ژاپن قرن یازدهم. فرماندار تایرو به‌خاطر مخالفتش با فساد فئودالی برکنار و تبعید می‌شود. همسرش “تاماکی” (تاناکا)، پسرش “زوشیو” (هانایاگی) و دخترش “آنجو” (کاگاوا) عازم ملحق شدن به او در تبعیدگاه هستند …
ژاپن قرن یازدهم. فرماندار تایرو به‌خاطر مخالفتش با فساد فئودالی برکنار و تبعید می‌شود. همسرش “تاماکی” (تاناکا)، پسرش “زوشیو” (هانایاگی) و دخترش “آنجو” (کاگاوا) عازم ملحق شدن به او در تبعیدگاه هستند …
حرف نداره.حتما بایددیدش."بدترین شکنجه هاهم نمیتونه آدمهای مرده رو به حرف بیاره"واقعااین دیالوگش قشنگه
14
tcjimmydi
۱۰ سال پیش
جزو ده فیلم برتر سینمای ژاپن...جزو پاک ترین فیلمای تاریخ سینما...نابود میکنه آدمو... این دیالوگای فیلم خیلی مردن : بدون رحم یک انسان دیگه انسان نیست...نسبت به خودت سختگیر باش و لی نسبت به دیگران مهربان باش.............................................................................................
12
kingmasoud73
۹ سال پیش
ابر شاهکار تاریخ سینما....که هیچ وقت قدرشو ندوستن...
9
mohasanak
۱۰ سال پیش
فیلم سانشو آنقدر تاثیر گذار است که گویا مخاطبش را ویران کرده و از نو میسازد.
8
a3713a96
۹ سال پیش
صحنه خودکشی شرافتمندانه ی آنجو رو باید جز ده سکانس برتر تاریخ پنداشت...مقایسه شود باسکانس خودکشی موشت و اون کاربینظیر برسون،همرا با موسیقی مونته ورد که در پیش میاد. تفاوت نگاه و پرداخت دو مولف بزرگرو میشه در این دوصحنه دید ...هردو تلخ و برای راحتی از بزه وشکنجه های این دنیا...یکی روح شرقی داره و آرام و مصمم به نقطه ی عمیق آب فرو میره و کارگردانی که صحنه رو بادوربینی ایستا و ناظر همراه با نغمه سوزناک مادر ودیگری تلاش مکرر دخترک زجر دیده برای غرق خویش و کارگردانی که نمایشگر این تلاش هست و بانگاهی سرد و غربی انرا نظاره میکنه
6
permon1361
۱۰ سال پیش
شاهکاری تلخ و درونگرا از نابغه قدر ندیده سینمای ژاپن
6
alixxamadeo
۸ سال پیش
با احترام فراوان به تمام دوستداران فیلم و فیلمساز
فیلم بد و بسیار بدی است . کل فیلم یا افسانه بر یک اتفاق سوار است و طعنه میزند به افسانه ها هندی ، بازی هایِ قلمبه ، نکبتِ ور قلمبیده ، شخصیت های سیاه ابله ، شخصیت های سپید حال به هم زن ، تحول های خارج از فهم ، روند زور چپون داستان و از همه بدتر شعار هست به غایت.
در انتهای فیلم هم پسر اعلام و ابلاغ می فرمایند که فرماندار بودن رو رها کرده تا به نصایح پدر پایبند باشد که انسان بماند ، چرا؟ نمیدانم.
با خواندن خلاصه داستان انتظار فیلمی عمیق را داشتم و فکر هم نمیکردم که یک اتفاق مثلاً دهشتناک و به دنبال آن توالی حوادث زورچپون قرار است داستان را بسازد که برای من یعنی مرگ داستان گویی.
5
saeedjoulaei86
۱۰ سال پیش
ژاپن کارگردان های بزرگی داشته که حتی بر سینمای جهان تاثیر گذار بودن مثل کوروساوا و ، اوزو سینمای شرق برای من بسیار زیباتر از سینمای هالیوده
7.8
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
حرف نداره.حتما بایددیدش."بدترین شکنجه هاهم نمیتونه آدمهای مرده رو به حرف بیاره"واقعااین دیالوگش قشنگه
جزو ده فیلم برتر سینمای ژاپن...جزو پاک ترین فیلمای تاریخ سینما...نابود میکنه آدمو...
این دیالوگای فیلم خیلی مردن : بدون رحم یک انسان دیگه انسان نیست...نسبت به خودت سختگیر باش و لی نسبت به دیگران مهربان باش.............................................................................................
ابر شاهکار تاریخ سینما....که هیچ وقت قدرشو ندوستن...
فیلم سانشو آنقدر تاثیر گذار است که گویا مخاطبش را ویران کرده و از نو میسازد.
صحنه خودکشی شرافتمندانه ی آنجو رو باید جز ده سکانس برتر تاریخ پنداشت...مقایسه شود باسکانس خودکشی موشت و اون کاربینظیر برسون،همرا با موسیقی مونته ورد که در پیش میاد.
تفاوت نگاه و پرداخت دو مولف بزرگرو میشه در این دوصحنه دید ...هردو تلخ و برای راحتی از بزه وشکنجه های این دنیا...یکی روح شرقی داره و آرام و مصمم به نقطه ی عمیق آب فرو میره و کارگردانی که صحنه رو بادوربینی ایستا و ناظر همراه با نغمه سوزناک مادر ودیگری تلاش مکرر دخترک زجر دیده برای غرق خویش و کارگردانی که نمایشگر این تلاش هست و بانگاهی سرد و غربی انرا نظاره میکنه
شاهکاری تلخ و درونگرا از نابغه قدر ندیده سینمای ژاپن
با احترام فراوان به تمام دوستداران فیلم و فیلمساز
فیلم بد و بسیار بدی است . کل فیلم یا افسانه بر یک اتفاق سوار است و طعنه میزند به افسانه ها هندی ، بازی هایِ قلمبه ، نکبتِ ور قلمبیده ، شخصیت های سیاه ابله ، شخصیت های سپید حال به هم زن ، تحول های خارج از فهم ، روند زور چپون داستان و از همه بدتر شعار هست به غایت.
در انتهای فیلم هم پسر اعلام و ابلاغ می فرمایند که فرماندار بودن رو رها کرده تا به نصایح پدر پایبند باشد که انسان بماند ، چرا؟ نمیدانم.
با خواندن خلاصه داستان انتظار فیلمی عمیق را داشتم و فکر هم نمیکردم که یک اتفاق مثلاً دهشتناک و به دنبال آن توالی حوادث زورچپون قرار است داستان را بسازد که برای من یعنی مرگ داستان گویی.
ژاپن کارگردان های بزرگی داشته که حتی بر سینمای جهان تاثیر گذار بودن مثل کوروساوا و ، اوزو
سینمای شرق برای من بسیار زیباتر از سینمای هالیوده