«تراویس آندرسن» (استنتن) که چهار سال پیش گم شده، در یک شهر کوچک مرزی پیدا می شود. «والت» (استاکول)، برادر کوچک ترش که سرپرستی پسر هفت ساله ی «تراویس» – «هانتر» (کارسن) – را به عهده دارد او را نزد خود می آورد. «تراویس» می خواهد به دنبال همسرش، «جین» (کینسکی)، برود که او نیز چهار سال پیش ناپدید شده...
«تراویس آندرسن» (استنتن) که چهار سال پیش گم شده، در یک شهر کوچک مرزی پیدا می شود. «والت» (استاکول)، برادر کوچک ترش که سرپرستی پسر هفت ساله ی «تراویس» – «هانتر» (کارسن) – را به عهده دارد او را نزد خود می آورد. «تراویس» می خواهد به دنبال همسرش، «جین» (کینسکی)، برود که او نیز چهار سال پیش ناپدید شده...
7.2
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
پاریس تگزاس به طور کلی ارجاع دارد به آرتور شوپنهاور فیلسوف معروف آلمانی و اراده معطوف به حیات .بدین شکل که هدف از ارتباط بین دو جنس مخالف رسیدن،آزادی جنسی،درک متقابل و سرگرمی نیست بلکه نیروی ناخودآگاهی است که از دیدگاه فرویدی و لاکانی همان مفهوم میل به فالوس بودن و فالوس شدن است و انسان را وادار به برقراری رابطه می کند.
رتبه ۲۵۰
روی خط مرگ و زندگی
شاهکار وندرس...
پاریس تگزاس کاوش احساسات نسبت به گفتن یک داستان است. در مورد احساسات گم شده است...
.....
پاریس تگزاس روایت سفری بی انتهاست سفر آدمهایی که نمیدانند خانه واقعی شان کجاست و همواره به دنبال چیزی موهوم هستن.
(ویم وندرس)
یرنده نخل طلای ۱۹۸۴
عکاسی های وندرس رو هم ببینید.......خیلی هنرمندانه ست.
بدرود ای لحظه ی گریزان , ای سعادت انسانی که می گذری...
چه سلوک معصومانه ای.چه فیلم نابی.بکر و خالص.فیلمی بی نهایت انسانی و عارفانه که بیننده را با خودش به سلوک وسفری ساده و دور و دراز می بره.لذت این سفر را نمیشه توضیح داد.شاید به خاطر بادی هست که وقتی پشت ماشین میشینی و به موهات می خوره...
کمی با تماشای این درام اعجاب انگیز,یاد شاهکار بویهــودافتادم.چه به لحاظ بصری و چه رابطه ی پدر و پسری هرچند چه در دید اول و چه در دید چندم هم این دو فیلم مسیری چدا از هم را طی می کنن.
اگه یه پدر , پسرش رابزاره و یک ساعت با سرعت نور به سفر بره,خودش فقط یک ساعت بزرگ شده اما پسرش یک پیرمرده.
(جزء ۲۵۰ فیلم برتر IMDb با رتبه ٢۵٠)
yani ye film khob biyad az ۲۵۰ darmiyad
عالی بودالبته برخلاف نظر بعضی دوستان فیلم آنچنان فلسفی نبود !!! البته بستگی داره فلسفی رو چی تعریف کنین. بنظر من فیلم تمش خانواده بود و زندگی از نگاه خارجی تو امریکا و مشکلات جامعه امریکا. ممکنه یکی که فیلمهای با ریتم کندو دوست نداشته باشه خوشش نیاد ولی اگه حوصله کنین به نظر من واقعا شاهکاره