در سالهاى اوج جنگ جهانى اول ، زندانيانى از كشورهاى مختلف متفق در بازداشتگاهى آلمانى به اسارت در آمدهاند. بعد از اینکه چندین مورد فرار اتفاق می افتد، زندانی ها را به یک قلعه خوفناک منتقل می کنند که به نظر می رسد فرار از آن غیر ممکن باشد...
در سالهاى اوج جنگ جهانى اول ، زندانيانى از كشورهاى مختلف متفق در بازداشتگاهى آلمانى به اسارت در آمدهاند. بعد از اینکه چندین مورد فرار اتفاق می افتد، زندانی ها را به یک قلعه خوفناک منتقل می کنند که به نظر می رسد فرار از آن غیر ممکن باشد...
توهم بزرگ ، فریاد وجه اشتراکِ فراموش شده ی انسان هاست انسانیت و زعم بنده با اصالت ترین اثر در ژانر جنگی ۴ از ۴
16
saeedmolavi95
۱۰ سال پیش
سینما یعنی : رنوا
15
رضا گنجی
۱۰ سال پیش
«توهم بزرگ» از بهترین های رنوار. یکی از نقطه قوت های فیلم، بی طرفی و نگاه انسانی رنوار به جنگ است. رنوار با اینکه خودش فرانسویست ولی نگاه ضد نازی و نژادپرستانه به جنگ ندارد. دوستی درجه دار آلمانی و فرانسوی، عشق بین مرد فرانسوی و زن آلمانی، درجه دارِ فرانسوی که جانِ خود را برای دو زیردستش به خطر می اندازد... اینها نمونه ای از رفتار های عاطفی و انسانی هستند که رنوار در دل جنگ به تصویر کشیده. نجات از جنگ برای شخصیت های فیلم توهمی بزرگ است. زیرا همیشه این انسان ها هستند که قربانی بازی بزرگان هستند.
11
saeiddorrani
۱۰ سال پیش
این فیلم تاثیرش را به کازابلانکا ختم نکرد , تاثیرش را به سینمای فرانکلین جی شافنر و جان استاجرس هم ختم نکرد , این تاثیر را حتی به سریالی مانند فرار از زندان هم ختم نکرده , شرمم میاد از گفتنش ولی این تاثیر را به دهنمکی هم ختم نمیکند ! این فیلم تاثیرش را بر سینما هیچوقت از بین نخواهد برد . توهم بزرگ بدون شک از مهم ترین و بهترین آثار تاریخ سینماست که مفهوم اصلی اش از نظر من در رابطه ی میان رافن اشتاین ( با بازی درخشان اشتروهایم ) , دوبوالدیو , مارشال و رزنتال نهفته است . این مفهوم که ایبرت از آن به عنوان اندیشه ی مربوط به سقوط نظم قدیمیِ تمدن اروپایی و بقای خفیف آن یاد میکند , درباره ی طرز فکریست که در خاکریز های جنگ جهانی اول از بین رفت و بعذ از آن دنیا دست قشر پایین ترِ جامعه افتاد , چیزی که دوبوالدیو آن را پذیرفته ولی رافن نمیخواهد قبولش کند . در قسمتی از فیلم , رافن , دوبوالدیو را با اینکه اسیرش است , به اتاقش همچون یک مهمان دعوت کرده . دوبوالدیو از این رفتار گلایه میکند که چرا رافن برای دو افسری که همراهش بودند این کار را انجام نداده است , ولی خودِ او هم به این موضوع تا همین مرز توجه میکند , همین جداسازی افسر ها از بقیه نشاندهنده ی همین اندیشه است . در صحنه ای دیگر از فیلم وقتی رافن مجبور میشود به دوبوالدیو را که دارد آلمانی ها را برای فرار کردن دو نفر دیگر سرگرم میکند , شلیک کند , بالای سر او که مجروح است و در حال مرگ است ایستاده . این سکانس دردناک است , نه به خاطر بار احساسی موجود در آن , بلکه به خاطر اینکه دردناک بودن مرگ او برای رافن تا چه اندازه بیانگر همین مفهوم است . دلیل انتخب نام فیلم را هم میشود در طرز فکر رافن یافت , توهم بزرگ ...
10
saeedmolavi95
۱۱ سال پیش
فراتر از تصور
5
faridmehrabi2
۱۰ سال پیش
یک فیلم ضد جنگ. فرار از زندان.فرار از قلعه ی ولفنشتاین.فرار از جنگ. فرار از تنهایی.
7
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
توهم بزرگ ، فریاد وجه اشتراکِ فراموش شده ی انسان هاست انسانیت
و زعم بنده با اصالت ترین اثر در ژانر جنگی
۴ از ۴
سینما یعنی : رنوا
«توهم بزرگ» از بهترین های رنوار.
یکی از نقطه قوت های فیلم، بی طرفی و نگاه انسانی رنوار به جنگ است. رنوار با اینکه خودش فرانسویست ولی نگاه ضد نازی و نژادپرستانه به جنگ ندارد. دوستی درجه دار آلمانی و فرانسوی، عشق بین مرد فرانسوی و زن آلمانی، درجه دارِ فرانسوی که جانِ خود را برای دو زیردستش به خطر می اندازد... اینها نمونه ای از رفتار های عاطفی و انسانی هستند که رنوار در دل جنگ به تصویر کشیده.
نجات از جنگ برای شخصیت های فیلم توهمی بزرگ است. زیرا همیشه این انسان ها هستند که قربانی بازی بزرگان هستند.
این فیلم تاثیرش را به کازابلانکا ختم نکرد , تاثیرش را به سینمای فرانکلین جی شافنر و جان استاجرس هم ختم نکرد , این تاثیر را حتی به سریالی مانند فرار از زندان هم ختم نکرده , شرمم میاد از گفتنش ولی این تاثیر را به دهنمکی هم ختم نمیکند ! این فیلم تاثیرش را بر سینما هیچوقت از بین نخواهد برد . توهم بزرگ بدون شک از مهم ترین و بهترین آثار تاریخ سینماست که مفهوم اصلی اش از نظر من در رابطه ی میان رافن اشتاین ( با بازی درخشان اشتروهایم ) , دوبوالدیو , مارشال و رزنتال نهفته است . این مفهوم که ایبرت از آن به عنوان اندیشه ی مربوط به سقوط نظم قدیمیِ تمدن اروپایی و بقای خفیف آن یاد میکند , درباره ی طرز فکریست که در خاکریز های جنگ جهانی اول از بین رفت و بعذ از آن دنیا دست قشر پایین ترِ جامعه افتاد , چیزی که دوبوالدیو آن را پذیرفته ولی رافن نمیخواهد قبولش کند . در قسمتی از فیلم , رافن , دوبوالدیو را با اینکه اسیرش است , به اتاقش همچون یک مهمان دعوت کرده . دوبوالدیو از این رفتار گلایه میکند که چرا رافن برای دو افسری که همراهش بودند این کار را انجام نداده است , ولی خودِ او هم به این موضوع تا همین مرز توجه میکند , همین جداسازی افسر ها از بقیه نشاندهنده ی همین اندیشه است . در صحنه ای دیگر از فیلم وقتی رافن مجبور میشود به دوبوالدیو را که دارد آلمانی ها را برای فرار کردن دو نفر دیگر سرگرم میکند , شلیک کند , بالای سر او که مجروح است و در حال مرگ است ایستاده . این سکانس دردناک است , نه به خاطر بار احساسی موجود در آن , بلکه به خاطر اینکه دردناک بودن مرگ او برای رافن تا چه اندازه بیانگر همین مفهوم است . دلیل انتخب نام فیلم را هم میشود در طرز فکر رافن یافت , توهم بزرگ ...
فراتر از تصور
یک فیلم ضد جنگ. فرار از زندان.فرار از قلعه ی ولفنشتاین.فرار از جنگ. فرار از تنهایی.
معمولی
شاهکار .......