وقتی جسی سی و چند ساله برای مهمانی بازنشستگی یکی از استادان به آموزشگاه اش بر می گردد؛ عاشق زیبی یکی از دانشجویان آموزشگاه می شود و با او ارتباط برقرار می کند. این رابطه باعث کشش زیادی میان این دو می گردد اما...
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
6.7
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
فیلم خیلی خوب شروع نمیشه و اولش به نظر میاد اصلا کارگردان نداره... ولی در ادامه همین میشه نقطه قوت فیلم... همه چی فیلم طبیعی و واقعیه و روراسته! روایت و داستان فیلم عالیه... فکر کنم خیلیا بعد از تموم شدن درسشون همین حسو دارن و همین طوری به دوران دانشجوییشون نگاه می کنن... فیلم یه جورایی اندر حکایت و مزایای گیک بودن هم هست... کلا دیدنش حس خوبی داشت.
عالی و درجه یک اونایی که فیلمای فلسفی دوست دارن از دست ندن اینو بسیار پرمعنی البته برای آدمای چیزفهم...
life happen
اونایی که معتقدن این فیلم خیلی خوب یا حتی عالیه....
.
.
.
.
.
.
.
حق با شماست...من که الان ۳۱ سالمه واقعا درکش کردم ...۹ از ۱۰
عالی بود دیالوگهای خوبیهم داشت
برای اونایی که یه کم دنبال کتاب بودن عالی تره
این فیلم سعی کرده کنار اومدن با گذشت زمان رو نشون بده.تغییر کردن خودتو افکارت،اطرافیانت و در نتیجه زندگیت..
که البته به نظر من خیلی موفق نبوده و تا حدودی کلیشه ای اشاره می کنه به موضوعاتی که باید.با این حال دیدنش رو پیشنهاد می کنم.
این کامنت فقط برداشت یه بیننده ی معمولیه که بعد از دیدن هر فیلم دوست داره دیدگاه بقیه افراد رو بدونه.
روش هر فرد تو هر سنی واسه عادت کردن به تغییراتش متفاوته و تقلید کردن از سایرین راجع به این موضوع ،مخصوصا کسایی که تو بازه ی سنی مشابهی با فرد نیستن فقط هدر دادن وقته.که این لزوما غمگین نیست.این یعنی هیچی در حقیقت تکراری برنامه ریزی نشده فقط باید با توجه کردن به نشونه ها راه خودت رو واسه کنار اومدن باهاش خلق کنی.و طبیعتا مضحک ترین تصمیم در این باره منتظر مومدن واسه یه معجزه ست.چون چی مزخرف تر از منتظر موندنه؟!
از شخصیت هایی که قراره این موضوع رو ثابت کنن دختر ۱۹ ساله ی دانشجوییه که تو بزرگ شدن عجله داره.اوایل داستان اون فکر می کنه می تونه بدون مرتکب شدن اشتباهات هم سن و سالای خودش وارد رابطه ای امن و مطمئن بشه.چیزی که خودش متوجه آماده نبودنش نیست و در انتهای فیلم اینطور تداعی میشه که بعضی اتفاق ها هرچن درست ترین نباشن بخشی از شخصیت اون فرد رو می سازن و فرار کردن از روزایی که نوبت تجربه کردن خودته بی فایده ست.مهم نیست چقدر از بهترین کلمات واسه رد کردنش استفاده می کنی !تا وقتی دلایل خودت رو نداری حفظ کردن کامل ترین تئوری ها فایده ای ندارن.که منو یاد حرف دبیری از سالهای مدرسه م میندازه که همیشه تاکید داشتن که فقط وقتی می تونی بگی به یه موضوع مسلطی که بتونی ازش سوال طرح کنی و جواب همشون رو بلد باشی.
و نقش اول فیلم،جسی،برای فرار کردن از روزمرگی که مثل اینکه هنوز جوابی واسه تغییر دادنش تو کتاب هاش پیدا نکرده ،با دعوت استاد قدیمی ش دقیقا به چیزی که منتظرش بود میرسه.در اوایل سفرش به نظر میاد به سر زدن به دانشگاهش و دوره کردن خاطرات قدیمی ش اکتفا می کنه ولی بعد آشنا شدن با زیبی (دختری که بهش اشاره شد) تصمیمش قطعی میشه واسه فرار کردن به گذشته .چون آشنا تره و البته آسون تر از پیدا کردن راهی واسه ساختن روز های خودش.
که لازم به ذکر در انتهای فیلم بی نتیجه بودن این تئوری نشون داده میشه.پس امتحانش نکنید :)
فیلم واقعا جالبی و قشنگی بود.
ولی من دلیل این امتیاز بسیار کم رو نمیفهمم.
۷.۵ ۱۰
واقعا شاید جزء ده فیلم برتر سینمایی من باشه. فیلمی روون با داستان ساده که کلی حرف توش می زنه.حرف های مفید که امیدوارم بتونم ازشون استفاده کنم.پایان بندی داستان هم کاملا جالب و دور از انتظاره.