توکیو سال ۱۸۸۸."کیکونوسوکه اونوا"،پسرخوانده یک بازیگر مهم متوجه می شود حرفه بازیگری او به خاطر پدرش مورد ستایش قرار می گیرد.تنها شخصی که درباره بازی او صادقانه صحبت می کند "اوتوکو" پرستار خانواده است.او اخراج شده و "کیکونوسوکه" به خاطر شایعات از دیدن او منع می شود....
توکیو سال ۱۸۸۸."کیکونوسوکه اونوا"،پسرخوانده یک بازیگر مهم متوجه می شود حرفه بازیگری او به خاطر پدرش مورد ستایش قرار می گیرد.تنها شخصی که درباره بازی او صادقانه صحبت می کند "اوتوکو" پرستار خانواده است.او اخراج شده و "کیکونوسوکه" به خاطر شایعات از دیدن او منع می شود....
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
واقعا باید برای حالتون تاسف خورد اصلا شما میدونید میزوگوشی کیه که درباره فیلماش میحرفید برید یه کم تاریخ سینمای ژاپن رو بخونید تا بفهمید سینما یعنی چه
شاهکار بلامنازع و شاید کاملترین فیلم میزوگوشی... داستانی مملو از ظرافت و نکته سنجی، واکاوی ای از جهان سلسله مراتبی پدرسالارانه، همدردی با زن قربانی این سلسله مراتب با شفقت و مهری انسانی... داستان اخرین گل های داوودی ضیافت میزانسن هاست. میزوگوشی جزء به جزء و لایه به لایه از دل تصویرهایش جهان خود را پایه می گذارد و بسط می دهد... داستانی که برای میزوگوشی بهانه ای میشود برای واکاوی مفهوم قدرت در خانوده و جامعه سنتی ژاپن با نماهای طولانی در شکل تراولینگ، پن و قاب های طولانی امکانی کم نظیر به او می دهند برای نظاره و کشف این جهان لایه لایه...یکی از دشوارترین و بیهوده ترین کارهای دنیا توصیف آنچه در بافت تصویرهای این فیلم اتفاق می افتد است!