«مايکل نيومن» (سندلر) يک دستگاه کنترل از راه دور تلويزيون به دست مي آورد که نه تنها به او اجازه مي دهد تلويزيون و دستگاه صوتي اش را از راه دور کنترل کند، بلکه اين امکان را در اختيارش مي گذارد که کل زندگي اش را به ميل خودش عقب و جلو کند يا از حرکت باز ايستاند...
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
4.9
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
اول از همه بگم که غیر از شاهکار واژه ی دیگه ای برای این فیلم پیدا نکردم
شاید باورتون نشه ولی اوایل فیلم همش به خودم میگفتم اگه این دستگاه دستم بود میزدم جلو تا برسه به روز آخر عمرم
حتی قبلشم خیلی حالم گرفته بود ولی اینو که دیدم در حد بمب انرژی گرفتم یه چیز تو مایه های انرژی its a wonderful life
خانواده .... دونستن ارزش لحظات زندگی ... پدر و مادر ....از جمله مفاهیم مهم فیلم بودن .
همیشه بعد از چند روز درون مایه فیلم تو ذهنم میمونه ولی بعد از بین میره و باز از زندگی خودم نا امید میشم
امیدوارم این بار این اتفاق نیوفته حتما بازم میبینمش
زیبایی این فیلم قابل وصف نیست
این شاهکارو به هیچ وجه از دست ندید ...
فقط میشه گفت عالی، کارگردان به وسیله طنز ارزش هایی رو که خیلی از ما گاهی فراموش میکنیم یادآوری میکنه.
در چند سکانس فیلم اشک ریختم...
به این میشه گفت طنز ارزشی
فیلم قشنگیه. سندلر اونجاهایی که پیر میشه قدرت بازیگریش رو نشون میده. گریمش مثل مایکل کرلئونه هست. فیلمنامه ی خیلی خوبی داشت. راستی سگ ها خیلی با حال بودن!
هر از گاهی این فیلم رو نگاه میکنم تا یادم باشه قدر چیزایی رو که دارمبیشتر بدونم
دوستان شما خیلی دارین از این فیلم تعرییف میکنین
علاوه بر اینکه از آدام سندلر متنفرم و بازی کردنش هم خیلی مصنوعی مسخری هست این فیلمش هم خیلی مسخره بود
این فیلم ژانر اولش کمدی بود . حالا سکانس های کمدی چی بود؟حرکات سگه و عروسکه...
واقعا برای شما متاسفم که از این فیلم مسخره تعریف میکنین
فیلم کمدی تاثیرگذار اگه میخواین ببینین فیلم bruce almighty رو ببینین
و بعد بازی جیم کری و این آدام سندلر رو مقایسه کنین
خیلی خوب بود
واقعا فیلم خوب و تاثیر گذاری بود
تنها فیلم کمدی بود که داشت اشکم در میاورد به زور خودم کنترل کردم
یکی از قشنگترین فیلمها حتما ببینید بهترین سکانس جایی بود که از بیمارستان میر بیرون و بچه ها و مادرش میرن پیشش خیلی گریه کردم