در بین شخصیت های فیلم قبل از خود موانا، مائویی بیشتر جلب توجه میکند که بسیار شباهت به صداپیشه اش یعنی جانسون دارد ( چه رفتاری و چه ظاهری ) صدای او نیز خیلی خوب بروی پرسوناژش نشسته و یک کاراکتر بی نقص را شکل داده ست اهنگ و ترانه هایی که در انیمشن اجرا می شوند هم نباید فراموش کرد (جالب اینجاست ژانر موزیکال برای انیمشن انتخاب نشده است! ) ظاهرن تمام صداپیشه گان تجربه و سابقه ی خوانندگی نیز دارند که موجب شده ترانه های خوبی را در موانا بشنویم احتمالن برجسته ترین ویژگی این انیمیشن کیفیت بالای بُعد دیداری ان باشد (این ویژگی را میتوان از حرکات و نوع ری اکشن شخصیت ها و یا مواقعی که داخل دریا خیس می شوند بخوبی لمس کرد) که الحق، هم بروی جزییات و هم بروی کلیات بخوبی کار شده ست اما از این ها که بگذریم به نظر میرسد قصه ی فیلم از جاذبه ی کمتری نسبت به رقبای امسالش برخوردار باشد که میتواند برایش گران تمام شود ...
در اینکه موانا جذاب ست تردیدی نیست اما فکر میکنم در نهایت جنگ بر سر تصاحب اسکار امسال را به یکی از دو رقیبش(زوتوپیا یا کوبو ) ببازد !
68
fardin9978soltani
۸ سال پیش
این انیمیشن یه جورایی منو یاد croods میندازه
امیدوارم بتونه سهم خودشو ادا کنه....
67
so.taj7
۸ سال پیش
اون صحنه که خروسه یهو میفهمه تو قایق وسط دریاست :)))
47
forex2060
۸ سال پیش
نقد انیمیشن Moana
منتقد: جیمز براردینلی
اگر موآنا شبیه انیمیشن‌های اواخر دهه‌ی ۱۹۸۰ و اوایل دهه‌ی ۹۰ ساخت دیزنی به چشم می‌آید، این امر اتفاقی نیست. به این دلیل که حضور کارگردانانی چون «ران کلمنتس» و «جان ماسکر» در این پروژه، نوید آثاری همانند «پری دریای کوچولو» (که همچون دمیدن روحی تازه به کالبد دپارتمان انیمیشن کمپانی بعد از چندین سال کم‌کاری بود) و «علاءالدین» را می‌داد. آن‌ها برای موآنا از عناصر ماندگاری که انیمیشن‌های مذکور را محبوب ساخته، استفاده کردند: ترانه‌های جذاب که باعث پیشرفت روایت می‌شود، یک قهرمان سرزنده که در جستجوی حصول جایگاه خود در این جهان پهناور است و حیوانات بانمکی که همراه آنان هستند. این اثر همچنین از روند اخیر سایر محصولات انیمیشنی که یک حیوان یا ابزار به عنوان نقش اصلی مطرح است، دوری گزیده. زوتوپیا، در جستجوی دوری، زندگی خصوصی حیوانات خانگی؛ در همه‌ی انیمیشن‌های پرفروش سال ۲۰۱۶ یک حیوان شخصیت اصلی بود. در اینجا قهرمان داستان، موآنا (اولیل کاروالیو) دختری شانزده‌ساله است با سینه‌ای مالامال‌ از امید، آرزو و جاه‌طلبی همانند دیگر نوجوانان در این سن (و هر مخاطب پیر و جوانی که این انیمیشن را می‌بیند).
Moana (۲۰۱۶)موآنا دختر رییس توی (تِمورا موریسون) و همسرش سینا (نیکول شرزینگر) است. با وجود این که اهل قبیله‌ی موآنا روزگاری دریانوردی می‌کردند، اما اکنون یکجانشین شده و در جزیره‌ای زیبا و پربرکت ساکنند. حال این سبک زندگی روستاییشان در معرض خطر است. این دختر بایستی برای نجات مردمش، از قوانین پدر که سفر به ورای جزیره را ممنوع اعلام کرده‌بود، تخطی کند و به جستجوی مائویی (دواین جانسون) بپردازد. پس از به ثمر رسیدن جستجویش، باید همراه با مائویی عازم سفری شود تا قلبی را که مائویی از الهه‌ای خفته دزدیده، به او بازپس دهند. برای به سرانجام رساندن این ماموریت، مائویی می‌بایست قلاب جادویی خود را که در قلمرو هیولاها توسط موجود خرچنگ‌مانند ۵۰ فوتی به نام تاماتوآ (جامین کلمنت) محافظت می‌شود، دوباره به چنگ آورد.
موآنا اولین انیمیشن در سال‌های اخیر است که بازگشتی به سبک موزیکالِ محصولات دو دهه پیش دیزنی دارد. با وجود غیبت «آلن منکن (آهنگساز برنده اسکار آثار گذشته‌ی دیزنی)»، خلا او توسط مارک مانچینا (سازنده موسیقی متن) و لین-مانوئل میراندا (ترانه‌ها) پر شده. همکاری میراندا در این پروژه با توجه به موزیکال قبلی او «همیلتون» ، برای دیزنی یک غنیمت است. ترانه‌هایش گیرا و تازه هستند و هنر «منکن» را در پری دریایی کوچولو، علاءالدین و «دیو و دلبر» برای بیننده تداعی می‌کند. هنر میراندا را می‎توان در خلق ترانه‌ی اصلی موآنا عنوان کرد: «چقدر دور خواهم رفت» که در کنار ترانه‌های «بخشی از جهان تو»، «زن زیبا»، «تمام دنیای جدید» و «می‌توانی امشب عشق را احساس کنی» به یادماندنی هستند.
Moana (۲۰۱۶)اگرچه شاید عملکرد کلمنتس و ماسکر در نگاه اول همانند آثار ابتداییشان به چشم آید، اما تفاوت‌های شایان ذکری نیز وجود دارد. مشهودترینِ آن‌ها سبک انیمیشن است. این نخستین بار است که این دو مرد به خلق یک اثر تمام‌کامپیوتری روی آورده‌اند. پس از علاءالدین، آن‌ها «هرکول»، «جزیره‌ی گنج» و «شاهزاده‌خانم و قورباغه» را ساختند که همگی به سبک سنتی بودند. دومین تغییر، نبود یک تم عاشقانه در داستان است. رابطه‌ی بین مائویی و موآنا یک رابطه‌ی خواهر-برادر گونه است. این اثر سعی دارد به مخاطب القا کند که پرنسس‌های دیزنی برای یافتن هویت خود لزوما به یک شاهزاده نیاز ندارند.
تیم صداپیشه‌ی فیلم شامل صداهای خاص و با قدرت خوانندگی بالاست. تنها عضو سرشناس این تیم، دواین جانسون است که شکل و شمایل واقعی او در ظاهر کاراکترش گنجانده شده (مائویی شباهتی گذرا به یک ورزشکار تبدیل‌شده به بازیگر دارد). «اولیل کاروالیو» بازیگر محلی اهل هاوایی که اولین تجربه‌ی سینمایی خود را گذرانده، صدایی تمام‌عیار دارد که به سخن‎گفتن زیبا و آوازخواندن بی‌نظیرش کمک کرده. موریسون و نیکول شرزینگر به عنوان والدین موآنا نقش کوتاهی بر عهده دارند. «آلن تودیک» در نقش کمدی «هی‌هی» خروس موآنا هنرنمایی کرده. در یک مصاحبه خبری، کلمنتس این خروس را احمق‌ترین شخصیت در تاریخ انیمیشنی دیزنی عنوان کرد که البته پر بیراه نگفته.
Moana (۲۰۱۶)با وجود این‌که کلمنتس و ماسکر گامی جدید با فناوری دیجیتال برداشته‌اند، ولی این از کیفیت کار آن‌ها نکاسته‌است. تصاویر فیلم، آن‌هایی که در آب و روی آن اتفاق می‌افتد به اندازه‌ی صحنه‌های در جستجوی دوری خوب هستند. شخصیت‌های انسانی عالی پرداخته شده و از اغراق بیش‌ازحد صرف نظر شده (خصوصا درباره‌ی خالکوبی‌های زنده‌ی مائویی) تا بینندگان دقیق و نکته‌سنج از آن ایراد نگیرند.
موآنا یک انیمیشن منسجم با حال و هوای همیشگی آثار دیزنی است. محصولی جدید که از ایده‌ها ، مضامین و رویکردهای روایتیِ قدیمی استقبال می‌کند. بر خلاف بهترین آثار انیمیشنی استودیوهای فیلمسازی، قصد ندارد کار جدید و شگفت‌انگیزی انجام دهد. این انیمیشن مطمئنا هواداران هدف خود را راضی خواهد کرد (همانند یخ‌زده) و به تفریحی ۱۰۰ دقیقه‌ای برای آنان تبدیل خواهد شد. موآنا اثری سرگرم‌کننده و حسن ختامی‌ست برای پرونده‌ی انیمیشنی دیزنی در سال ۲۰۱۶.
امتیاز ۷.۵ از ۱۰
Good Luck :)
21
keley
۸ سال پیش
شاید اسپویلی انیمیشنیی از نظر بصری زیبا داستانی اما کمی فرمولی و تکراری و زمان کمی طولانی یک خرچنگ غول آسا,طماع و خود شیفته دارد با صداگذاری و آهنگ و جلوه بصری عالی (مخصوصا اگر خود را در سینما تصور کنیم) کاراکتری با صداگذاری خوب از دواین جانسون که یادآور کارتون هرکول بود و آهنگهایی نسبتا خوب. حیوان خانگی همراه موانا که اوایل خنده دار است و کم کمک اما اعصاب خوردکن میشود. بخش اکشن و مقابله موانا با نارگیلها که ارجاعی به مدمکس بود و سرگرم کننده. مادربزرگ و موانا بدک نیستند اما بسیار میتوانست بهتر باشد. ضدقهرمانی به آن صورت ندارد. کارکرد و اعمال دریا هم با منطق اثر و فیلمنامه نمیخواند. لباس هالووینی از کاراکتر جانسون (که از مردمان Motunui(شمال جزیره نیوزلند) است),ساخته شده که موجب اعتراض مجلس نیوزلند شده.میگویند اگر بچه ای این را بپوشد موجب تمسخر وزنی آن مردم میشود و اگر بچه ای سفید بپوشد, تیرگی پوست شخصیت بر تن بچه تصویر نژادپرستانه ای ایجاد میکند. و در آخر دیزنی به تازگی با انتشار یک ویدئو ایستراگهای محصولاتش را نشان داده (ایستر اگ در واقع به معنی تخم مرغ رنگیهای خرگوش عید پاک هست و در فیلم و انیمشن و بازی ها و محصولات سرگرمی به معنی یک جک پنهانی-و یک پیغام مخفیست که اولین بار در بازیهای آتاری قرار داده شد که به همان خرگوش عید پاک برمیگردد) در ویدئوی دیزنی به ایستراِگ کارتونهای دیگر دیزنی پرداخته میشود که نشان میدهد که تمام داستانهای دیزنی در یک دنیا میگذرد. برنامه ریزی های چندین ساله دیزنی بیننده را الحق غافلگیر میکند.برای دیدن ویدئو ایستراگ های کارتون های پیکساررا در آپــارات ســرچ کنید.(برگرداندن یک لاک پشت کوچک به آب توسط موآنا شاید ایستراگی از finding nemo باشد)
15
alinoorimlm
۸ سال پیش
انیمیشن شاد و باحالی بود ولی موسیقیش زیاد شور و هیجان نداشت باید میدادن دی جی فسنقری آهنگشو بسازه
9
TE
۸ سال پیش
فقط خروسه :))
8
Parisa.q.100
۸ سال پیش
فکر کنم داریم میمیریم یکی یکی فیلما با کیفیت بالا دارن میان!!!!!!!!!!!!!!
7.2
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
موانا : یک کمدی-موزیکال خوب
در بین شخصیت های فیلم قبل از خود موانا، مائویی بیشتر جلب توجه میکند که بسیار شباهت به صداپیشه اش یعنی جانسون دارد ( چه رفتاری و چه ظاهری ) صدای او نیز خیلی خوب بروی پرسوناژش نشسته و یک کاراکتر بی نقص را شکل داده ست
اهنگ و ترانه هایی که در انیمشن اجرا می شوند هم نباید فراموش کرد (جالب اینجاست ژانر موزیکال برای انیمشن انتخاب نشده است! ) ظاهرن تمام صداپیشه گان تجربه و سابقه ی خوانندگی نیز دارند که موجب شده ترانه های خوبی را در موانا بشنویم
احتمالن برجسته ترین ویژگی این انیمیشن کیفیت بالای بُعد دیداری ان باشد (این ویژگی را میتوان از حرکات و نوع ری اکشن شخصیت ها و یا مواقعی که داخل دریا خیس می شوند بخوبی لمس کرد) که الحق، هم بروی جزییات و هم بروی کلیات بخوبی کار شده ست
اما از این ها که بگذریم به نظر میرسد قصه ی فیلم از جاذبه ی کمتری نسبت به رقبای امسالش برخوردار باشد که میتواند برایش گران تمام شود ...
در اینکه موانا جذاب ست تردیدی نیست اما فکر میکنم در نهایت جنگ بر سر تصاحب اسکار امسال را به یکی از دو رقیبش(زوتوپیا یا کوبو ) ببازد !
این انیمیشن یه جورایی منو یاد croods میندازه
امیدوارم بتونه سهم خودشو ادا کنه....
اون صحنه که خروسه یهو میفهمه تو قایق وسط دریاست :)))
نقد انیمیشن Moana
منتقد: جیمز براردینلی
اگر موآنا شبیه انیمیشن‌های اواخر دهه‌ی ۱۹۸۰ و اوایل دهه‌ی ۹۰ ساخت دیزنی به چشم می‌آید، این امر اتفاقی نیست. به این دلیل که حضور کارگردانانی چون «ران کلمنتس» و «جان ماسکر» در این پروژه، نوید آثاری همانند «پری دریای کوچولو» (که همچون دمیدن روحی تازه به کالبد دپارتمان انیمیشن کمپانی بعد از چندین سال کم‌کاری بود) و «علاءالدین» را می‌داد. آن‌ها برای موآنا از عناصر ماندگاری که انیمیشن‌های مذکور را محبوب ساخته، استفاده کردند: ترانه‌های جذاب که باعث پیشرفت روایت می‌شود، یک قهرمان سرزنده که در جستجوی حصول جایگاه خود در این جهان پهناور است و حیوانات بانمکی که همراه آنان هستند. این اثر همچنین از روند اخیر سایر محصولات انیمیشنی که یک حیوان یا ابزار به عنوان نقش اصلی مطرح است، دوری گزیده. زوتوپیا، در جستجوی دوری، زندگی خصوصی حیوانات خانگی؛ در همه‌ی انیمیشن‌های پرفروش سال ۲۰۱۶ یک حیوان شخصیت اصلی بود. در اینجا قهرمان داستان، موآنا (اولیل کاروالیو) دختری شانزده‌ساله است با سینه‌ای مالامال‌ از امید، آرزو و جاه‌طلبی همانند دیگر نوجوانان در این سن (و هر مخاطب پیر و جوانی که این انیمیشن را می‌بیند).
Moana (۲۰۱۶)موآنا دختر رییس توی (تِمورا موریسون) و همسرش سینا (نیکول شرزینگر) است. با وجود این که اهل قبیله‌ی موآنا روزگاری دریانوردی می‌کردند، اما اکنون یکجانشین شده و در جزیره‌ای زیبا و پربرکت ساکنند. حال این سبک زندگی روستاییشان در معرض خطر است. این دختر بایستی برای نجات مردمش، از قوانین پدر که سفر به ورای جزیره را ممنوع اعلام کرده‌بود، تخطی کند و به جستجوی مائویی (دواین جانسون) بپردازد. پس از به ثمر رسیدن جستجویش، باید همراه با مائویی عازم سفری شود تا قلبی را که مائویی از الهه‌ای خفته دزدیده، به او بازپس دهند. برای به سرانجام رساندن این ماموریت، مائویی می‌بایست قلاب جادویی خود را که در قلمرو هیولاها توسط موجود خرچنگ‌مانند ۵۰ فوتی به نام تاماتوآ (جامین کلمنت) محافظت می‌شود، دوباره به چنگ آورد.
موآنا اولین انیمیشن در سال‌های اخیر است که بازگشتی به سبک موزیکالِ محصولات دو دهه پیش دیزنی دارد. با وجود غیبت «آلن منکن (آهنگساز برنده اسکار آثار گذشته‌ی دیزنی)»، خلا او توسط مارک مانچینا (سازنده موسیقی متن) و لین-مانوئل میراندا (ترانه‌ها) پر شده. همکاری میراندا در این پروژه با توجه به موزیکال قبلی او «همیلتون» ، برای دیزنی یک غنیمت است. ترانه‌هایش گیرا و تازه هستند و هنر «منکن» را در پری دریایی کوچولو، علاءالدین و «دیو و دلبر» برای بیننده تداعی می‌کند. هنر میراندا را می‎توان در خلق ترانه‌ی اصلی موآنا عنوان کرد: «چقدر دور خواهم رفت» که در کنار ترانه‌های «بخشی از جهان تو»، «زن زیبا»، «تمام دنیای جدید» و «می‌توانی امشب عشق را احساس کنی» به یادماندنی هستند.
Moana (۲۰۱۶)اگرچه شاید عملکرد کلمنتس و ماسکر در نگاه اول همانند آثار ابتداییشان به چشم آید، اما تفاوت‌های شایان ذکری نیز وجود دارد. مشهودترینِ آن‌ها سبک انیمیشن است. این نخستین بار است که این دو مرد به خلق یک اثر تمام‌کامپیوتری روی آورده‌اند. پس از علاءالدین، آن‌ها «هرکول»، «جزیره‌ی گنج» و «شاهزاده‌خانم و قورباغه» را ساختند که همگی به سبک سنتی بودند. دومین تغییر، نبود یک تم عاشقانه در داستان است. رابطه‌ی بین مائویی و موآنا یک رابطه‌ی خواهر-برادر گونه است. این اثر سعی دارد به مخاطب القا کند که پرنسس‌های دیزنی برای یافتن هویت خود لزوما به یک شاهزاده نیاز ندارند.
تیم صداپیشه‌ی فیلم شامل صداهای خاص و با قدرت خوانندگی بالاست. تنها عضو سرشناس این تیم، دواین جانسون است که شکل و شمایل واقعی او در ظاهر کاراکترش گنجانده شده (مائویی شباهتی گذرا به یک ورزشکار تبدیل‌شده به بازیگر دارد). «اولیل کاروالیو» بازیگر محلی اهل هاوایی که اولین تجربه‌ی سینمایی خود را گذرانده، صدایی تمام‌عیار دارد که به سخن‎گفتن زیبا و آوازخواندن بی‌نظیرش کمک کرده. موریسون و نیکول شرزینگر به عنوان والدین موآنا نقش کوتاهی بر عهده دارند. «آلن تودیک» در نقش کمدی «هی‌هی» خروس موآنا هنرنمایی کرده. در یک مصاحبه خبری، کلمنتس این خروس را احمق‌ترین شخصیت در تاریخ انیمیشنی دیزنی عنوان کرد که البته پر بیراه نگفته.
Moana (۲۰۱۶)با وجود این‌که کلمنتس و ماسکر گامی جدید با فناوری دیجیتال برداشته‌اند، ولی این از کیفیت کار آن‌ها نکاسته‌است. تصاویر فیلم، آن‌هایی که در آب و روی آن اتفاق می‌افتد به اندازه‌ی صحنه‌های در جستجوی دوری خوب هستند. شخصیت‌های انسانی عالی پرداخته شده و از اغراق بیش‌ازحد صرف نظر شده (خصوصا درباره‌ی خالکوبی‌های زنده‌ی مائویی) تا بینندگان دقیق و نکته‌سنج از آن ایراد نگیرند.
موآنا یک انیمیشن منسجم با حال و هوای همیشگی آثار دیزنی است. محصولی جدید که از ایده‌ها ، مضامین و رویکردهای روایتیِ قدیمی استقبال می‌کند. بر خلاف بهترین آثار انیمیشنی استودیوهای فیلمسازی، قصد ندارد کار جدید و شگفت‌انگیزی انجام دهد. این انیمیشن مطمئنا هواداران هدف خود را راضی خواهد کرد (همانند یخ‌زده) و به تفریحی ۱۰۰ دقیقه‌ای برای آنان تبدیل خواهد شد. موآنا اثری سرگرم‌کننده و حسن ختامی‌ست برای پرونده‌ی انیمیشنی دیزنی در سال ۲۰۱۶.
امتیاز ۷.۵ از ۱۰
Good Luck :)
شاید اسپویلی
انیمیشنیی از نظر بصری زیبا
داستانی اما کمی فرمولی و تکراری و زمان کمی طولانی
یک خرچنگ غول آسا,طماع و خود شیفته دارد با صداگذاری و آهنگ و جلوه بصری عالی (مخصوصا اگر خود را در سینما تصور کنیم)
کاراکتری با صداگذاری خوب از دواین جانسون که یادآور کارتون هرکول بود و آهنگهایی نسبتا خوب.
حیوان خانگی همراه موانا که اوایل خنده دار است و کم کمک اما اعصاب خوردکن میشود.
بخش اکشن و مقابله موانا با نارگیلها که ارجاعی به مدمکس بود و سرگرم کننده.
مادربزرگ و موانا بدک نیستند اما بسیار میتوانست بهتر باشد.
ضدقهرمانی به آن صورت ندارد.
کارکرد و اعمال دریا هم با منطق اثر و فیلمنامه نمیخواند.
لباس هالووینی از کاراکتر جانسون (که از مردمان Motunui(شمال جزیره نیوزلند) است),ساخته شده که موجب اعتراض مجلس نیوزلند شده.میگویند اگر بچه ای این را بپوشد موجب تمسخر وزنی آن مردم میشود و اگر بچه ای سفید بپوشد, تیرگی پوست شخصیت بر تن بچه تصویر نژادپرستانه ای ایجاد میکند.
و در آخر دیزنی به تازگی با انتشار یک ویدئو ایستراگهای محصولاتش را نشان داده
(ایستر اگ در واقع به معنی تخم مرغ رنگیهای خرگوش عید پاک هست و در فیلم و انیمشن و بازی ها و محصولات سرگرمی به معنی یک جک پنهانی-و یک پیغام مخفیست که اولین بار در بازیهای آتاری قرار داده شد که به همان خرگوش عید پاک برمیگردد)
در ویدئوی دیزنی به ایستراِگ کارتونهای دیگر دیزنی پرداخته میشود که نشان میدهد که تمام داستانهای دیزنی در یک دنیا میگذرد. برنامه ریزی های چندین ساله دیزنی بیننده را الحق غافلگیر میکند.برای دیدن ویدئو ایستراگ های کارتون های پیکساررا در آپــارات ســرچ کنید.(برگرداندن یک لاک پشت کوچک به آب توسط موآنا شاید ایستراگی از finding nemo باشد)
انیمیشن شاد و باحالی بود ولی موسیقیش زیاد شور و هیجان نداشت
باید میدادن دی جی فسنقری آهنگشو بسازه
فقط خروسه :))
فکر کنم داریم میمیریم یکی یکی فیلما با کیفیت بالا دارن میان!!!!!!!!!!!!!!