«لوسی» بعنوان پیشخدمت در رستوران فست فود کار می کند و با دوستش «جیمی» که یک نوازنده است مشکلاتی دارد. «تلما» با «داریل» ازدواج کرده، مردی که دوست دارد همسرش مدام در آشپزخانه بماند، تا او بتواند تلوزیون تماشا کند. روزی «تلما» و «لوسی» تصمیم می گیرند زندگی عادی شان را کنار بگذارند و با ماشین به جاده بزنند. اما در این سفر «لوسی» مردی که «تلما» را تهدید کرده است را می کشد، و از این رو آن دو تصمیم می گیرند به مکزیک بگریزند، اما طولی نمی کشد که پلیس آمریکا دستگیرشان می کند.
«لوسی» بعنوان پیشخدمت در رستوران فست فود کار می کند و با دوستش «جیمی» که یک نوازنده است مشکلاتی دارد. «تلما» با «داریل» ازدواج کرده، مردی که دوست دارد همسرش مدام در آشپزخانه بماند، تا او بتواند تلوزیون تماشا کند. روزی «تلما» و «لوسی» تصمیم می گیرند زندگی عادی شان را کنار بگذارند و با ماشین به جاده بزنند. اما در این سفر «لوسی» مردی که «تلما» را تهدید کرده است را می کشد، و از این رو آن دو تصمیم می گیرند به مکزیک بگریزند، اما طولی نمی کشد که پلیس آمریکا دستگیرشان می کند.
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
6.5
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
حین تماشای بعضی فیلم ها Stop می زنی.میری یک دوری می زنی.چیزی می خوری و فکر می کنی.
فیلم بده؟حوصله نداری؟موبایلت زنگ خورده؟ نه! به این خاطره که نمی خوای فیلم تموم بشه.نمی خوای از دستش بدی.مثل عشق بازی و مغازله با معشوق می مونه.دوست داری تا میشه طول بکشه تا هر دو از این معجزه لذت ببرید.
تلما و لوییز یک شاهکار ابدیه.نزدیک ترین فیلم از لحاظ مضمون و حتی لوکیشن به سریال بی نظیر Breaking Bad.یک درام جنایی که گاهی می خندانت و گاهی اونقدر تنت را می لرزونه که شاید اشکت جاری بشه.
فیلمی با داستانی به نهایت غنی که هم بیننده اش را تا آخر میخکوب خود می کنه و منتقد سخت گیر را هم وادار به تحسین می کنه.فیلمی که در کنار پوسته و لایه ی اولیه اش,مضمون قوی اش را به ملایمت هر چه تمام تر بهت القا می کنه.یک دیوانگی تمام عیار اما شیرین.به ستوه اومدن انسان در جامعه ای که درک نمی شه و به سیم آخر زدن.همان داستان ِ بالا آمدن آن چهره ی سیاه آدم هایی که پاک اند اما درک نمی شن...
همه چیز در این فیلم در اوج قرار داره.نیازی به تعریف و تمجید مجدد نیستوفقط باید به احترام این فیلم ایستاد و کف زد.
اما برسیم به شخصیت J,D با هنرنمایی برد پیت. برد پیت خود عیس مسیح هست.خود سینما.خود اتفاق.خود اوچ.فرقی نداره نقش یک خلافکار بی خانمان را بازی کنه,یک افسر خسته از جنگ,یک مامور به حبس افتاده,یک یاغی که با ایده هاش دنیا را زیر و رو می کنه,یک انسان عادی که فقط می خواد زندگی کنه اما زندگی ِ برعکسش نمی زاره یا یک کانادایی که قراره حکم آزادی یک برده بیچاره را صادر کنه...برد پیت همه این نقش ها را به خوبی هر چه تمام تر بازی می کنه.ما در هیچ فیلمی برد پیت نمی بینیم.فقط خود شخصیت را می بینیم و بس.برد پیت یک الهه ـست.
۵ از ۵
نقد فیلم
از اسکات فیلم شعاری ندیده بودم که دیدم.
از نگاهی که در فیلم وجود دارد اصلا خوشم نیومد و به نظرم اسکات بیشتر از آن که بخواهد یه فیلم سینمایی بسازد می خواهد بیانیه ای علیه مردان بخواند. و این مشکلش این است که بیش از حد فیلمش را سطحی و رو می کند و دیگری اثری هنری باقی نمی ماند بلکه تماماً شعار جای هنر و مایه ی سینمایی را می گیرد.
تمام شخصیت هایی که به تصویر می کشد سیاه و سفیدند و به همین دلیل کاریکاتورند و حتی تیپ هم نیستند چه برسد به شخصیت. یا مردای فیلم خیلی بدند یا خیلی خوبند، بین این دو هیچ چیزی نداریم.دوربین جناب اسکات هم که اساساً سمپاتی به طرف شخصیت های زنش دارد و به آنها حق می دهد.
به نظر من فیلم نامه بیش از حد بد است و حتی یک نکته ی مثبت هم من نمی بینم بلکه تماماً همه چیز تحت تاثیر شعار فیلم قرار گرفته است. پایان فیلم که دیگه بد تر از بد میشه. اون حالت دویدن اسلوموشن هل و......
به نظر من هنر رسانه نیست که بخواهد پیام بده(اونم پیام دادن به این بدی) بلکه هنر سینما، شریک کردن تماشاگر در تجربه ای هنری است نه دادن پیام اخلاقی یا اجتمایی.
جناب اسکات آنقدر دنبال دادن پیام در این فیلم هست که هیچ تحلیلی هم از جامعه ی آمریکا نمی تواند ارائه بدهد و همچنین بدتر از آن بر علیه مضمون فیلمش هم بلند می شود. چون سرکشی دو شخصیت زن فیلمش را نمی تواند به طور سینمایی از طریق برخوردهایی که با مرد ها داشته اند بسازد بلکه بیشتر این حالت را با آوردن شخصیت های کاریکاتوری مرد، به شخصیت های زنش تحمیل می کند.
در اصل هر دو بازیگر این فیلم هم سوزان ساراندون و هم جینا دیویس نامزد اسکار بهترین بازیگر زن شده بودند.
مشکل آقایون اینه که عادت دارن تو تمام فیلم ها نقش اول فیلم یک مرد باشه و زن ها رو در نقش های فرعی و تزیینی فیلم ببینند و به محض اینکه همچین فیلمایی با شخصیت محوری زن می بینند برچسب فمنیستی بهش می زنن
تصور کنید اگه بجای دو بازیگر زن دو تا مرد نقش اول فیلم بودن فیلم تکراری میشد . و اون چه که این فیلم رو خاص کرد ، جنون و جاودانگی دو زن بود که ریدلی اسکات به شکل کاملا باور پذیر اون رو ساخته بود.
از اون دست فیلمهایی بود که هرگز دوست نداشتم تموم شه عالی بود عالی
از بهترین فیلم های فمینیستی و ضد خشونت علیه زنان و اینکه دو زن ساده چطور در بستر خشن جامعه ضد زن تبدیل به جانی های تحت تعقیب میشوند ریدلی اسکات با فیلم G.I.JANE سینمای فمینیستی خودش رو تکمیل میکنه و نشان میدهد که در هر ژانری پتانسیل لازم برای خلق یک اثر هنری و در عین حال تجاری رو داراست
از ریدلی اسکات نباید کمتر توقع داشت.عالی بود.
من که قیلم گلادیاتورو از ریدلی اسکات دیدم ....فک نمیکردم قبلش همچین فیلمی ساخته بوده...
واقعا فیلم قشنگیه...
داستان زندگی خیلی از ما آدماست که واسه داشتن یه زندگیه معمولی از قید خیلی از آرزوهامون میگذریم ولی
یه روزی یه جایی بر حسب یه اتفاقی به خودمون میایم و میگیم نه این اون زندگی ای نبود که میخواستم...( البته ابن برداشت من بود )...
فیلم نقذ میکنه جامعه اون زمان آمریکارو در مورد رفتارهایی که در قبال زن ها میشه که هنوزم این رفتارها وجود داره...
آقا در کل ببینید فیلمو ...همین.
عالی بود..شخصیت پردازیش حرف نداشت..با اینکه پسرم ولی به طرز عجیبی با این فیلم ارتباط برقرار کردم..به تمامی دوستان پیشنهاد میکنم
شاهکار ریدلی اسکات.