فیلم داستان یک خانواده در طول ۴ نسل است. زنی بنام جوی یکی از اعضای این خانواده است که تلاش می کند تا بنیانگذار یک کسب و کار عظیم خانوادگی باشد...
فیلم داستان یک خانواده در طول ۴ نسل است. زنی بنام جوی یکی از اعضای این خانواده است که تلاش می کند تا بنیانگذار یک کسب و کار عظیم خانوادگی باشد...
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
6.1
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
بنظرم فیلم خوبی بود و ارزش دیدن رو داشت.
جنیفر لورنس هم بعد از بازی در فیلم خوب x men اینبار با joy بازگشت خوبی داشت.
باز هم دیوید ا راسل وباز هم بازیگرانی درخشان و باز هم یه فیلم مزخرف!! ... دقیقا اتفاقی که تو امریکن هاستل افتاد تو این فیلم هم افتاد ... مشکل چیه ؟! کاگردان کارش بلده، بازیگران که دیگه نگو! وقتی اسم اقای افسانه (دنیرو) تو فیلم باشه خودش یه کلاس بازیگری هست ... ولی بزارید بهتون بگم مشکل از کجاست ... مشکل اینه گه فیلنامه کشش و جذب این همه ستاره رو نداره داخل خودش به قول سینمایی ها فیلنامش بیجنبه است و مثل ادم میمونه که جنبه سوار شدن بنز نداره ... ولی اینجا مشکل فاجعه تر از مبحث فیلنامه هست و کاگردانی دیوید او راسال اصلا درنیومده و اون چیزی گه تو فکرش بوده نتوسنته بریزه رو فیلمنامه و این شده که دوباره باید بگیم باز هم دیوید او راسل ،بازهم بازیگرانی بی نظیر و باز هم یه فیلم مزخرف!!
چه عجب بالاخره این چنگیز جلیلوند از رابرت دنیرو بیرون کشید
به به جنیفر خانوم :D
فیلم خوش ساختی بود , بازیگرایِ نامی و خوبی توش بودن که مخاطب رو ترغیب میکنه واسه اینکه هرچی سریعتر فیلم رو ببینه .
جنیفر تویِ این فیلم واقعا نقشش رو عالی بازی کرده بود خودم توقع نداشتم اما خیلیییی خوب بود . خلاصه داستان و سبکِ فیلم هم دیگه کاملا واضحه , کسایی که به این نوع فیلم و داستان علاقه دارن ۱۰۰% دانلود کنن فیلمِ قشنگیه . روندِ داستانی هم طوری نیست که بیننده خسته بشه .
در کل نمره ی من به این فیلم ۸.۵ از ۱۰ .
علی پورزارع:
تحلیل فیلم joy
((متن از علی پورزارع))
دیوید اوراسل نتوانست اثری بی نظیر همچون دفترچه ای با خطوط نقره ای(دفترچه امید بخش )را خلق کند. اما در حدو اندازه فیلمی که بتوان دید و پند گرفت و حسی شیرین یافت خوب بود.
جوی نام دختریست که برای اهداف بزرگ به این دنیا امده اما عوامل محیطی و خانواده اش همگی دست به دست هم میدهند تا او را محدود کرده و هر کدام بهره شخصی خود را از او برداشت نمایند.
سرگرم کننده بودن جوی ماحصل دیالوگها و مونولوگهای بی نقصش است.شعار میدهد اما شعارهای خود را در عمل به تصویر میکشد.
در واقع جوی نماد ان قهرمانیست که شمشیرش شکسته و توان بازسازی انرا ندارد .
در ابتدا تصویری از دوران کودکی جوی داریم
زمانی که خانه و ارزوهای کاغذی خود را ساخته و با خواهر خود در حال بازی و معاشرت است و در بازی کودکانه خود .شخصیت خود را موجودی خاص معرفی میکند موجودی خاص که برای رهایی و پرواز نیازی به یک پرنس ندارد بلکه به قدرت خود تکیه میکند و تنها مشوق او در این راه مادر بزرگ مهربان اوست.
در سکانس بعدی که جوی را در سنین جوانی و در نقش یک مادر و همسر(البته مطلقه)میبینیم
هنوز این ماهیت جوی که نیازی به یک پرنس ندارد از بین نرفته .جوی شخصیتیست که تمام اطرافیانش به او تکیه میکنند اما این شخصیت برای جوی راضی کننده نیست . جوی همیشه این را میداند که برای کارهای بزرگ افریده شده.و در نهایت این فشارها و کابوسهای روز مره سبب ایجاد جرقه ای در وجودش میشود جرقه ای به صورت یک کابوس جلوه کرده و یادی از ارزویی که در دوران کودکی از اینده خود داشته که سبب هویدا شدن خلاقیتهایش میشود.
در واقع نقطه قوت فیلم ریتم روایت خوب و فاصله گرفتنش از بخشهای کلیشه ای همچون تکیه کردن همیشگی زنی که مستقل مینماید به یک مرد است.در دنیای جوی هیچکس و چیزی وجود ندارد که جوی بتواند به او تکیه کند و این امر باعث میشود جوی همیشه سعی در خود کفایی خویش داشته باشد
در واقع در این فیلم اوراسل کنایه ای بر سینمای مرد محور هالیوود میزند و قصد نشان دادن زنی را دارد که کارهایی فراتر از کارهای مردها را به دوش میگیرد زنی که مردهای زندگیش به او تکیه میکنند .فیلم فرصتیبرایروابطه احساسی به جوی و ایجاد عاطفه بین جوی و مردی رانمیدهد شاید گاهی مخاطب این را ضعف بداند اما این ضعف نیست این ماهیت و مقصودکار اوراسل است.
برخلاف دفترچه خوشبختی که محوریت فیلم بر پایه روابط احساسی و کشمکش های بردلی کوپر و جنیفر لارنس شکل میگرفت در این فیلم کارکتربردلی کوپر بیشتر فردی منضبط و سود طلب در عین پایبندی به اصول دوستی و اخلاقی نمایان میشود.
جوی شاید سبک و سیاقی جدید به سینما معرفی نکند اما فیلمی خوب است که در مخاطب هیجان ایجاد میکند مخاطب چه مرد و چه زن خود را در جایگاه زنی مثل جوی قرار میدهد و با پیروزی ها یش هیجان زده و با شکستهایش دل شکسته میشود.
و اما بازی جنیفر لارنس که انقدر شایستگی داشت که کاندیدای اسکار سال شود و به نظر من اینکه او را برنده این جایزه هم میدیدیم دور از انصاف نبود.در واقع نقصی در بازی لارنس نبود شاید این اوراسل بود که انتظار چندانی از لارنس نداشت.هر انچه که از کارکتری با این المانها مورد تایید بود توسط جنیفر لارنس اراءه شد و یکی از بهترین بازیهای خود را به نمایش گذاشت.
خب دوستان با توجه به حل شدن معضل x۲۶۵
میتونید قفلی بزنید رو معضل بعد
بسیار عالی.. در مورد استعداد هایی که ممکنه در اثر شرایط خانوادگی و اجتماعی به قهقراه برن ولی فیلم با بازی عالی جنیفر لورنس (حتی به مراتب بهتر از بری لارسون) نشون میده با اراده و اعتماد به نفس(نحوه قدم برداشتنش آخر فیلم تو تگزاس فوق العادس) میشه حتی از لحاظ تجاری کاری رو کرد که فکرشم نمیکنیم/نقطه تقابلش هم مادرش هست که هشت سال از خونه بیرون نرفته و درگیر دنیای مجازی تلویزیونه/موضوع فیلم چالش زندگی هممونه/مثل جوی ریسک کنیم و بریم جلو یا مثل مادرش حاشیه امنیتو انتخاب کنیم؟
تو این وسطم کسایی که مثل پکی خواهر جوی حسودن و میخوان از آب گل آلود ماهی بگیرن و به وفور پیدا میشن..
یکی از خوبای ۲۰۱۵..
تبدیل شدن یک فقیر به فردی ثروتمند ...
میشه گفت جوی یکی دیگه از فیلم های خوش ساخت در ژانر زندگی نامه سال اخیر هستش .
بازی جنیفر لارنس در این فیلم خیلی زیبا و تاثیر گذار بود و خوب تونسته بود از پس نقشش بر بیاد و طبیعی بازی کنه .
و داخل این فیلم که اصلا چیز عاشقانه خاصی نداشت که ذهن بیننده رو از داستان اصلی منحرف کنه و تمام تمرکز دیوید او راسل روی فیلنامه بود که نقطه قوت این فیلم بود .
فیلم تقریبا در کمترین سکانس هایی افت میکنه و در بقیه ی سکانس ها به خوبی پیش میره و بیننده از دیدن فیلم خسته نمیشه .
بازی بردلی کوپر هم خیلی خوب بود و همچنین بازی زیبای رابرت دنیروی دوست داشتنی .
یک فیلم زیبا و دوست داشتنی با چاشنی درام ...
دانلود کنید و ببینید و لذت ببرید .
۷.۵ از ۱۰