خیلی خیلی زیباست.... به نظرم بهترین کارگردان سینمای روسیه است....در حال حاضر(با احترام به طرفداران سوکوروف)
8
amirhosseinwali
۱۰ سال پیش
حجمش منو منصرف کرد :v
7
kingmasoud73
۹ سال پیش
اگر به زبان آدمیان و فرشتگان سخن بگویم ولی محبت نداشته باشم، زنگی پر سر و صدا و سنجی پر هیاهو بیش نیستم.
4
سام محمودی سرابی
۹ سال پیش
یکی از بهترین آثار زویاگنیتسیف با موسیقی ویرانگر آروو پارت و آندری درگاتچف
4
ایمان رضایی
۸ سال پیش
زویاگینتسف رو از قبل با بازگشت ، النا و نهنگ میشناختم.
نمیدونم افسوس بخورم یا خوشحال باشم که تبعید رو ، بعنوان آخرین اثر این فیلمساز دیدم.
تبعید ، پیش از اینکه اثری سینمایی متعلق به زویاگینتسف باشه ، نوعی ادای دین به سینمای ناب پرچمدار روسیه ای ها ، آندری تارکوفسکی ، هست.
آب ، آینه ، طبیعت ، رفتار لطیف و تنبل دوربین و کاراکتر مونث مظلوم واقع شده ، بیش از هرچیز ما رو یاد شاهکارای تارکوفسکی بزرگ میندازه که در تبیعد ، این المان ها به مراتب بیش از هر اثر دیگه ای از این فیلمساز روسی مشهوده.
این فیلم ، دقیقا همانند باقی آثار همسان خودش ، قبل از قصه و سرگرمی ، حس میطلبه و نوعی فضای شاعرانه داره که ممکنه به مزاج عموم مخاطبین سینما خوش نیاد و برچسب هایی قبیل "خسته کننده ، کسل کننده ، ملال آور ، بیش از حد طولانی و ..." رو یدک بکشه.
به شخصه خیلی خیلی خوشحالم که هنوز چند تایی زویاگینتسف زنده هستن و این فرصت رو برای مخاطبین جدی سینما به وجود آوردن که کمی هم "فیلم" ببینیم.
4
mohamadarablou
۱۱ سال پیش
فیلم درخواستی من. ممنون
4
persiangulffood
۱۰ سال پیش
دو ساعت خواب راحت
3
nimayasishinigami
۸ سال پیش
به به عجیب این فیلم منو یاد آیینه تارکوفسکی میندازه
7.6
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
خیلی خیلی زیباست....
به نظرم بهترین کارگردان سینمای روسیه است....در حال حاضر(با احترام به طرفداران سوکوروف)
حجمش منو منصرف کرد :v
اگر به زبان آدمیان و فرشتگان سخن بگویم ولی محبت نداشته باشم،
زنگی پر سر و صدا و سنجی پر هیاهو بیش نیستم.
یکی از بهترین آثار زویاگنیتسیف با موسیقی ویرانگر آروو پارت و آندری درگاتچف
زویاگینتسف رو از قبل با بازگشت ، النا و نهنگ میشناختم.
نمیدونم افسوس بخورم یا خوشحال باشم که تبعید رو ، بعنوان آخرین اثر این فیلمساز دیدم.
تبعید ، پیش از اینکه اثری سینمایی متعلق به زویاگینتسف باشه ، نوعی ادای دین به سینمای ناب پرچمدار روسیه ای ها ، آندری تارکوفسکی ، هست.
آب ، آینه ، طبیعت ، رفتار لطیف و تنبل دوربین و کاراکتر مونث مظلوم واقع شده ، بیش از هرچیز ما رو یاد شاهکارای تارکوفسکی بزرگ میندازه که در تبیعد ، این المان ها به مراتب بیش از هر اثر دیگه ای از این فیلمساز روسی مشهوده.
این فیلم ، دقیقا همانند باقی آثار همسان خودش ، قبل از قصه و سرگرمی ، حس میطلبه و نوعی فضای شاعرانه داره که ممکنه به مزاج عموم مخاطبین سینما خوش نیاد و برچسب هایی قبیل "خسته کننده ، کسل کننده ، ملال آور ، بیش از حد طولانی و ..." رو یدک بکشه.
به شخصه خیلی خیلی خوشحالم که هنوز چند تایی زویاگینتسف زنده هستن و این فرصت رو برای مخاطبین جدی سینما به وجود آوردن که کمی هم "فیلم" ببینیم.
فیلم درخواستی من. ممنون
دو ساعت خواب راحت
به به عجیب این فیلم منو یاد آیینه تارکوفسکی میندازه