این اثر فیلم نبود به چیزی فراتر از این بود, کیم کی دوک اینجا ثابت کرده در کنار اینکه سبک خودشه داره و فیلمسازه خیلی قدرتمندیه نویسنده خیلی عالی هم هست. به نظرم این اثر که سومین اثر کیم ــه بهترین اثرشه. البته باید بگم اونایی که طرفداره فیلمایه اکشنن اصلا و ابدا طرف این فیلم نیان چون به اونا بشدت کسل کننده بنظر میاد این فیلم. یکی چیز دیگر که بنظرم عالی بود درباره فیلم کم بودن دیالوگ بود. از دست ندید این شاهکار رو....
12
kingmasoud73
۱۰ سال پیش
دیوانه وار عاشق این کارگردانم...جز فوق العاده ترین کارگردان معاصره... واقعا درود به شرفش....
7
hsds.dfsdfaakariasdaxcvmi
۹ سال پیش
سرگشته چو پرگار همه عمر دویدیم ... آخر به همان نقطه که بودیم رسیدیم ... به جرات میتونم بگم که کی دوک جز بهترین های تاریخ سینمای آسیاست.
6
pourialiverpool
۱۰ سال پیش
جالبترین جاش اونجا بود که تفاوت نسل ها رو نشون میداد.اونی که حیوانا اذیت کرد ولی جبران کرد حال و روزگارش اون شد وای به حال نسل بعدیش .
5
disloyal_14
۱۰ سال پیش
همینطوری اسم ماهها رو هم پشت سر هم دنبال اسم فیلم مینوشتند دیگه چرا حق ماهها رو ضایع کردن!!
5
mhmahmodian
۹ سال پیش
حالم بد بود گرفته بودم خسته بودم تصادفا این فیلم را بی تفاوت انتخاب کردم ولی بعدش... هنگ کردم
4
k_2012_kh
۱۰ سال پیش
واقعا از دیدن این فیلم لذت بردم. و موسیقی بسیار عالی پایانی. از این فیلم بعنوان مـُسکن هم میشه استفاده کرد!
4
سیاوش
۹ سال پیش
آیا هدف، وسیله را توجیه می کند؟ آیا نقض یک قاعده اخلاقی برای آموزش یک قاعده اخلاقی دیگر، غیراخلاقی نیست؟ راهب بودایی در ابتدای این فیلم تلاش کرد به شاگرد خود نشان دهد که زندگی همه موجودات قابل احترام است و نباید آنها را اذیت و آزار کرد (نباید مار و قورباغه و ماهی را به بند کشید و کشت)؛ اما این پرسش اخلاقی درباره راهب بودایی مطرح می شود که آیا نگریستن به این صحنه (به بند کشیدن مار، قورباغه و ماهی توسط شاگرد) و آزاد نکردن آنها غیراخلاقی نبود؟ راهب بودایی به این مساله بی تفاوت بود و هدف (آموزش شاگرد)، وسیله (رها کردن مار و ماهی و مردن آنها) را توجیه می کند. کسی که قضاوت میکند، قضاوت هم می شود!
6.3
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
این اثر فیلم نبود به چیزی فراتر از این بود, کیم کی دوک اینجا ثابت کرده در کنار اینکه سبک خودشه داره و فیلمسازه خیلی قدرتمندیه نویسنده خیلی عالی هم هست. به نظرم این اثر که سومین اثر کیم ــه بهترین اثرشه. البته باید بگم اونایی که طرفداره فیلمایه اکشنن اصلا و ابدا طرف این فیلم نیان چون به اونا بشدت کسل کننده بنظر میاد این فیلم. یکی چیز دیگر که بنظرم عالی بود درباره فیلم کم بودن دیالوگ بود. از دست ندید این شاهکار رو....
دیوانه وار عاشق این کارگردانم...جز فوق العاده ترین کارگردان معاصره...
واقعا درود به شرفش....
سرگشته چو پرگار همه عمر دویدیم ... آخر به همان نقطه که بودیم رسیدیم
...
به جرات میتونم بگم که کی دوک جز بهترین های تاریخ سینمای آسیاست.
جالبترین جاش اونجا بود که تفاوت نسل ها رو نشون میداد.اونی که حیوانا اذیت کرد ولی جبران کرد حال و روزگارش اون شد وای به حال نسل بعدیش .
همینطوری اسم ماهها رو هم پشت سر هم دنبال اسم فیلم مینوشتند دیگه چرا حق ماهها رو ضایع کردن!!
حالم بد بود گرفته بودم خسته بودم تصادفا این فیلم را بی تفاوت انتخاب کردم ولی بعدش... هنگ کردم
واقعا از دیدن این فیلم لذت بردم.
و موسیقی بسیار عالی پایانی.
از این فیلم بعنوان مـُسکن هم میشه استفاده کرد!
آیا هدف، وسیله را توجیه می کند؟ آیا نقض یک قاعده اخلاقی برای آموزش یک قاعده اخلاقی دیگر، غیراخلاقی نیست؟ راهب بودایی در ابتدای این فیلم تلاش کرد به شاگرد خود نشان دهد که زندگی همه موجودات قابل احترام است و نباید آنها را اذیت و آزار کرد (نباید مار و قورباغه و ماهی را به بند کشید و کشت)؛ اما این پرسش اخلاقی درباره راهب بودایی مطرح می شود که آیا نگریستن به این صحنه (به بند کشیدن مار، قورباغه و ماهی توسط شاگرد) و آزاد نکردن آنها غیراخلاقی نبود؟ راهب بودایی به این مساله بی تفاوت بود و هدف (آموزش شاگرد)، وسیله (رها کردن مار و ماهی و مردن آنها) را توجیه می کند. کسی که قضاوت میکند، قضاوت هم می شود!