فوق العاده ،روان و گویاست اولین بار که این فیلم را دیدم بقدری خوشحال شدم که افسردگی را از من دور کرد به عقیده من فیلم اصلا سکسی نیست و تخیلات جنسی سرکوب شده و پنهان مردم عادی را نشان میدهد که همه ناخواسته یک چیزی کم دارن. اتفاقا برای یک جامعه بسته و بی تخیلی مثل ما این فانتزی ها لازم و قابل تامل است مخصوصا قسمت اخر فیلم یکپارچگی ادمها بدون توجه به گرایش جنسی واقعا اشک منو به همراه لبخند و خوشحالی باعث شد.
8
siavash.loveguitar
۹ سال پیش
امتیاز ۵ فقط بخاطر حس رمانتیکی که موزیک و صحنه های آخر فیلم ایجاد کرد وگرنه این فیلم در کل مزخرف بود و محتوای کاملا غیر اخلاقی .من با صحنه جنسی مشکلی ندارم. با این مشکل دارم که این فیلم میگه اگه از س.ک.ست لذت کافی نمیبری برو و بقیه آدمهارو امتحان کن! اگه از س.ک.س لذت نمیبری پس تو همجنسگرایی! نمیگه که شاید دلیل لذت نبردن نا وارد بودن شریک زندگیتون در این کار هست... شاید اسپویل باشه شایدم نه... در این فیلم به یک زن شوهر دار صراحتا گفته میشه باید بری و آدمهای دیگه رو امتحان کنی چون اون نمیتونه تورو به اورگاسم برسونه کلا اکثر فیلمهای هالیوودی در محتواشون همچین مسایلی هست در کل امیدوارم بعنوان یک نظریه بهش نگاه کنید فقط و از این دست فیلمها برای زندگیتون الهام نگیرید چون جامعه ما همین الانش هم مشکلات فحشا و بی بند و باری در جوانان کم نداره وای بحال زمانی که بعد از ازدواج هم بی بند و باری ادامه داشته باشه...
6
Mostafa
۱۰ سال پیش
قابل توجه دوستانی که با فیلم های صحنه دار مشکل دارن !!! (الکی . . . مثلا) وقتی کنار فیلم علامت ۱۹ داره، تکلیف روشنه. با خودتون که رو دربایستی ندارین. دانلود نکنید.
5
hoseinseyediandi
۹ سال پیش
چرا باید دید؟ جان کامرون میچل متولد ٢١ آپریل ١٩٦٣ ال پاسو، تگزاس، در محیطی نظامی بزرگ شده و به مدرسه کاتولیک ها رفته است. اما خیلی زود دنیای موسیقی و نمایش او را به سوی خود جذب کرد و در ١٩٨٥ با ایفای نقشی کوچک در یک فیلم وارد سینما شد و بازیگری را به عنوان حرفه اصلی خود برگزید. بازی در نمایش های برادوی و فیلم های تلویزیونی زمینه را برای نویسندگی و فیلمسازی وی فراهم کرد. در ١٩٩٨ نمایشنامه موزیکال Hedwig and the Angry Inch را درباره یک آوازخوان راک تغییر جنسیت داده و عاشق سابق او نوشت. سه سال بعد همین نمایشنامه را به فیلم برگرداند و برای اولین بار روی صندلی کارگردانی نشست. هم نمایشنامه و هم فیلم [همین طور بازی خود میچل در فیلم]توجه شدید منتقدان را جلب کرد و خیلی سریع تبدیل به فیلمی محبوب شد. Hedwig and the Angry Inch بیش از ٢٥ جایزه بین المللی و معتبر به چنگ آورد. اتفاقی حیرت انگیز برای یک فیلمساز جوان در اولین تجربه اش که برداشتن قدم بعدی را خواه ناخواه دشوارتر می کرد. از این رو میچل دو سال بعدی را صرف تحقیق در زمینه انحراف های جنسی نموده و سپس شروع به نوشتن فیلمنامه Shortbus کرد. فیلم اولین بار در جشنواره کن سال ٢٠٠٦ به نمایش در آمد و به خاطر هم آغوشی بازیگران به صورت واقعی در برابر دوربین سر و صدای زیادی به پا کرد. همین جنجال ها زمینه ساز عدم نمایش آن در بسیاری از کشورها شد، با این وجود Shortbus در چند جشنواره دیگر نیز به نمایش در آمده و سبب مقایسه او با کارگردان هایی چون پازولینی شد.
Shortbus از آن فیلم هایی است که باید درباره آن صفحات زیادی را سیاه کرد، چون پیچیده و سرشار از پیرنگ های فرعی فکر شده است. هر کدام از این پیرنگ ها خود داستانی مستقل به شمار می رود و از سوی دیگر بر غنای فیلم نیز می افزاید. نام ها به دقت انتخاب شده است[از جمله سورین که از نام قهرمان مرد رمان کلاسیک Venus in Furs لئوپولد فون زاخر مازوخ گرفته شده است. بله! همان کسی که ابداع کلمه مازوخیسم را مدیون او هستیم] و از همه شیوه های نمایشی مانند فیلم در فیلم برای پیشبرد قصه کمک گرفته شده تا بحران روحی جامعه آمریکایی را که به رغم وجود آزادی های بی حد و حصر هنوز نتوانسته راه حل هایی مثبت برای مشکلات جنسی خود بیابد، نشانه رود. جامعه ای که بر خلاف تبلیغات انجام شده، خوش ندارد در باره این چنین معضلاتی سخنی به آشکار بر زبان بیاورد. کامرون میچل می گوید که تابوها در سرزمین او شکل عوض کرده اند، سکس تبدیل به چیزی مسخره شده و تنهایی بیداد می کند. و تحقیر و سرکوب سکه رایج است.
4
parsaeia
۱۱ سال پیش
تقریبا مینی سوپر بود تا فیلم کمدی
اصلا با خانواده این فیلم رو نبینید
4
imanb911
۹ سال پیش
بنظر خیلی بی معنی مسخره بود! الکی وقتتون و برای این فیلم هدر ندین
4
fahmy9990
۱۰ سال پیش
واقعا چندش اور بود. حال آدمو ب هم میزنه
3
mohamad.salimi.66
۱۰ سال پیش
کابوس بود، یعنی این همه امکاناتی که در اختیار کارگردان فیلم بود در اختیار من بود یه فیلم میساختم یا AVN (جایزه بهترین فیلم پورن) رو میبردم یا اسکار. خیلی صحنه هاش که چندش آور بود ایییخخخخخخ
5.7
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
فوق العاده ،روان و گویاست اولین بار که این فیلم را دیدم بقدری خوشحال شدم که افسردگی را از من دور کرد به عقیده من فیلم اصلا سکسی نیست و تخیلات جنسی سرکوب شده و پنهان مردم عادی را نشان میدهد که همه ناخواسته یک چیزی کم دارن. اتفاقا برای یک جامعه بسته و بی تخیلی مثل ما این فانتزی ها لازم و قابل تامل است مخصوصا قسمت اخر فیلم یکپارچگی ادمها بدون توجه به گرایش جنسی واقعا اشک منو به همراه لبخند و خوشحالی باعث شد.
امتیاز ۵ فقط بخاطر حس رمانتیکی که موزیک و صحنه های آخر فیلم ایجاد کرد وگرنه این فیلم در کل مزخرف بود و محتوای کاملا غیر اخلاقی .من با صحنه جنسی مشکلی ندارم. با این مشکل دارم که این فیلم میگه اگه از س.ک.ست لذت کافی نمیبری برو و بقیه آدمهارو امتحان کن! اگه از س.ک.س لذت نمیبری پس تو همجنسگرایی! نمیگه که شاید دلیل لذت نبردن نا وارد بودن شریک زندگیتون در این کار هست...
شاید اسپویل باشه شایدم نه...
در این فیلم به یک زن شوهر دار صراحتا گفته میشه باید بری و آدمهای دیگه رو امتحان کنی چون اون نمیتونه تورو به اورگاسم برسونه
کلا اکثر فیلمهای هالیوودی در محتواشون همچین مسایلی هست در کل امیدوارم بعنوان یک نظریه بهش نگاه کنید فقط و از این دست فیلمها برای زندگیتون الهام نگیرید چون جامعه ما همین الانش هم مشکلات فحشا و بی بند و باری در جوانان کم نداره وای بحال زمانی که بعد از ازدواج هم بی بند و باری ادامه داشته باشه...
قابل توجه دوستانی که با فیلم های صحنه دار مشکل دارن !!! (الکی . . . مثلا)
وقتی کنار فیلم علامت ۱۹ داره، تکلیف روشنه. با خودتون که رو دربایستی ندارین. دانلود نکنید.
چرا باید دید؟
جان کامرون میچل متولد ٢١ آپریل ١٩٦٣ ال پاسو، تگزاس، در محیطی نظامی بزرگ شده و به مدرسه کاتولیک ها رفته است. اما خیلی زود دنیای موسیقی و نمایش او را به سوی خود جذب کرد و در ١٩٨٥ با ایفای نقشی کوچک در یک فیلم وارد سینما شد و بازیگری را به عنوان حرفه اصلی خود برگزید. بازی در نمایش های برادوی و فیلم های تلویزیونی زمینه را برای نویسندگی و فیلمسازی وی فراهم کرد. در ١٩٩٨ نمایشنامه موزیکال Hedwig and the Angry Inch را درباره یک آوازخوان راک تغییر جنسیت داده و عاشق سابق او نوشت. سه سال بعد همین نمایشنامه را به فیلم برگرداند و برای اولین بار روی صندلی کارگردانی نشست. هم نمایشنامه و هم فیلم [همین طور بازی خود میچل در فیلم]توجه شدید منتقدان را جلب کرد و خیلی سریع تبدیل به فیلمی محبوب شد. Hedwig and the Angry Inch بیش از ٢٥ جایزه بین المللی و معتبر به چنگ آورد. اتفاقی حیرت انگیز برای یک فیلمساز جوان در اولین تجربه اش که برداشتن قدم بعدی را خواه ناخواه دشوارتر می کرد. از این رو میچل دو سال بعدی را صرف تحقیق در زمینه انحراف های جنسی نموده و سپس شروع به نوشتن فیلمنامه Shortbus کرد. فیلم اولین بار در جشنواره کن سال ٢٠٠٦ به نمایش در آمد و به خاطر هم آغوشی بازیگران به صورت واقعی در برابر دوربین سر و صدای زیادی به پا کرد. همین جنجال ها زمینه ساز عدم نمایش آن در بسیاری از کشورها شد، با این وجود Shortbus در چند جشنواره دیگر نیز به نمایش در آمده و سبب مقایسه او با کارگردان هایی چون پازولینی شد.
Shortbus از آن فیلم هایی است که باید درباره آن صفحات زیادی را سیاه کرد، چون پیچیده و سرشار از پیرنگ های فرعی فکر شده است. هر کدام از این پیرنگ ها خود داستانی مستقل به شمار می رود و از سوی دیگر بر غنای فیلم نیز می افزاید. نام ها به دقت انتخاب شده است[از جمله سورین که از نام قهرمان مرد رمان کلاسیک Venus in Furs لئوپولد فون زاخر مازوخ گرفته شده است. بله! همان کسی که ابداع کلمه مازوخیسم را مدیون او هستیم] و از همه شیوه های نمایشی مانند فیلم در فیلم برای پیشبرد قصه کمک گرفته شده تا بحران روحی جامعه آمریکایی را که به رغم وجود آزادی های بی حد و حصر هنوز نتوانسته راه حل هایی مثبت برای مشکلات جنسی خود بیابد، نشانه رود. جامعه ای که بر خلاف تبلیغات انجام شده، خوش ندارد در باره این چنین معضلاتی سخنی به آشکار بر زبان بیاورد. کامرون میچل می گوید که تابوها در سرزمین او شکل عوض کرده اند، سکس تبدیل به چیزی مسخره شده و تنهایی بیداد می کند. و تحقیر و سرکوب سکه رایج است.
تقریبا مینی سوپر بود تا فیلم کمدی
اصلا با خانواده این فیلم رو نبینید
بنظر خیلی بی معنی مسخره بود! الکی وقتتون و برای این فیلم هدر ندین
واقعا چندش اور بود. حال آدمو ب هم میزنه
کابوس بود، یعنی این همه امکاناتی که در اختیار کارگردان فیلم بود در اختیار من بود یه فیلم میساختم یا AVN (جایزه بهترین فیلم پورن) رو میبردم یا اسکار. خیلی صحنه هاش که چندش آور بود ایییخخخخخخ