وقایع فیلم در دهه ۱۹۸۰ در شهر تهران جریان دارد. فیلم ماجرای مادر جوانی به نام شیده ( نرگس رشیدی) و دختر خردسال او درسا (آوین منشادی) می باشد که در غیاب پدر خانواده که پزشک جبهه جنگ است، خانهشان مورد تسخیر یک نیروی شیطانی قرار میگیرد و آنها را وحشت زده میکند...
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
این فیلم کاندید بهترین فیلم خارجی اسکار شده از طرف کشور انگلیس
کارگردانش هم ایرانیه توی برنامه منو تو اومد ازش مصاحبه گرفتن
باعث افتخاره کار یک کارگردان ایرانی نماینده کشور انگلیس در اسکار شده ...
فیلم فقط اسم ترسناکه و یدک می کشید ولی بیشتر سیاسی بود از نقاط مثبت فیلم این بود که طراح صحنه تونسته بود فضای داخل خونه رو با فضای اون زمان وفق بده اون هم در لندن ولی بازی های بسیار ضعیف بود حتی مشخص بود کاراکتر اصلی مواد مخدر هم مصرف می کنه تو فیلم از صداش کاملا مشخص بود
تو اکثر فیلم های این ژانر برای هیولا ها از واژه اشباح استفاده میشه که رو مخاطب ایرانی زیاد اثر نداره بجاش از جن اسفاده می کردن که تاثیر بیشتری داشته باشه و انتخاب هوشمندانه ای هم بود
در کل از نظر سیاسی تو ژانر خودش بسیار ضعیف بود
اما این فیلم کاملا جنبه ی سیاسی داشت بیشترین چیزی هم که بهش توهین شد پوشش ایرانی و حجاب بود کاملا هم اظهار می کرد افراد چادری هیولا هستن
دروغی که تو این فیلم زیاد گفته میشد که مردم ایران به شدت ترسو بودن بخاطر موشک شهرشون و ول می کردن و فرار می کردن هیچ کدومش و موافق جنگ با صدام نبودن و اجباری به جبهه می رفتن (ما هم که اصلا الانش نمی بینم مردم داوطلبانه میرن با داعش می جنگن چه برسه به اون موقع که بچه ی ۱۳ ساله هم می رفته جبهه) و اگه نمی رفتن از مزایایی داخلی محروم بودن
اما این فیلم توهین های مخفی هم به امام دوازدهم می کرد اون هم چندین بار
در کل فیلمی که پشتیبانش انگلیس و عربستان باشن مشخصه هدفش چیه
کارگردان و بازیگرا همه ایرانی،وقایع مثلا در تهران اتفاق میفته بعد اونوقت انگلیس و اردن و قطر ساختنش.
یک ترسناک فوق العاده !nابتدا باید عرض کنم همیشه تو ذهنم این مساله بود که فیلم های مثل احضار و یا مراسم که به نام کانجیورینگ و ریت میشناسیم و فیلم های مشابه به دلیل نبود بستر فرهنگی مذهبی مسیحی در کشور ما خیلی ترسناک نیست . واضح تر بگم برای ما هرچقدر هم جلوه های ویژه عالی باشه اما ما ایرانیها نمی تونیم با آب مقدس و ایه های انجیل و شیاطین خارجی ارتباط برقرار کنیم به همین دلیل ممکنه در طول فیلم احساس وحشت بکنیم اما در نهایت ارتباط برقرار نمی کنیم ( مثال دیگه اینکه مسلمانان به صلیب و مصلوب شدن جضرت عیسی (ع) اعتقاد ندارند و بنابرین در ناخودآگاه فرد ترسیدن شیاطین از صلیب قابل باور نیست) . به همین خاطر جای خالی فیلمی با مضامین جن و اعتقادات و احساسات و روایات ایرانی حس میشد که در این فیلم به وضوح همه رو جمع آوری کرده بود ( از مراسم زار و اعتقاد بادهای خوب و بد که در فرهنگ مردم جنوب کشور وجود داره و برای اطلاعات بیشتر می تونید به روایت غلامحسین ساعدی از مراسم زار مراجعه کنید تا مثلا حس اینکه همین الان یه نفر از بغل ادم رد میشه و ادم حس می کنه اما نمی بینه و سایر موارد دیگه که همگی تجربه های مشترک ایرانیان از جن و شیاطین هست .nنکته دیگه ای که بسیار باهاش حال کردم و زیرکی کارگردان و نویسنده رو رسوند اینه که تا پایان فیلم شخصیت های مذهبی و نمایندگان دینی وارد فیلم نشدند که حس منفی به بیننده بدن ؛ از حرف بنده برداشت بد نکنید . برخی از بینندگان فیلم ممکنه دید ضد مذهبی یا ضد شخصیت های مذهبی داشته باشند بنابرین حس خودشون رو نسبت به فیلم از دست خواهند داد .( مقایسه کنید با تصویری که فیلم spotlight از کشیش ها داد و تصویری که فیلم جنگیر داد ) در نتیجه زیرکی نویسنده باعث شد تا پایان فیلم حس هم ذات پنداری با شخصیت های فیلم حفظ بشه که به شخصه از این سیاست لذت بردم .nnببخشید من نویسنده خوبی نیستم و متن جالبی از آب در نیومد .
اگه نبینید چیز زیادی از دست ندادید،دیدنش برای یک بار هم خالی از لطف نیست.
در عجب بودم که چطور نمرهمنتقدین کانجورینگ یک میشه ۶۸ و نمره منتقدین این فیلم میشه ۸۴،دلیلی نداره جز همین سیاسی بازی ها،وگرنه بازی بازیگرها که در حد بازی بچه های زیر ۷ سال هالیوودیه،جلوه های بصری هم که در حد سینمای بورکینافاسو هست.
جن داستان ماهم که چادر توخالیه که باید ازش فرار کنی تا نجات پیدا کنی.همین دیگه
یک فیلم خیلی بد که میشه یک کپی دست سوم از فیلم عالی بابادوک. فیلم میخواد مثل فیلمای سیاسی هالیوودی حرفشو در لفافه بزنه ولی زهی خیال باطل. یک فیلم سیاسی عقب افتاده با بازیها و فیلمنامه افتضاح.لااقل تو فیلمای سیاسی ایرانی اونطرفی ۴ تا تیپ کلیشه حاج آقا میبینیم ولی این فیلم حتی تیپ هم نداره.با یک جمله میخواد عشق به مادر بسازه.هیچ چیز ایرانی تو این شخصیتهاو فضای فیلم نیست.تازه تو دقیقه ۴۰ فیلم یادش میوفته که داستانو با کتاب ساعدی ببره جلو که ۱۰ دقیقه بعد باز یادش میره. و چقدر این فیلم ضد چادر بود.تابه حال فیلمی به این صراحت ضد چادر ندیده بودم.هیولای چادر رنگی.
یک سوال: وقتی یک فیلم به این واضحی تفکرات سیاسیشو تف میکنه تو صورت بیننده چطوری ما باید فیلمو سیاسی نبینینم؟
درسته که هر فیلمی اونطرف راجع به ایران ساخته میشه سریع براش تیتر میزنن ضد ایرانی ولی با این فیلما کم کم دارم به این نتیجه میرسم که آره میشه حتی ندید گفت ضدایرانی یا اسلامی و از این حرفا.تا جایی که من دیدم تنها استثنا کارتون پرسپولیس بود.به جای این آشغالا میشه اونو ۱۰۰ بار دید یا گرافیک ناولشو که کاملتره خوند.نمیدونم نمره منتقدین از کجا میاد بازم دم مردم معمولی گرم که امتیازشون معقولتره(imdb)
پوستر قبلی فیلم خیلی از این پوستر الانش بهتره.
سلام دوستان
لازم دیدم منم چنتا نکته از فیلم رو گوشزد کنم که اگه این فیلم رو برای کسی میذارین این نکات رو هم لابلای فیلم بهش بگین
بقیه دوستان از سیاسی بودن و بیان بیخود ترسی که وجود نداشت و ... صحبت کردن. اما سه نکته مهم رو متذکر میشم:
اول: همه متوجه این شدن که جن یک زن چادری بود. اونم چادر نماز......
دوم: در انتهای فیلم وقتی جن چادرش رو تو زیرزمین پهن کرد، مادر از زیر چادر رفت بچش رو پیدا کرد و تا چادر رو پاره نکرد و از زیرش نیومد بیرون آزاد نشد. توجه کنید چادر رو پاره کرده و بعد رها شد.
سوم: بعد از پاره کردن چادر و رهایی خودش از چادر. حالا همون چادر ذات خودش رو نشون میده ینی تبدیل به لجن سیاهی میشه که داره اون فردی که ازش فرار کرده رو تو خودش میکشه به زور...
دوست داشتم این نکات رو بگم که به بقیه که میبینن هم بگین که روی ضمیر ناخوداگاهشون تاثیر نذاره.
در ضمن خیلی پست و حقیره کسی که مخالفتش رو با یک چیزی مثل چادر و یا یک مذهب، به این شکل و با توهین نشون میده....واقعا پست و حقیره اون طرف
فیلم سیاسی بود؟ بله
اما کدوم قسمتش خلاف واقعیت بود؟ همه چیز همونی بود که فضای سیاه و خفقان سالهای جنگ بود
از اینکه از خیلی ها اجازه تحصیل را گرفتن تا اینکه دکتر به اجبار به جنگ رفت و اینکه خیلی ها تهران رو ترک میکردن.
چرا کاراکتر جن چادری بود؟ چون با فرهنگ ما ایرونی ها همخونی داره کجا دیدید که مثلا صحبت از آل ( نوعی موجود خیالی به شکل زن) باشه و بگن آل بی حجابه!
حتی به نظر من اون صحنه که شیده بی حجاب رفت بیرون میتونست در واقعیت اون روزهای تهران براش خیلی سنگین تر هم تموم بشه روزهایی کهروی ساعد مردها هم اسپری میپاشیدن چون لباس آستین کوتاه پوشیده بودن.
در کل میتونم بگم یک ساعت اول فیلم عالی پیش رفت و بیست دقیقه آخر هم در حد یک فیلم ترسناک ایرانی خوب بود.
امتیاز من به این فیلم در مقایسه با مشابه خارجیش ۶ و در مقایسه با موارد ایرانیش ۸ هست