اجازه ورود به آن را ندارد...
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
7.6
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
بی شک اسکورسیزی قویترین کارگردان هالیووده
این یه فیلم خوبه که بعدا خیلی فیلم از روی موضوعش کپی برداری کردن,حتما ببینید
God father
Goodfellas
Black mass
Donnie brasco
Scarface
Un touchables
A bronx tale
Casino
Papillon
Avenging Angelo
Once Upon a Time in America
Reservoir Dogs
یک لیست از فیلمای مافیایی که حتمن باید ببینید :-)
اسکورسیزی در این فیلم با دقت تمام جزئیات زندگی گانگستر ها رو ترسیم کرده
فیمنامه ی فیلم بسیار دقیق نوشته شده و مارتین اسکورسیزی به زیبایی مراحل نابودی یک انسان رو به نمایش می گذارد.
فیلمو دیدم الانولی در حد انتظارمنبود خیلی شلوغ بود و شخصیت های زیادی توی فیلم بودن که سردرگم میشدی کی به کیه من تا نصف این فیلم رو دیدم حوصلم سر رفت و رفتم سراغ فیلم دیگه ای که دانلود کرده بودم که فیلم شهر خدا بود و اون واقعا میخکوبم کرد و مجبور شدم تا آخرش ببینم در کل این فیلم اگر هم نمیدیدمش چیزی رو از دست ندادم داستانش که زیاد جالب نبود و تکراری و مثل فیلم های مافیایی بود با اینکه به این جور فیلم ها علاقه دارم ولی اونطور که فکر میکردم نبود
برای اولین بار امروز این فیلمو دیدم
عالی بود
پالپ فیکشن هم ارجاعاتی به این فیلم داشت اسم جیمی
یه جنازه که خواستن دفنش کنند لباس خونی
واقعا فیلمش حرف نداشت
دیالوگ های طنزش معرکه بود
از اینحور فیلما خوشم نمیاد.خسته کننده بود
اینم از رفیقای خوب
رفیقای خوبی که دنیرو توش کم رنگ بود و داستانش گیرایی لازمو نداشت که میخت کنه پای فیلم و بعضی جاها میشد حدس زد که قراره چه اتفاقی بیافته،مثه صحنه ای که به جو پسکی میگن بیا عضوی از مافیا شو میشد حدس زد که قراره چه بلایی سرش میاد
بنظرم زیاد خوش ساختم نبود،مثلا همون صحنه ای که بالا بهش اشاره کردم با اینکه یه جورایی میخواست بیننده رو غافلگیر کنه ولی خوب در نیامده بود،لحظه ای که داشتم این صحنه رو نگاه میکردم نا خود آگاه یاد پدر خوانده افتادم و اون سکانسی که آل پاچینو میخواست تو رستوران سر کرده یه خوانواده و یه پلیسو بکشه با اینکه از قبل میدانستم میخواد این کارو کنه ولی جوری غرق فیلم شده بودم که تو اون صحنه اندازه آل پاچینو استرس داشتم طوری که انگار من میخوام اون دو نفرو بکشم
اما حتما یه چیزاییم داشته که نمره به این خوبی گرفته و شاید بخاطر داستان مافیاییش باشه که طرفدارای زیادی داره
همیشه پیش خودم میگفتم که چرا تو گروه های مافیایی اولین اشتباه آخرین اشتباهه و چرا بخششی در کار نیست تا جایی که دیدم تو دادگاه ری لیوتا دوستاشو براحتی فروخت و پیش خودم گفتم اگه توی رستوران اون سردسته مافیا بجای پول توی دستش یه گوله توی مخش خالی میکرد کارش به اینجا نمیکشید...
شاید بهترین درسی که میشه ازین فیلم گرفت همینه که به کسی فرصت دوباره ندیم...