«جونی» (میا واسیکفسکا) به همراه برادرش «لسر» (جاش هاتچرسون) که توسط تلقیح مصنوعی به دنیا آمده اند و همراه «ژول» (جولیان مور) و «نیک» (آنت بنین) زندگی میکنند، به دنبال پدر واقعی خود میگردند...
«جونی» (میا واسیکفسکا) به همراه برادرش «لسر» (جاش هاتچرسون) که توسط تلقیح مصنوعی به دنیا آمده اند و همراه «ژول» (جولیان مور) و «نیک» (آنت بنین) زندگی میکنند، به دنبال پدر واقعی خود میگردند...
نمی خوام بگم فیلم بدیه اما حقیقتا درام فیلم مشکلات زیادی داره و تا حدودی ضربه به بدنه ی فیلم زده است. خوب فیلم از این جا شروع میشه که پسر خانواده می خواد بدونه که در واقع (پدرش) کیه. خوب از همینجا این که چرا این براش مهمه به نظرم پرداخت درستی نداره چون زمانیکه با او برخورد میکنه نه چیزی داره که ازش به پرسه و نه در ادامه تاثیری در زندگیش دارد یعنی انگار میله زیاد درونی و عمیق نیست با اینکه فیلم می خواهد خیلی جدی نشونش بده. واقعا هیچ تاثیر و تاثری بینشان رخ نمی دهد و انگیزه ی پسره از این کار در فیلم نیست.
به نظرم پل هم خیلی زود و بدون مقدمه خودمونی میشه یعنی خیلی سریع خوشش میاد و سریع رابطه ایجاد میکنه با این که باید بدونه این دردسرساز حتما خواهد بود.یعنی این پذیرش وارد خانواده ی نیک شدن خیلی خیلی فیلم از روش دفعی رد میشه و سریع هم پل حس میگیره که من خونواده دارمو ..... خوب اگه اینطوره نمیفهمه که با اون کارش میتونه رابطه ها رو بر هم بزنه.از همه مهم تر غیر اون اشوبی که ایجاد میکنه کار دیگه ای انجام نمیده نه روی جودی تاثیری داره نه روی هیچکس دیگری چون فیلم میتونست بحث رو عمیق تر کنه. حتی رفتنش و ناراحت شدنشم خوب نیست.
به نظرم حتی رابطه ی دو مادر با هم را هم فیلم آنقدری که این درام سنگین احتیاج دارد واضح نمی کند و قبل از عمیق شدنش وارد مسائل دیگر میشود چون اگر این عمق احتیاج این دو نفر روشن نشه تمام پلان هایی که جولیان مور ناراحته از کاری که کرده و آشوبی که ایجاد میشه معنای خودشو از دست میده. اگر رابطه ی این دو خیلی بهتر پرداخت شده بود هم ناراضی بودن جولیان مور از نیک بهتر روشن میشد و هم فاجعه عمیق تر میشد.
به نظرم فیلم کامل فاجعه رو تا انتهاش دنبال نمیکنه و بسیار دفعی از روش رد میشه و تمومش میکنه.
راستش به نظرم در کل در ایجاد و ساخت یک خانواده ی منحصر به فرد (چنان که در فیلم وجود دارد) فیلم ناتوان است و به نظرم روابط در خانواده بین هر چهار نفر سطحی باقی میمونه.
و در انتهای فیلم هم که کامل جودی(دختر خانواده) مضمون فیلم رو پرت میکنه در سفره تماشاگر و این خیلی بده یعنی فیلمساز داره اساسا ناتوانی خودش رو نشون میده چون باید میتونست مضمون رو از درام در می آورد که نتونسته.
نمره من ۵ از ۱۰
11
mrmbk_155
۱۰ سال پیش
کاندیدای اسکار بهترین فیلم؟؟؟really؟؟؟ قبل از دیدن فیلم اسم کارگردان فیلمو که دیدم حدس زدم فیلم مایه های فیمینیستی داره، بعد از دیدن فیلم (وفت تلف کردن) آثار دیگه این کارگردانو که دیدم فهمیدم علاقه خاصی به موضوعات همجنس گرایی داره، فیلم پر از سکانس های غیر منطقی و غیر قابل باور بود، باور کنید اگر موضوعه فیلم در حمایت از زنان و همجنسگرایی نبود تو هیچ زمینه ای نامزد اسکار نمیشد، ۵/۱۰
2
bigbangoooo
۹ سال پیش
اهدای اسپرم هم به لیست کارهایی که باید در آینده انجام بدم اضافه شد! فیلم میخواد بگه یه زوج همجنسگرا هم میتونن مشکلات زیادی داشته باشند اما جنس این مشکلات از جنس همون مشکلات خانواده های طبیعیه (این موضوع دقیقا تو سکانس یکی مونده به آخر بولد میشه) و بچه هاشون هم فرقی با بچه های دیگه ندارند و فقط ممکنه کمبودهایی داشته باشند برای مثال بشکلی به نیاز فرزندان به پدر اعتراف می کنه.
2
a.mantaghe
۱۰ سال پیش
بازیگرهای خوب و قدری داره ،موضوعش هم بد نیست،من که خیلی خوشم اومد،حالا چرا دوستان اصلاً خوششون نیومده دیگه...
1
kim_jooooooon
۱۰ سال پیش
نمره ی ۷ واسش خیلی زیاده ...
1
hadinour_arsenal
۱۱ سال پیش
ایده جالبی داشت دوسش داشتم.
1
aminmokhtari68
۱۱ سال پیش
در کل فیلمه متوسطیه ولی یجاهایی خیلی ضعیف و سطحی میشه.
اما در کل بدرد یکبار دیدن میخوره.
8.3
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
نقد فیلم
نمی خوام بگم فیلم بدیه اما حقیقتا درام فیلم مشکلات زیادی داره و تا حدودی ضربه به بدنه ی فیلم زده است.
خوب فیلم از این جا شروع میشه که پسر خانواده می خواد بدونه که در واقع (پدرش) کیه. خوب از همینجا این که چرا این براش مهمه به نظرم پرداخت درستی نداره چون زمانیکه با او برخورد میکنه نه چیزی داره که ازش به پرسه و نه در ادامه تاثیری در زندگیش دارد یعنی انگار میله زیاد درونی و عمیق نیست با اینکه فیلم می خواهد خیلی جدی نشونش بده. واقعا هیچ تاثیر و تاثری بینشان رخ نمی دهد و انگیزه ی پسره از این کار در فیلم نیست.
به نظرم پل هم خیلی زود و بدون مقدمه خودمونی میشه یعنی خیلی سریع خوشش میاد و سریع رابطه ایجاد میکنه با این که باید بدونه این دردسرساز حتما خواهد بود.یعنی این پذیرش وارد خانواده ی نیک شدن خیلی خیلی فیلم از روش دفعی رد میشه و سریع هم پل حس میگیره که من خونواده دارمو ..... خوب اگه اینطوره نمیفهمه که با اون کارش میتونه رابطه ها رو بر هم بزنه.از همه مهم تر غیر اون اشوبی که ایجاد میکنه کار دیگه ای انجام نمیده نه روی جودی تاثیری داره نه روی هیچکس دیگری چون فیلم میتونست بحث رو عمیق تر کنه. حتی رفتنش و ناراحت شدنشم خوب نیست.
به نظرم حتی رابطه ی دو مادر با هم را هم فیلم آنقدری که این درام سنگین احتیاج دارد واضح نمی کند و قبل از عمیق شدنش وارد مسائل دیگر میشود چون اگر این عمق احتیاج این دو نفر روشن نشه تمام پلان هایی که جولیان مور ناراحته از کاری که کرده و آشوبی که ایجاد میشه معنای خودشو از دست میده. اگر رابطه ی این دو خیلی بهتر پرداخت شده بود هم ناراضی بودن جولیان مور از نیک بهتر روشن میشد و هم فاجعه عمیق تر میشد.
به نظرم فیلم کامل فاجعه رو تا انتهاش دنبال نمیکنه و بسیار دفعی از روش رد میشه و تمومش میکنه.
راستش به نظرم در کل در ایجاد و ساخت یک خانواده ی منحصر به فرد (چنان که در فیلم وجود دارد) فیلم ناتوان است و به نظرم روابط در خانواده بین هر چهار نفر سطحی باقی میمونه.
و در انتهای فیلم هم که کامل جودی(دختر خانواده) مضمون فیلم رو پرت میکنه در سفره تماشاگر و این خیلی بده یعنی فیلمساز داره اساسا ناتوانی خودش رو نشون میده چون باید میتونست مضمون رو از درام در می آورد که نتونسته.
نمره من ۵ از ۱۰
کاندیدای اسکار بهترین فیلم؟؟؟really؟؟؟
قبل از دیدن فیلم اسم کارگردان فیلمو که دیدم حدس زدم فیلم مایه های فیمینیستی داره، بعد از دیدن فیلم (وفت تلف کردن) آثار دیگه این کارگردانو که دیدم فهمیدم علاقه خاصی به موضوعات همجنس گرایی داره، فیلم پر از سکانس های غیر منطقی و غیر قابل باور بود،
باور کنید اگر موضوعه فیلم در حمایت از زنان و همجنسگرایی نبود تو هیچ زمینه ای نامزد اسکار نمیشد،
۵/۱۰
اهدای اسپرم هم به لیست کارهایی که باید در آینده انجام بدم اضافه شد!
فیلم میخواد بگه یه زوج همجنسگرا هم میتونن مشکلات زیادی داشته باشند اما جنس این مشکلات از جنس همون مشکلات خانواده های طبیعیه (این موضوع دقیقا تو سکانس یکی مونده به آخر بولد میشه) و بچه هاشون هم فرقی با بچه های دیگه ندارند و فقط ممکنه کمبودهایی داشته باشند برای مثال بشکلی به نیاز فرزندان به پدر اعتراف می کنه.
بازیگرهای خوب و قدری داره ،موضوعش هم بد نیست،من که خیلی خوشم اومد،حالا چرا دوستان اصلاً خوششون نیومده دیگه...
نمره ی ۷ واسش خیلی زیاده ...
ایده جالبی داشت دوسش داشتم.
در کل فیلمه متوسطیه ولی یجاهایی خیلی ضعیف و سطحی میشه.
اما در کل بدرد یکبار دیدن میخوره.
داستان فیلم جالب و خاص بود