در این مستند یک فیلم ساز اسرائیلی با سربازانی که در حمله به لبنان در سال ۱۹۸۲ حضور داشته اند، مصاحبه می کند تا به نوعی خاطرات خودش را هم از حضور در این جنگ زنده کند...
در این مستند یک فیلم ساز اسرائیلی با سربازانی که در حمله به لبنان در سال ۱۹۸۲ حضور داشته اند، مصاحبه می کند تا به نوعی خاطرات خودش را هم از حضور در این جنگ زنده کند...
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
6.4
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
مگه میخواستن ایستگاه بین المللی فضایی رو هوا کنن که اینقدر کشور مشارکت داشتن!!!
برا تحریف تاریخ درست کردن اینو وگرنه اون کشتارو خوشون انجام دادن با حضور شارون
روی کلمه اسراییل کلیک کنید و ببینید
انقدر بی عرضه اند که نمیتونن یه فیلمو تنهایی درست کنن
فک کنم فقط فیلم نامه مینویسن
فیلم در ابتدا خسته کننده به نظر می رسه اما دقایق پایانی فیلم که حقیقت کشتار از زبان خبرنگار اسرائیلی گفته می شه میخکوب کننده است ، و در پایان تصاویر اجساد تلنبار شده روی هم که جز نظاره کاری ازتون برنمیاد .
فیلم از بعد روانشناسانه هم جالبه که در پایان گوینده که به یاد نمیاره چه اتفاقی افتاده متوجه می شه که اینقدر کشتار فلسطینیان وحشتناک بوده که فراموش کرده .
الان دارم به موسیقی تیتراژ پایانی گوش می دم که بسیار زیبا است.
در پایان اندکی حوصله کنید و ببینید .
بهترین انیمیشن عمرم بود ۱۰ از ۱۰
والتس با بشیر؛ سربازان در فرارند!
حقیقت تلخ جنگ
والتس با بشیر ساخته آری فولمن کارگردان اسرائیلی در سال ٢٠٠٨ در مراسم اسکار حضور داشت و در بخش بهترین فیلم خارجی اسکار کاندید بود ولی فیلم پرسپولیس موفق به کسب این جایزه شد. با این حال والتس با بشیر در مراسمی مثل گلدن گلوب برنده جایزه این بخش شد. موفقیت های این فیلم در مراسم های مستقل بهتر بود و توانست نامزد دریافت نخل طلای جشنواره کن که جشنواره حرفه ای تری از نظر تکنیکی است، شود. در ضمن این فیلم اولین انیمیشنی بود که نامزد نخل طلا شد. انجمن ملی منتقدان فیلم آمریکا، فیلم والتس با بشیر را به عنوان بهترین فیلم سال ۲۰۰۸ انتخاب کرد. والتس با بشیر توانست نمره ٩٦/١٠٠ از سوی منتقدین و نمره ٩١/١٠٠ از سایت Rotten Tomatoes کسب کند.
کارگردان فیلم یعنی آری فولمن، خود در جنگ های رژیم صهیونیستی در لبنان و کشتار صبرا و شتیلا حضور داشته و در واقع به نوعی داستان زندگی خود را در فیلم بیان می کند. داستان فیلم از خاطرات یک سرباز اسرائیلی (آری فولمن) از حادثهٔ اردوگاه پناهندگان صبرا و شتیلا که در آن دست ‌کم ۸۰۰ فلسطینی، به ‌دست شبه ‌نظامیان مسیحی عضو حزب فالانژ لبنان در جریان جنگ داخلی لبنان کشته شدند، حکایت دارد. آری فولمن نمي تواند خاطرات دوران جنگ در لبنان و به ويژه كشتار اردوگاه هاي صبرا و شتيلا را به خاطر آورد برای همین تصميم مي گيرد در ملاقات با دوستان هم رزمش به بازيابي آن وقايع در ذهن خود بپردازد. او تنها یک صحنه از جنگ به خاطر مي آورد كه در شب، در ساحل دريا، در حالي كه آسمان به وسيله منور روشن مي شود، او و دو همراهش از آب بيرون مي آيند و پس از پوشيدن لباس، به طرف شهر حركت مي كنند. او براي ملاقات با دوستانش مجبور مي شود به اروپا سفر کند و ...
والتس با بشیر برای توصیف بهتر وقایع تنها از عنصر فیلمنامه بهره نمی گیرد بلکه این فیلم دارای موسیقی متن بی نظیری است که از گوش دادن به آن هیچوقت سیر نمی شوید. والتس با بشیر دارای موسیقی بسیار عمیقی است که توسط آهنگساز آلمانی با نام مکس ریختر ساخته شده است. مکس ریختر برای موسیقی این فیلم از آثار پیشین خود در آلبوم دفترچه غمگین نیز استفاده کرده که به نظر من تصمیم درستی بود زیرا آهنگ های انتخاب شده با فضای فیلم کاملا مرتبط هستند و غمناک ساختن تصویر یا واقعه را دوچندان می کنند علاوه بر آن آهنگ های جدیدی که خود مکس ریختر برای فیلم ساخته از جمله ٥ آهنگ The Haunted Ocean که برای رویای فولمن بود، بسیار استادانه و دارای ترکیبات آوایی بسیار خوبی بود.
فولمن تنها یک صحنه از جنگ به یاد می آورد و تنها یک صحنه! صحنه ای که شرح حال تمام این جنگ و غم انگیز ترین و رویایی ترین واقعه آن است! وقتی در فیلم به داستان هر یک شخصیت ها می نگریم متوجه می شویم سربازان اسرائیلی که از دوران جوانی در این جنگ حضور داشتند، خود از جنگ بیزارند و به دنبال رهایی از چنین وضعیتی هستند زیرا جنگ جز مشاهده زشتی ها، شرارت، میل به کشتن و ... برای آن ها چیزی ندارد. در صحنه ای کاملا شاهد چنین موضوعی هستیم؛ صحنه ای که کارمی که یکی از هم رزمان آری فولمن بود و در رویای آن نیز حضور داشت، خاطره ای تعریف می کند که در قایقی تفریحی با دیگر سربازان حضور دارد که به سمت شهر حرکت می کنند. او می گوید که حالش زیاد خوب نیست و پس از دقائقی به خواب عمیقی می رود. در رویای او زنی مرموز را می بینیم که او را از قایق بیرون آورده و با خود می برد. زن مرموز در این صحنه در اصل او را از فضای خسته کننده و عذاب آور جنگ بیرون می آورد و کارمی را نجات می دهد. با نگریستن در این صحنه متوجه آن می شویم که کارمی به سختی دوران جنگ را تحمل می کند و از این آدم های پوچ و توخالي خسته شده و به دنبال رهایی از این زندان است. والتس با بشیر حرف خود را صریح و بدون سانسور می زند، دروغی در داستانش ندارد و سخنان طعنه آمیزش را به راحتی می زند. رویای آریل فولمن دردناک ترین و واقعی ترین تصویر از یک جنگ است؛ جنگی که مادران را داغدار فرزندان بی گناهشان می کند؛ جنگی که زمین و زمان را نابود می کند؛ جنگی که نشان می دهد که انسان چقدر می تواند شرور باشد؛ جنگی که اشک بر چشمان انسان جاری می سازد.
یه نظرات پشمکی دوستان توجه نکنین.فیلم خوبیه.آخرش ناراحت کنندست.جنایات اسرائیلیا رو نشون میده
کشور های سازنده رو