نيويورک. کارگردان تئاتر، «کيدن کو تارد» (هافمن)، هم در کارش به بن بست رسيده و هم در زندگي خصوصي خود. تا اين که همسرش، نقاشي به نام «آدل» (کينر) او را ترک مي کند و با دخترشان به اروپا مي رود. پس از چندي «کيدن» کوششي را آغاز مي کند تا نمايش «عمري» خود را به اجرا دربياورد...
نيويورک. کارگردان تئاتر، «کيدن کو تارد» (هافمن)، هم در کارش به بن بست رسيده و هم در زندگي خصوصي خود. تا اين که همسرش، نقاشي به نام «آدل» (کينر) او را ترک مي کند و با دخترشان به اروپا مي رود. پس از چندي «کيدن» کوششي را آغاز مي کند تا نمايش «عمري» خود را به اجرا دربياورد...
6.5
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
دو ساعت چهار دیقه در توهمات کافمنی. شاهکار بی بدیل سینما. میخوای درکش کنی؟؟؟ دو تا آینهء قدی به موازات هم بزار. وسطشون وایسا و سعی کن برای بینهایت تکرار خودت شخصیتی تعریف کنی که در عین اینکه طبیعتا ریشه در وجود خودت دارن ولی یکی نیستن. هدف کافمن هم همین بوده.
انتیاز من ۱۰ از ۱۰
اتفاق مهمی که در برخورد ما با اين فيلم می افته، برداشت های متفاوت ما از هر صحنه و موقعيته؛ برداشت های متعدد از نشانه ها. ولي شايد بهترين راه براي برخورد با فيلم اين باشه که به فيلم بیشتربه عنوان يک خواب نگاه کنيم... يک خواب طولاني و ترسناک و عميق.... خوابی که در ناخودآگاه اتفاق می افته؛ در ناخودآگاه شخصيت اصلی و ما. در غير اين صورت نمیشه هيچ دليل منطقی برای رابطه کيدن با دخترش، با همسر اول و دومش و هيزل و ميليسنت پيدا کرد. يا مساله گذر زمان... گذر زمانی که گاهی فقط از یه پلان تا پلان بعد طول می کشه و بعد متوجه می شويم چندين سال گذشته... یا اصلاً خود همين ساختن تئاتری بزرگ در دل تئاتری ديگه و باز ساختن يک تئاتر ديگه در دل اون و الي آخر خودش يک اتفاق نه غيرممکن، ولي بسيار دور از ذهنه....(البته بی اشاره هم نیست به ساختار پیازگونه ی خواب ها برای سفر به عمق ناخوداگاه)
برگمان درباره فيلم پرسونا مي گه بيشتر شبيه يه خوابه و سعي کرده خوابش رو به تصوير بکشه. در اينجا هم کافمن سعی می کنه خواب کيدن رو به نمايش بگذاره تا شايد بتونه با استعاره (SYNECDOCHE که استعاري حرف زدن هم معنا مي ده) زندگی و مرگ رو به شکلی هنرمندانه نشون بده....
نيويورک، جزء به کل فيلم ساده يی نيست. خواب هاي ما هم ساده نيستند؛ پر هستند از پيچيدگي و ترس ها و شادي هاي ما در زندگی. و اينجا کيدن مردی است که در بخشی از زندگي اش نتونسته بدرخشه و در بخش ديگرش تونسته. در عين حال کارگردانیه که می تونه به سادگی تئاتر موفق اجرا کنه اما برای اجراي ايده نهايی اش به بن بست خورده. کيدن شخصيت باثباتی نداره و همين بي ثباتیه که باعث میشه در هر قالبی بگنجه ولی ماهيت خودش رو عوض نکنه. بازی روان فيليپ سيمور هافمن به طور کامل گويای اين مساله است.
کافمن در این فیلم نشون داده که فقط خودشه که مي تونه از پس فيلمنامه ای که در اوج دوران پختگی اش نوشته بربیاد و ديگه گمان نمیره که نيازي به اسپايک جونز و ميشل گوندری باشه.
فیلمی زیبا که در آینده شاهکار خواهد شد...
what the fu...
نمیدونم چرا بعضی کارگردانها فکر میکنن هرچی پیچیده تر بهتر یا هرچی از مبانی در هم و بر هم استفاده کردن بهتر
کسی که نمیتونه ساده فکر کنه و ساده بسازه درگیر ساختارهای پیچیده ای میشه که پایانی براش نیست و همون ساختارها رو هم نمیتونه درک کنه . میگیم برای مخاطب خاص منظور از مخاطب خاص دقیقا چه کسی هر کسی میتونه به خودش بگه مخاطب خاص یکی مخاطب خاص رئالیسمه یکی اگزیستنسه یکی دنبال کارای نولانه و ... هرکسی دنبال یه چیزی هنر در این نیست که چیزای پیچیده رو پیچیده تر کنی هنر اینه که به بهترین شکل اون رو ارائه بدی به قول انیشتین هرچه ساده تر بهتر ولی نه اونقدر ساده که احمقانه به نظر برسه . دلیل داره که بیست میلیون خرج کرده چها میلیون دلار بیشتر درنیاورده. با احترام بهنظر دوستان ولی اینجوری هر کسی میتونه یه موضوع انقدر بپیچونه که آخر خودشم توش پیچیده شه . هدفپاسخ به ماهیت وجود و باز کردن پیچیده هاست نه پیچیده تر کردن اونها
یا خدا! هنوزم مات و مبهوت این فیلمم! لامصب معلوم نیست چی ساخته! حتی شاید سلیقۀ من هم نباشه این فیلم ولی واقعاً فکر کنم این فیلم رو باید سه الی چهار بار دید تا بفهمی مولف ینی چارلی کافمن...نامتعارف یعنی چارلی کافمن! فیلمنامه یعنی چارلی کافمن...عجیب و غریب یعنی چارلی کافمن!!!
اسم درستش هم نیویورک مَجازِ مُرسَل هست که نوعی آرایۀ ادبی هست....یا همون بخش گویی نیویورک
پیشنهاد می کنم مقالۀ فیلمنامه های چارلی کافمن رو از وب سایت امیر پوریا بخونید چون کمک میکنه به درک فضای کاری چارلی کافمن
امتياز ايبرت: ۴ از۴
امتياز من: ۸ از ۱۰
یه فیلم پست مردن فوق العاده که باید بیش از یک بار دیده بشه ، اولین فیلمی هم هست که کافمن کارگردانی کرده.
ش ا ه ک ا ر
۱۱ از ۱۰