"لارا مردیت" (ترنر) هنگامی که در یک مکان عمومی شلوغ دختر کوچولویش را گم می‌کند با "آنی جانسن" (مور ) رنگین‌پوست آشنا می‌شود. "آنی" مستخدمه "لارا" می‌شود و دختر کوچکش، "سارا جین" را نیز همراه می‌برد. آنان سال‌ها با هم زندگی می‌کنند و در این بین "لارا" موفق می‌شود به رویای بزرگش یعنی هنرپیشگی در سینما دست یابد. با این حال زندگی خصوصی او و دخترش، "سوزی" (دی) بر سر روابط عاشقانه با "استیو آرچر" (گاوین) روبه تیرگی می‌گذارد. در همین حال "آنی" نیز با "سارا جین" (کوهنر) که رنگین‌پوست بودن خود ناراضی است و می‌خواهد خود را همه‌جا سفیدپوست معرفی کند، مشکل دارد...
"لارا مردیت" (ترنر) هنگامی که در یک مکان عمومی شلوغ دختر کوچولویش را گم می‌کند با "آنی جانسن" (مور ) رنگین‌پوست آشنا می‌شود. "آنی" مستخدمه "لارا" می‌شود و دختر کوچکش، "سارا جین" را نیز همراه می‌برد. آنان سال‌ها با هم زندگی می‌کنند و در این بین "لارا" موفق می‌شود به رویای بزرگش یعنی هنرپیشگی در سینما دست یابد. با این حال زندگی خصوصی او و دخترش، "سوزی" (دی) بر سر روابط عاشقانه با "استیو آرچر" (گاوین) روبه تیرگی می‌گذارد. در همین حال "آنی" نیز با "سارا جین" (کوهنر) که رنگین‌پوست بودن خود ناراضی است و می‌خواهد خود را همه‌جا سفیدپوست معرفی کند، مشکل دارد...
7.6
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
با یک بلیت چند قصه تماشا می‌کنیم!
این فیلم پر است از کشمکش، تعارض شخصیت‌ها، و در نتیجه درام. اگرچه کلاسیک است، اما گاهی خیال می‌کردم با این‌همه شخصیت و قصه، ممکن است بشود نگاهی پست مدرن نیز به آن داشته باشیم!
قصه‌ی فیلم، نه قصه‌ی یک شخص، که قصه‌ی یک خانواده، به نمایندگی یک جامعه است. جامعه‌ی آمریکایی زمان خود، شخصیت این داستان است، و چه خوب تمام وجود این شخصیت به تصویر کشیده شده تا نشان دهد زندگی این جامعه، نه «زندگی» بلکه فقط «تقلیدی از زندگی» است.
زندگی واقعی را زن سیاه پوست دارد... «خسته‌ام خسته‌ام»های او، چقدر شبیه «جان کافی» در «دالان سبز» است...
ملودرامی بی نظیر و ویرانگر
خیلی بد و سطحی..
درسته شتید به قول بعضی ها سطحی باشه...اما زاویه دید خانم ها رو به خوبی نشون میده...
جزوه ده فیلم تمام عمرم. بی نظیره