«هارولد چيسن» (کورت)، فرزند آرام مادري ثروتمند و سلطه جو (پيکلز)، هيچ دوستي ندارد و تنها به يک چيز علاقه مند است – مرگ. «هارولد» با زن پيري به نام «مود» (گوردون) آشنا مي شود که او هم پاي ثابت تشييع جنازه هاست.
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
5.7
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
من زندگی نکرده ام فقط چند بار مرده ام...
فیلم کلاسیک کالت هارولد و ماد در رابطه با عشق پسری با علاقه های خاص به ماد هشتاد ساله است درحالی که شصت سال از ماد کوچکتر است. جذابیت فیلم ارتباطی به کمدی یا رابطه عاشقانه ندارد. بلکه مساله مهم رویکرد به زندگی است که شخصیت های داستان از آن دفاع میکنند. هارولد سردرگم است ماد در عوض آدمی با رویکرد آری گوی روح آزاد نیچه ای است که زندگی را در آغوش میگیرد. در طول فیلم هرولد بارها و بارها خودکشی میکند. ماشین او یک نعش کش است او علاقمند به مراسم خاکسپاری است و مثل ماد مداوم در فیونرال افراد غریبه شرکت میکند. در یکی از همین مراسم است که با ماد آشنا میشود. ماد در عین شباهت در این کار بیشترین تفاوت را با هارولد دارد. حس احترام بزرگ او به زندگی در همه اشکال آن (زیبا یا نازیبا) موج میزند.
• مهمترین شباهت هارولد و ماد: هر دو از ارزش های اجتماعی و انتظارات نسبت به هنجارهایی که در جامعه و توسط عموم انسان ها مسلم فرض میشود بریده اند.
• مهمترین تفاوت هارولد و ماد: هارولد با بی علاقگی بیگانه ای است که نمیتواند هیچ جایی در جهان برای خودش پیدا کند و ماد آدمی که به منزله شیوه ای غنی کردن زندگی خود را آزاد میخواهد. ماد میگوید: آدم عجیب و غریبی که بر طبق قوانین خود زندگی میکند و اهمیت چندانی برای عرف قانون و اجتماع قائل نیست. هدف اصلی او تجربه زندگی در ژرف ترین شکل آن است و او رویکرد خود را بدیلی پرمعنا برای جهانی کسات بار که قبلا آن را تجربه کرده میشمارد.
ماد به هارولد میگوید: میدانی هارولد بیشتر اندوه جهان ناشی از مردمانی است که این هستند (و به گُل مینایی که در دستش است اشاره میکند) اما اجازه میدهند مثل آن با آن ها برخورد شود (و به کشتزار اشاره میکند)
o این ترجیع بندی در کل فیلم است: خودت باش و از اینکه خودت هستی سرمست شو.
خود بودن و خود شدن Self Actualisation تحقق خود از بهترین و مهمترین پیام های روانشاسی شخصیت در عصر ماست.
گفت و گوی زیر احیانا پرمغزترین دیالوگ فیلم درباره روح آزاد است:
هارولد: ظاهرا من فقط از پی کارهای رذل می روم.
ماد: رذیلت، فضیلت زیادی مساله را اخلاقی نکنیم بهتر است. این طوری بخش بزرگی از زندگی را از دست میدهی. فراسوی اخلاق برو. اگر این کار را با زندگی بکنی باید به تمامی زندگی کنی.
هارولد: من زندگی نکرده ام فقط چند بار مرده ام...
ماد: خیلی از آدم ها در حالت مرگ اند اما در واقعیت مرده نسیتند. آن ها فقط از زندگی عقب نشسته اند. با دنیا تماس برقرار کن. دل به دریا بزن. حتی به خودت آسیب برسان. به بهترین شکلی که میتوانی زندگی کن. دست به دست بقیه بده. من یک ز یک ن یک د یک گ یک ی میخواهم؛ زندگی کن! و گرنه توی اتاق رختکن چیزی نداری که درباره اش حرف بزنی!
شباهت دیگر ماد به روح آزاد نیچه گذشته ی پر از درد و رنج اوست. ماد قصد دارد در تولد هشتادسالگی اش زندگی خود را به پایان ببرد. مردن پیش از آنکه بدنش از هم بپاشد برای او به معنی به حداکثر رساندن کیفیت زندگی قابل استفاده است. بنابراین درست برعکس خودکشی پرفسور لیوی در جنایت و جنجه که مشخصا متاثر از افسردگی یا یاس است این نوعی آری گویی است. اثر روح آزاد را فریاد میکشد تاکید بر فرد در برابر عادات اجتماعی آشکار است. هارولد نیز در ابتدا بر فردیت خود تاکید میکند اما این فردیتی زاده بیگانگی است. هارولد منزوی و تنهاست و هیچ ارتباطی با دنیا ندارد. ماد هدف و تعهدی نسبت به زندگی اش دارد که بند عرف و اجتماع و کلیشه های فرهنگی نیست. او اخلاق خود را برمیگزیند همه ی پدیده های زنده را تکریم میکند و البته قوانین نظامی و راهنمایی و رانندگی را زیرپا میگذارد. ایستادگی ماد در برابر چالش های زندگی اش و کار در اردوگاه اجباری نازی ها که آثارش همچون خالکوبی بر دستش باقی مانده آدم را به یاد استعاره شتر نیچه میاندازد. همچنین شخصیت کودک نیچه: شخصیتی نوآور و آری گو نه متکی بر خام دلی کودکان بلکه استوار بر پختگی عقلی. شخصیت ماد فراتر از توصیفات نیچه از روح آزاد پیش میرود. او آدمی آکادمی دیده نیست. آزاد اندیشی ماد ریشه در شماری از تجارب و ملاحظات بسیار شخصی دارد. او میتواند در مورد عام ترین تجارب با نوآوری بیندیشد و نظرگاه غیرمنتظره ی پرمعنایی را اختیار کند. ماد تحت تاثیر عقاید بزرگ اندیشمندان گذشته از خود نیست بیشتر ستایشگر فهمی است که به واسطه تجربه از راه جسارت و رویکردی آری گو به دست می آید همان گرایش ضدتاریخی که از اگزیستانسیالیست ها سراغ داریم. او یک جست و جو گر است و نه پژوهشگر. بیشتر از نیچه می آموزد که نوآوری، کمتر درواکنش به توانایی اش برای غلبه بر ارزش ها و بیشتر متاثر از درک جملگی فرصت هایی است که زندگی عرضه میکند.
-----------------------------------------
کمی توضیح در مورد روح آزاد نیچه اگر با آن آشنا نیستید: آزادی نیچه از این جهت جالب توجه است که به عقیده او این عمدتا نیروهای طبیعی و اجتماعی هستند که شخصیت مارا تعیین میکنند اما با وجود این در عین حال فکر میکند معنای بخصوصی از آزادی در واقعیت امکان پذیر است. نیچه میگوید مطلقی وجود ندارد. ارزش ها از درون خود ما ریشه میگیرند و از بیرون پدید نمی آیند. مهمترین رکن آزاد بودن این است که با سنت هایمان رک و راست رو در رو شویم. چشم در چشم سنت هایمان بدوزیم و نقدشان کنیم و از این رو عقلانیت به عنوان منبعی برای غلبه بر چیزی بهره جوییم که دیگر به لحاظ شخصی یا فرهنگی زایا نیست.
ویژگی های اصلی فرد آزاد از نظر نیچه: ۱. در هیچ معنای بخصوص متافیزیکی آزاد نیست ۲. در مورد حقیقت و ارزش ها روح آزاد میداند که هیچ قطعیتی وجود ندارد ۳. افراد بدین منظور با به خطر انداختن عادات اجتماعی شان آزاد میشوند عاداتی که ممکن است برای ما و جهانمان عقلانی یا مناسب نباشد یا باشد. عادات و سنت ها را کنار گذاشته نقدشان کنیم. ۴. کسانی که از قید الزام به سازشگری با باورهای گله رهیده اند از احساس رها میشوند(غلبه بر خویشتن) ۵. باید خواهان تایید زندگیشان و ارزشهای منتخبشان باشند.
لذت بخش
خسته کننده بود
۱
۱۰ از ۱۰ بینظیر
کالتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتت....