عالی بود از این سبک لذت میبرم تنها میون دشت و بیابون
0
erfan.ronaldo7
۷ سال پیش
بعضی کامنتا دوستان عجیبه نوشته بودن بعد از فیلم احساس خوبی بهشون دست داده! این فیلم پر از غم و اندوه بود ک اون پسر چقدر داشت درد میکشید برای فرار از چی گذاشت رفت حتی حاضر بود بمیره ولی برنگرده حس خوبی توش نبود .
1
reza.Q
۷ سال پیش
---------شاهکار----------- بعد مدت ها یه فیلم دیدم که به جونم نشست و حالم عوض کرد........با این که فیلم با این دیالوگ که شادی تنها زمانی واقعی است که با کسی به اشتراک گذاشته شود یه جورایی این نوع زندگی نهی می کنه اما سکانس اخر اون نوری که تو چشای الکساندر بود نشون میده واقعا با این کارش لذت زندگی برده و به ارامش رسیده...کاش ما هم ازین اراده ها پیدا کنیم با یه کوله پشتی بزنیم به دل دریا..رفت تو لیست بهترین فیلمام امتیاز ۱۰
1
Mersad raisi
۷ سال پیش
این فیلم فوق العاده اس حتما ببینین شک نکنین
2
ali.modiry98
۷ سال پیش
اسپویل
.
فقط میتونم بگم با مرگش آخر فیلم نابود شدم
انتظار هرچیز رو داشتم غیر از مرگش!!!!!
خیلی وقته به فکر اینم که یه روزی همینطوری وسایلمو جمع کنم و بدون اینکه بدونم به کجا میخوام برم ؟ برم و برم و فقط برم
میخوام تمام دنیا رو ببینم!!!
0
shelbi22
۸ سال پیش
چیزی نیست واسه دیدن
0
shelbi22
۸ سال پیش
۲۰مین بار نگاش کردم فیلمای مث این خیلی کمن هیف همش دارم شاترایلندو ماشینیستو اینو نگامیکنم
4
mr.pagondeh
۸ سال پیش
و پوزخند زد به زندگیو عاشقانه مرد
3
babakkhosravi12
۸ سال پیش
همه ی ما گاهی که خسته می شویم، به تعبیری از زندگی خود سیریم و از بی معنایی لبریز، گاهی که دستمان به جایی نمی رسد و فقط روی یک بلندی فاصله ها را می شماریم : فاصله از است تا شدن، فاصله از تولد تا مرگ واز شادی تا غم...خیلی وقت های دیگر که می خواهی خودت باشی ولی هی خودت پریم می شوی، هی در نقش هاو منصب ها و مدرک و سواد و پول و منزلت ضرب و تقسیمت می کنند و آخر سر هم ثانیه های عمرت را از ان کم، تو هم دلت می خواهد جای الکس میبودی، همه ی داشته هایت را رها می کردی و راهی دیگر رو امتحان می کردی: ورود به حیات وحشی.... به سوی طبیعت وحشی طبق آن دسته بندی هایی که در سینما وجود دارد، فیلمی جاده ایست. فیلمی با رویگردی مدرن و پر از افکار و فلسفه که در یک جاهایی مرزهای مابین بازگو گردن اقتباس و بازسازی یک اتفاق و افکارات شخصی مولف فیلم ساز ویا دیدن یک فیلم مستند، مختوش می شود و سمت و سوی یک جریان فکری پسامدرن را به خود می گیرد. بر همین اساس کالبدشکافی این جریان فکری بر بازگو کردن سکانسهای این فیلم ارجعیت دارد. تک تک گام های این سوپر ولگرد و حرکت اش با پای پیاده در طول فیلم، آنقدر کوبنده است که چشم هایمان به جای پاهایش معطوف به افکارات شخصی اش می شود و هر لحظه انتظار نماهای povآلگساندر را می کشیم تا شاید از دید چشم هایش با نوع جهان بینی و ایده آلیسم اش بیشتر آشنا شویم. دانش و عقل فرا بشری که به نوعی پیشگویی آینده را دارد و در تمام مسیر، مانع از پشیمانی و دل سردی الکساندر می شود و او را تا آخر مصمم جلوه می دهد. رجوع شود به آخرین مونولوگ فیلم: اگر من لبخند می زدم و می دویدم پیش شما، آیا می تونستم این چیزی که الان می بینم را ببینم؟ نوعی سیر و سلوک شرقی که با نمونه های مشابه غربی از جمله هیپی گری و خانه به دوشی و فردگرایی، متفاوت است اما در نهایت خوشبختانه/بدبختانه منتهی به قدیس گرایی الکساندر نمی شود. این نوع جملات و رفتارها در این فیلم می تواند از هر کسی سر بزند. پیر مرد به آلکساندر می گوید: وقتی کسی را می بخشی، عاشق می شوی. و هنگامی که عاشق شدی خداوند نور خود را برتو می تاباند. انگار تمام آنهایی که به نوعی در مسیر الکساندر قرار می گیرند و او با آنها آشنا می شود، به نوعی هرکدام سرنوشتی مشابه اما تکامل نیافته با الکساندر دارند. الکساندر به قول خودش یک سوپر ولگرد است، یک ولگرد افراطی. فرار از گذشته و شخصی سازی جهان هستی و کنترل بر تمام جهات آن که نتیجه اش سوزاندن سرمایه مادی اش در ابتدای راه و سربه نیست کردن پلاک ماشین و هرچه او را به زندگی گذشته مرتبط می کند است. پلاک ماشین که نام و نشان شهر زادگاهش را برخود دارد و کارت های دانشجویی که نشان سواد و تحصیل اش هستند با قیچی به دو نیم می شوند. پول و سرمایه اش که مقداری بخشیده می شوند و مابقی سوزانده می شوند. نوعی رفتار و یادگیری از طبیعت و عکس الاعمل الکساندر به آنها که باعث استحکام افکاراتش می شود. از شلیک نکردن به یک حیوان و بچه اش در اوج گرسنگی تا اهدای یک سکه بیست و پنج سنتی هنگامی که تصمیم دارد بعد از مدت ها با خانواده اش تماس بگیرد.
0
nimafaza
۸ سال پیش
فیلم بدی نبود من اصلا حال نمیکنم ولی اصلا ارزش ۲۵۰ فیلمو نداشت به نظر من
3
Arash.korek2016
۸ سال پیش
همیشه دلم میخواست بارو بندیلمو بر دارم و ی مدت بزنم به طبیعت شکار کنم و زنگی کنم تو ی کلبه چوبی مثل تو فیلما
7
stingsteveborden8
۸ سال پیش
به سوی طبیعت وحشی into the wild فیلمی از شون پن شخصیتی که کاراکتر اصلی داشت تداعی کننده معنای آزادی بی حد و حصر نگاه (اولی) سارتری و شاید روح آزاد نیچه (روح= منظور روان است. نه ماهیتی ماورایی و جدا از جسم). فیلم حس و حال عجیبی داشت و به آدم منتقل میکرد. اصلا بلندت میکرد. میتونی کلیت کاری که کریستوفر انجام داد و نپذیری نقدش کنی ولی باز بلند میشی و عمیقا تاثیر میگیری و به فکر فرو میری. قضاوت دیگران برات مهمه؟ آیا آرزوهات و دنبال میکنی؟ آیا اجازه میدی کسی یا چیزی مانع رسیدن تو به خواسته هات بشه؟
از منظر آزادی؛ آیا آزادی بی قانونی است یا انتخاب قانون صحیح؟ آزادی طبیعی که کریستوفر دنبال میکرد در تحقق انسان وحشی آزادی مطلق بود؟ آیا برگ درختان که تمثیل مشهوری از آزادی هستند بدون هیچ قانونی معلق می افتند یا درگیر قوانین سقوط آزاد و این همانی هستند؟
از منظر نچرالیسم؛ آیا دغدغه ها، اضطراب ها و هدف های ترسیم شده در دو قرن اخیر پوشالی و خودساخته هستند؟ آیا باید تایم لاین زندگی مون براساس انتخابی صورت بگیره که والدین یا جامعه انتظار دارند؟ آیا بهتر نیست گونه ی انسان هوشمند همچون گذشته ۱۰۰۰۰ ساله پیش خود به طبیعت بازگردد؟ بلی یا خیر؟ مطمئنا نمیشه باینری (۰ و ۱) به این سوالات پاسخ داد اما کریستوفر پاسخ مطلق خودش و میدونست!
با همه ی این پیام هایی که فیلم به خوبی میداد مواردی هم دیده میشد که باورپذیری مساله رو کم میکرد یا نیاز به مدرنیته رو پیش میکشید مثلا استفاده کریستوفر از عینک (میدونیم که اگه همین عینک نبود نسل بسیاری از افرادی که بینایی ضعیفی دارند منقرض میشد) یا استفاده از دارو (اورگانیک بودن همیشه خوب نیست انسان با ساخت یک آنتی بیوتیک ساده جلوی مرگ ۷۰ درصدی نسل بشر به خاطر عفونت و غذا رو گرفت) پس همیشه طبیعی بودن هم خوب نیست! محصولات طبیعی هم یونیک و ایده آل نیستند! درمان گیاهی و هومیوپاتی و... هم امروز شبه علمی بیش نیستند. ما انسان ها برای حیات بیشتر خود روند اولوشن (فرگشت) گونه ی خودمون رو هم دستکاری کردیم که از جهاتی بسیار مفید هم بود. در هر صورت این فیلم و حتما توصیه میکنم. با دیدنش حس های جدیدی رو تجربه خواهید کرد و به فکر فرو میرید. فیلمی که سوال ایجاد کنه ارزشمنده ۸.۵ از ۱۰
1
alireza.darab1989
۸ سال پیش
یکی از بهترین فیلم هایی که تابه حال دیدم!
2
یاسر شیخلو
۸ سال پیش
درست. زندگی همه ی ما تکراریست . ولی چیزی که این فیلم نشان داد راه حلش نیست. سوای این موضوع که کار و زندگی ما در طبیعت هم تکراری میشه (خواب و شکار و خوردن و خوابیدن) و شکار حیوانات بدبخت که آرامش آن ها و طبیعت را برای رسیدن به آرامش خودمون برهم میزنیم ! هدف اصلی این نوع زندگی در چیست ؟ به نظر من آرامش در کمک به دیگران. عشق ورزیدن. صلح جویی و شناخت خود و محیط اطرافه.
2
jahangiry.somi
۸ سال پیش
اسپویل از نظر مفهمومی فیلم خیلی خوبی بود ولی میشه تو طبیعت زندگی کرد و نمرد. باید اول مهارت زندگی تو طبیعت رو پیدا میکرد
1
saeed.astraki76
۸ سال پیش
سعادت واقعی وقتیه که به اشتراکش گذاشت چقدر زیبا بود این فیلم . خیلی تاثیر گذار بود
3
بهمن جعفرزاده
۸ سال پیش
ولی خداییش خدا بیامرز خیلی افراطی بود. این دیگه چه سعادتیه که ۲۴ سالگی از گرسنگی بمیری؟ فیلم خیلی چیزا بر گفتن داشت ولی چه میشه کرد که فیلم نامه اقتباسی یود و شخصیت باید با افراط گرایی به مرگ کشیده میشد.
3
ahmadreza
۸ سال پیش
روح نواز بود.من مدتی تقریبا این شکلی فقط با این تفاوت که به جای ماشین تو یه خونه که دوتا اتاق شیش متری داشت وسط دشت زندگی کردم اما فقط تونستم سه ماه ادامه بدم.بدی این سبک زندگی اینه که بعد یک ماهو نیم ادم مالیخولیایی میشه.خودم طوری شده بودم که شبا دوتا مرد به نظرم میرسید که میومدن کنارم میشستن اما هرچی باهاشون حرف میزدم هیچی نمیگفتن!یا اینکه یه روز صبح وقتی رفتم صورتمو بشورم کلاغی که هر روز میومد لب بوم میشست شروع کرد به صحبت کردن در مورد من!واقعا جیگر میخواد دو سال این کارو بکنی.که من نداشتم.ولی واقعا بعد چند مدت حس میکنی داری چیزایی رو میبینی که قبلش امکان نذاشت ببینی.
10
phpro.ir
۸ سال پیش
با دیدن این فیلم طوری پشمهایم ریخت که هرگز نخواهند رویید (یه نقد خیلی ادبی) :|
خدایی فیلم خیلییییییییی خوبیه ولی کلا من یکی نقدایه شماهارو میخونم اصن دوس ندارم فیلمو دیگه ببینم انقد که میخواین شاخ چیزی بنویسین. ادمو گول نزنین انقد. اینم قبلا دیده بودم وگرنه نگاه نمیکردم با این کامنتای اجق وجق
2
ma.dbqn
۸ سال پیش
این چنین زندگی ایم را ارزوست...
0
aidin dadvar
۸ سال پیش
zemne ehteram be doostdaran film man natoonestam ba in filme aghaye penn va kargardanish ertebat bargharar konam va baziye aghaye hirch baram kesel konande bood .
2
Mosifa75davoodi
۸ سال پیش
کله فیلم یه طرف ران هم یه طرف پیرمردی که زندگیش تحته تاثیر یه جوون قرار گرفت و مثله پسرش عاشقش بود
0
hesampa92
۸ سال پیش
وقتی کسی رو میبخشی ، عاشق میشوی و وقتی که عشق رو پیدا کنی ، خدا نوروش را بر تو خواهد تابید .
5
bazi_k
۸ سال پیش
زندگی انسان امروزی: تولد، مدرسه، دانشگاه، کار پیدا کردن، ازدواج، بچه دار شدن، بازنشستگی، مرگ. یک ریتم تکراری که اکثریت ما دنبال میکنیم رعایت کردن هزار جور قانون اجتماعی، کاری، فامیلی و...
یک جورایی مثل ماتریکس میمونه. سیستمی که همه گرفتارش هستند و دارن براش کار میکنن بدون اینکه خبر داشته باشند. افرادی مثل کریستوفر همون هایی هستند که از این ماتریکس خارج میشن و محدودیت ها رو قبول نمیکنن و آزادی واقعی رو تجربه میکنند.
4
zk.alavi
۸ سال پیش
یک ازاد واقعی یعنی این. فیلم خوبی بود.
0
hosssein.mohseni
۸ سال پیش
دوستان کسی میتونه توی این سبک فیلم بازم معرفی کنه؟ طبیعت گردی و ماجرایی
0
Click4u2000
۸ سال پیش
فیلم خوبی بود ، حس خوبی به ببینده منتقل میکنه ، فرهنگ اون کمپ نشین ها هم خیلی جالب بود واسم/ عکس آخری که بدون روتوش نشون دادن به کل فیلم می ارزید!
3
afshin.totonchi
۸ سال پیش
یکی از قشنگ ترین فیلم هایی که من دیدم اینه واقعا سوپر ولگرد برازندشه امیدوارم منم بتونم یه روز مث این زندگیمو ول کنم و به جاده بزنم اما ئاقعا کار سختیه #hitchhike
2
ArminPK
۸ سال پیش
اووووف عجب فیلمی بود
اصلا هیچی نمیشه گفت درباره اش
جز این که حتما ببینیدش
1
sara.mc10
۸ سال پیش
عالی بود. من هم این حس رو نسبت به دنیای اطرافم دارم.مواجه انسان بدون ابزارالاتش با طبیعت عالی بود.و رفتن و رسیدن.دیگه دلم نمیخواد برم تو طبیعت گم بشم.
0
رضا علوی
۹ سال پیش
فيلم قشنگي بود بيشتر براي افرادي كه عاشق طبيعت و سفر و بك پكري و هيچهايكري هستن جذابه
2
Firan58
۹ سال پیش
از بازي شون پن خوشم ميومد بعد از ديدن اين فيلم به كارگرداني اش هم ايمان آوردم
.
6
alinolan78
۹ سال پیش
خوشی زمانی واقعی هست که به اشتراک گذاشته شود.
پ.ن، نم دونم چطور این فیلم زیبا رو وصف کنم. فقط می تونم بهتون بگم که اون رو ببینید و لذت ببرید.
2
alireza7759165
۹ سال پیش
###اسپویل### اسپویل
همه ی ما گاهی که خسته می شویم، به تعبیری از زندگی خود سیریم و از بی معنایی لبریز، گاهی که دستمان به جایی نمی رسد و فقط روی یک بلندی فاصله ها را می شماریم : فاصله از است تا شدن، فاصله از تولد تا مرگ واز شادی تا غم...خیلی وقت های دیگر که می خواهی خودت باشی ولی هی خودت پریم می شوی، هی در نقش هاو منصب ها و مدرک و سواد و پول و منزلت ضرب و تقسیمت می کنند و آخر سر هم ثانیه های عمرت را از ان کم، تو هم دلت می خواهد جای الکس میبودی، همه ی داشته هایت را رها می کردی و راهی دیگر رو امتحان می کردی: ورود به حیات وحشی....
بی گمان تماشای این فیلم برای علاقمندان طبیعت تجربه ای مفرح است. و برای شان فرصت غرق شدن در محیطی است که تنفس و زندگی کردن در آن هرچند برای مدتی کوتاه لذتی دست نیافتنی است...
فیلم روایت گر سفر یک جوان بیست دو ساله است. اما نه یک سفر معمولی بلکه سفری برای دور شدن و خالی شدن از تمامی مظاهر جامعه انسانی و رفتن و رفتن تا رسیدن به دل طبیعت وحشی. کریس معتقد است که فرار با ذهن ما پیوند خورده است همانطور که خود می گوید هدفی نداشت جز پیروزی نهایی بر من دروغین و سرانجام رسیدن به یک انقلاب معنوی.
تنهایی، تنهایی یکی از مایه های آشکار این اثر است. تنهایی را در طول سفر کریس به خوبی می توان حس کرد، و عموما همه ی بینندگان با شخصیت و کارکتر اصلی فیلم ارتباط عمیقی ایجاد میکنند
آنچه شان پن از طبیعت به تماشاگرش نشان می دهد همه زیبایی و مهربانی نیست. بلکه ناتوانی انسان در مقابله با آن را در چند جا به خوبی حس می کنیم.
ودیالوگی که مفهوم فیلم به نحوی در آن خلاصه شده : من میان خیلی از آدم ها زندگی کرده ام و حالا من فکر می کنم که اون چیزی رو که باعث خوشحالی میشه رو پیدا کردم. یک زندگی کاملا ساکت و منزوی توی یک گوشه ی این کشور و یا امکان استفاده از مردم تو کارهایی که به خوبی می تونن انجام بدن و کی هست که به اونها معتاد نباشد! و چیزهایی که بعضی امید دااشتن اونهارو دارن، استراحت، طبیعت، کتاب ها، موزیک و...و عشق نزدیک شدن به یکی از اونهارو دارن.این جور چیزها دلیل من برای شاد بودنه و و بعد در بالای همه ی اینها تو به دنبال یک جفت برای خودت می گردی و شاید بچه...چه میلی بیشتر از این در قلب یک فرد وجود دارد؟
...«{«مهم نیست که کار مک واقعا درست بوده یا نه، مجبور نیستیم که حتما میان طبیعت وحشی و جهان متمدن یکی را بر گزینیم؛مهم نیروی حیات است که بایستی جستجو کنیم تا در جایی بیابیمش..»}» ...
موفق باشید ...
3
alireza7759165
۹ سال پیش
واقعا نمیشه در این دنیا و زندگی امروزی از دغدغه های فردا، فرار کرد واقعا فرار از این شرایط زندگی که فقط داریم داخلش درجا میزنیم شجاعت میخواد ... اثری که به تصویر کشیدن آن خیلی دشواره بلخص انتقال احساساتش ،، فیلمی واقعی دور از هرگونه بزرگنمایی
2
payamsa7
۹ سال پیش
بی نهایت زیبا کریستوفر قبل مرگش واقعا لذت زندگی کردن رو میچشه.
0
sara.mc10
۹ سال پیش
فیلم های مشابه میشناسید؟ یه نفر که همه چی رو ول میکنه و...
6
javad.3721995
۹ سال پیش
منم همیشه دلم میخواست یه سوپرولگرد بشم ولی هیچوقت جراعتشو نداشتم وقتی این فیلمو دیدم احساس کردم یه جورایی داره داستان همه ما ها رو روایت میکنه که توی یه تکرار بی معنی از وقایع زندگی مون گیر کردیم و بدون هیچ لذتیداریم عمرمون رو سپری میکنیم
7
koroshmartian7000
۹ سال پیش
وقتی که فیلم به دل طبیعت وحشی را می بینیم آنوقت است که پی می بریم چگونه یک فیلم می تواند زندگی ما را دگرگون کند. زمانی که در فضای فیلم قرار می گیری آن وقت است که بیرون آمدن از آن بسیار دشوار می شود؛ فیلم ذهنتان را به چالش می گیرد و دست از سرتان برنمی دارد. این فیلم فراتر از واقعیت است، خود زندگی است.
5
koroshmartian7000
۹ سال پیش
سلام .در یک کلام عالی بود.بهترین جمله این فیلم اون قسمتی بود که کریستوفر بالای کوه به پیرمرد گفت: تو اشتباه می کنی اگر فکر می کنی که خیلی از لذت های زندگی تو رابطه با مردم بدست میاد خدا این همه چیز اطراف ما قرار داده همه چیز هرچیزی که ما لازم داشته باشیم فقط کافیه که مردم نگاهشون به چیز هایی که دارن رو تغییر بدن.
3
abflmo231
۹ سال پیش
فقط میتونم بگم امتیازش خیلی از خون فیلم سرتره
4
saeedgoodarzi1375
۹ سال پیش
منم بارها بارها شده که بم سرم زده که از خانواده همه ی چیزایی که دارم دل بکنم ولی نمیدونم چرا تاحالا کاری نکردم ولی شاید یه روز منم مثل الکس برم به سوی طبیعت . . . ولی جدا از این چیزا خیلی فیم تاثیر گذاری بود امتیاز من ۸.۷
0
navid_hr80
۱۱ سال پیش
فیلمهای پیشنهادی زیر فیلم اصلی،مشابه نیستند از خود سایت IMDB استفاده کنید.این فیلم فوق العاده است،مشابه این hours ۱۲۷ است.
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
فیلم قشنگیه حتما ببینید
خیلی خیلی زیبا بود.
عالی بود از این سبک لذت میبرم تنها میون دشت و بیابون
بعضی کامنتا دوستان عجیبه نوشته بودن بعد از فیلم احساس خوبی بهشون دست داده! این فیلم پر از غم و اندوه بود ک اون پسر چقدر داشت درد میکشید برای فرار از چی گذاشت رفت حتی حاضر بود بمیره ولی برنگرده حس خوبی توش نبود .
---------شاهکار----------- بعد مدت ها یه فیلم دیدم که به جونم نشست و حالم عوض کرد........با این که فیلم با این دیالوگ که شادی تنها زمانی واقعی است که با کسی به اشتراک گذاشته شود یه جورایی این نوع زندگی نهی می کنه اما سکانس اخر اون نوری که تو چشای الکساندر بود نشون میده واقعا با این کارش لذت زندگی برده و به ارامش رسیده...کاش ما هم ازین اراده ها پیدا کنیم با یه کوله پشتی بزنیم به دل دریا..رفت تو لیست بهترین فیلمام امتیاز ۱۰
این فیلم فوق العاده اس حتما ببینین شک نکنین
اسپویل
.
فقط میتونم بگم با مرگش آخر فیلم نابود شدم
انتظار هرچیز رو داشتم غیر از مرگش!!!!!
خیلی وقته به فکر اینم که یه روزی همینطوری وسایلمو جمع کنم و بدون اینکه بدونم به کجا میخوام برم ؟ برم و برم و فقط برم
میخوام تمام دنیا رو ببینم!!!
چیزی نیست واسه دیدن
۲۰مین بار نگاش کردم فیلمای مث این خیلی کمن هیف همش دارم شاترایلندو ماشینیستو اینو نگامیکنم
و پوزخند زد به زندگیو عاشقانه مرد
همه ی ما گاهی که خسته می شویم، به تعبیری از زندگی خود سیریم و از بی معنایی لبریز، گاهی که دستمان به جایی نمی رسد و فقط روی یک بلندی فاصله ها را می شماریم : فاصله از است تا شدن، فاصله از تولد تا مرگ واز شادی تا غم...خیلی وقت های دیگر که می خواهی خودت باشی ولی هی خودت پریم می شوی، هی در نقش هاو منصب ها و مدرک و سواد و پول و منزلت ضرب و تقسیمت می کنند و آخر سر هم ثانیه های عمرت را از ان کم، تو هم دلت می خواهد جای الکس میبودی، همه ی داشته هایت را رها می کردی و راهی دیگر رو امتحان می کردی: ورود به حیات وحشی....
به سوی طبیعت وحشی طبق آن دسته بندی هایی که در سینما وجود دارد، فیلمی جاده ایست. فیلمی با رویگردی مدرن و پر از افکار و فلسفه که در یک جاهایی مرزهای مابین بازگو گردن اقتباس و بازسازی یک اتفاق و افکارات شخصی مولف فیلم ساز ویا دیدن یک فیلم مستند، مختوش می شود و سمت و سوی یک جریان فکری پسامدرن را به خود می گیرد. بر همین اساس کالبدشکافی این جریان فکری بر بازگو کردن سکانسهای این فیلم ارجعیت دارد. تک تک گام های این سوپر ولگرد و حرکت اش با پای پیاده در طول فیلم، آنقدر کوبنده است که چشم هایمان به جای پاهایش معطوف به افکارات شخصی اش می شود و هر لحظه انتظار نماهای povآلگساندر را می کشیم تا شاید از دید چشم هایش با نوع جهان بینی و ایده آلیسم اش بیشتر آشنا شویم.
دانش و عقل فرا بشری که به نوعی پیشگویی آینده را دارد و در تمام مسیر، مانع از پشیمانی و دل سردی الکساندر می شود و او را تا آخر مصمم جلوه می دهد. رجوع شود به آخرین مونولوگ فیلم: اگر من لبخند می زدم و می دویدم پیش شما، آیا می تونستم این چیزی که الان می بینم را ببینم؟
نوعی سیر و سلوک شرقی که با نمونه های مشابه غربی از جمله هیپی گری و خانه به دوشی و فردگرایی، متفاوت است اما در نهایت خوشبختانه/بدبختانه منتهی به قدیس گرایی الکساندر نمی شود. این نوع جملات و رفتارها در این فیلم می تواند از هر کسی سر بزند. پیر مرد به آلکساندر می گوید: وقتی کسی را می بخشی، عاشق می شوی. و هنگامی که عاشق شدی خداوند نور خود را برتو می تاباند. انگار تمام آنهایی که به نوعی در مسیر الکساندر قرار می گیرند و او با آنها آشنا می شود، به نوعی هرکدام سرنوشتی مشابه اما تکامل نیافته با الکساندر دارند. الکساندر به قول خودش یک سوپر ولگرد است، یک ولگرد افراطی.
فرار از گذشته و شخصی سازی جهان هستی و کنترل بر تمام جهات آن که نتیجه اش سوزاندن سرمایه مادی اش در ابتدای راه و سربه نیست کردن پلاک ماشین و هرچه او را به زندگی گذشته مرتبط می کند است. پلاک ماشین که نام و نشان شهر زادگاهش را برخود دارد و کارت های دانشجویی که نشان سواد و تحصیل اش هستند با قیچی به دو نیم می شوند. پول و سرمایه اش که مقداری بخشیده می شوند و مابقی سوزانده می شوند.
نوعی رفتار و یادگیری از طبیعت و عکس الاعمل الکساندر به آنها که باعث استحکام افکاراتش می شود. از شلیک نکردن به یک حیوان و بچه اش در اوج گرسنگی تا اهدای یک سکه بیست و پنج سنتی هنگامی که تصمیم دارد بعد از مدت ها با خانواده اش تماس بگیرد.
فیلم بدی نبود من اصلا حال نمیکنم ولی اصلا ارزش ۲۵۰ فیلمو نداشت به نظر من
همیشه دلم میخواست بارو بندیلمو بر دارم و ی مدت بزنم به طبیعت شکار کنم و زنگی کنم تو ی کلبه چوبی مثل تو فیلما
به سوی طبیعت وحشی into the wild
فیلمی از شون پن
شخصیتی که کاراکتر اصلی داشت تداعی کننده معنای آزادی بی حد و حصر نگاه (اولی) سارتری و شاید روح آزاد نیچه (روح= منظور روان است. نه ماهیتی ماورایی و جدا از جسم). فیلم حس و حال عجیبی داشت و به آدم منتقل میکرد. اصلا بلندت میکرد. میتونی کلیت کاری که کریستوفر انجام داد و نپذیری نقدش کنی ولی باز بلند میشی و عمیقا تاثیر میگیری و به فکر فرو میری.
قضاوت دیگران برات مهمه؟
آیا آرزوهات و دنبال میکنی؟
آیا اجازه میدی کسی یا چیزی مانع رسیدن تو به خواسته هات بشه؟
از منظر آزادی؛ آیا آزادی بی قانونی است یا انتخاب قانون صحیح؟ آزادی طبیعی که کریستوفر دنبال میکرد در تحقق انسان وحشی آزادی مطلق بود؟ آیا برگ درختان که تمثیل مشهوری از آزادی هستند بدون هیچ قانونی معلق می افتند یا درگیر قوانین سقوط آزاد و این همانی هستند؟
از منظر نچرالیسم؛ آیا دغدغه ها، اضطراب ها و هدف های ترسیم شده در دو قرن اخیر پوشالی و خودساخته هستند؟ آیا باید تایم لاین زندگی مون براساس انتخابی صورت بگیره که والدین یا جامعه انتظار دارند؟ آیا بهتر نیست گونه ی انسان هوشمند همچون گذشته ۱۰۰۰۰ ساله پیش خود به طبیعت بازگردد؟ بلی یا خیر؟ مطمئنا نمیشه باینری (۰ و ۱) به این سوالات پاسخ داد اما کریستوفر پاسخ مطلق خودش و میدونست!
با همه ی این پیام هایی که فیلم به خوبی میداد مواردی هم دیده میشد که باورپذیری مساله رو کم میکرد یا نیاز به مدرنیته رو پیش میکشید مثلا استفاده کریستوفر از عینک (میدونیم که اگه همین عینک نبود نسل بسیاری از افرادی که بینایی ضعیفی دارند منقرض میشد) یا استفاده از دارو (اورگانیک بودن همیشه خوب نیست انسان با ساخت یک آنتی بیوتیک ساده جلوی مرگ ۷۰ درصدی نسل بشر به خاطر عفونت و غذا رو گرفت) پس همیشه طبیعی بودن هم خوب نیست! محصولات طبیعی هم یونیک و ایده آل نیستند! درمان گیاهی و هومیوپاتی و... هم امروز شبه علمی بیش نیستند. ما انسان ها برای حیات بیشتر خود روند اولوشن (فرگشت) گونه ی خودمون رو هم دستکاری کردیم که از جهاتی بسیار مفید هم بود.
در هر صورت
این فیلم و حتما توصیه میکنم.
با دیدنش حس های جدیدی رو تجربه خواهید کرد و به فکر فرو میرید.
فیلمی که سوال ایجاد کنه ارزشمنده
۸.۵ از ۱۰
یکی از بهترین فیلم هایی که تابه حال دیدم!
درست. زندگی همه ی ما تکراریست . ولی چیزی که این فیلم نشان داد راه حلش نیست. سوای این موضوع که کار و زندگی ما در طبیعت هم تکراری میشه (خواب و شکار و خوردن و خوابیدن) و شکار حیوانات بدبخت که آرامش آن ها و طبیعت را برای رسیدن به آرامش خودمون برهم میزنیم ! هدف اصلی این نوع زندگی در چیست ؟ به نظر من آرامش در کمک به دیگران. عشق ورزیدن. صلح جویی و شناخت خود و محیط اطرافه.
اسپویل
از نظر مفهمومی فیلم خیلی خوبی بود ولی میشه تو
طبیعت زندگی کرد و نمرد. باید اول مهارت زندگی تو طبیعت رو پیدا میکرد
سعادت واقعی وقتیه که به اشتراکش گذاشت
چقدر زیبا بود این فیلم . خیلی تاثیر گذار بود
ولی خداییش خدا بیامرز خیلی افراطی بود. این دیگه چه سعادتیه که ۲۴ سالگی از گرسنگی بمیری؟ فیلم خیلی چیزا بر گفتن داشت ولی چه میشه کرد که فیلم نامه اقتباسی یود و شخصیت باید با افراط گرایی به مرگ کشیده میشد.
روح نواز بود.من مدتی تقریبا این شکلی فقط با این تفاوت که به جای ماشین تو یه خونه که دوتا اتاق شیش متری داشت وسط دشت زندگی کردم اما فقط تونستم سه ماه ادامه بدم.بدی این سبک زندگی اینه که بعد یک ماهو نیم ادم مالیخولیایی میشه.خودم طوری شده بودم که شبا دوتا مرد به نظرم میرسید که میومدن کنارم میشستن اما هرچی باهاشون حرف میزدم هیچی نمیگفتن!یا اینکه یه روز صبح وقتی رفتم صورتمو بشورم کلاغی که هر روز میومد لب بوم میشست شروع کرد به صحبت کردن در مورد من!واقعا جیگر میخواد دو سال این کارو بکنی.که من نداشتم.ولی واقعا بعد چند مدت حس میکنی داری چیزایی رو میبینی که قبلش امکان نذاشت ببینی.
با دیدن این فیلم طوری پشمهایم ریخت که هرگز نخواهند رویید
(یه نقد خیلی ادبی) :|
خدایی فیلم خیلییییییییی خوبیه ولی کلا من یکی نقدایه شماهارو میخونم اصن دوس ندارم فیلمو دیگه ببینم انقد که میخواین شاخ چیزی بنویسین. ادمو گول نزنین انقد. اینم قبلا دیده بودم وگرنه نگاه نمیکردم با این کامنتای اجق وجق
این چنین زندگی ایم را ارزوست...
zemne ehteram be doostdaran film man natoonestam ba in filme aghaye penn va kargardanish ertebat bargharar konam va baziye aghaye hirch baram kesel konande bood .
کله فیلم یه طرف ران هم یه طرف پیرمردی که زندگیش تحته تاثیر یه جوون قرار گرفت و مثله پسرش عاشقش بود
وقتی کسی رو میبخشی ، عاشق میشوی و وقتی که عشق رو پیدا کنی ، خدا نوروش را بر تو خواهد تابید .
زندگی انسان امروزی: تولد، مدرسه، دانشگاه، کار پیدا کردن، ازدواج، بچه دار شدن، بازنشستگی، مرگ. یک ریتم تکراری که اکثریت ما دنبال میکنیم رعایت کردن هزار جور قانون اجتماعی، کاری، فامیلی و...
یک جورایی مثل ماتریکس میمونه. سیستمی که همه گرفتارش هستند و دارن براش کار میکنن بدون اینکه خبر داشته باشند. افرادی مثل کریستوفر همون هایی هستند که از این ماتریکس خارج میشن و محدودیت ها رو قبول نمیکنن و آزادی واقعی رو تجربه میکنند.
یک ازاد واقعی یعنی این.
فیلم خوبی بود.
دوستان کسی میتونه توی این سبک فیلم بازم معرفی کنه؟ طبیعت گردی و ماجرایی
فیلم خوبی بود ، حس خوبی به ببینده منتقل میکنه ، فرهنگ اون کمپ نشین ها هم خیلی جالب بود واسم/
عکس آخری که بدون روتوش نشون دادن به کل فیلم می ارزید!
یکی از قشنگ ترین فیلم هایی که من دیدم اینه واقعا سوپر ولگرد برازندشه امیدوارم منم بتونم یه روز مث این زندگیمو ول کنم و به جاده بزنم اما ئاقعا کار سختیه #hitchhike
اووووف عجب فیلمی بود
اصلا هیچی نمیشه گفت درباره اش
جز این که حتما ببینیدش
عالی بود. من هم این حس رو نسبت به دنیای اطرافم دارم.مواجه انسان بدون ابزارالاتش با طبیعت عالی بود.و رفتن و رسیدن.دیگه دلم نمیخواد برم تو طبیعت گم بشم.
فيلم قشنگي بود بيشتر براي افرادي كه عاشق طبيعت و سفر و بك پكري و هيچهايكري هستن جذابه
از بازي شون پن خوشم ميومد بعد از ديدن اين فيلم به كارگرداني اش هم ايمان آوردم
.
خوشی زمانی واقعی هست که به اشتراک گذاشته شود.
پ.ن، نم دونم چطور این فیلم زیبا رو وصف کنم.
فقط می تونم بهتون بگم که اون رو ببینید و لذت ببرید.
###اسپویل###
اسپویل
همه ی ما گاهی که خسته می شویم، به تعبیری از زندگی خود سیریم و از بی معنایی لبریز، گاهی که دستمان به جایی نمی رسد و فقط روی یک بلندی فاصله ها را می شماریم : فاصله از است تا شدن، فاصله از تولد تا مرگ واز شادی تا غم...خیلی وقت های دیگر که می خواهی خودت باشی ولی هی خودت پریم می شوی، هی در نقش هاو منصب ها و مدرک و سواد و پول و منزلت ضرب و تقسیمت می کنند و آخر سر هم ثانیه های عمرت را از ان کم، تو هم دلت می خواهد جای الکس میبودی، همه ی داشته هایت را رها می کردی و راهی دیگر رو امتحان می کردی: ورود به حیات وحشی....
بی گمان تماشای این فیلم برای علاقمندان طبیعت تجربه ای مفرح است. و برای شان فرصت غرق شدن در محیطی است که تنفس و زندگی کردن در آن هرچند برای مدتی کوتاه لذتی دست نیافتنی است...
فیلم روایت گر سفر یک جوان بیست دو ساله است. اما نه یک سفر معمولی بلکه سفری برای دور شدن و خالی شدن از تمامی مظاهر جامعه انسانی و رفتن و رفتن تا رسیدن به دل طبیعت وحشی.
کریس معتقد است که فرار با ذهن ما پیوند خورده است
همانطور که خود می گوید هدفی نداشت جز پیروزی نهایی بر من دروغین و سرانجام رسیدن به یک انقلاب معنوی.
تنهایی، تنهایی یکی از مایه های آشکار این اثر است. تنهایی را در طول سفر کریس به خوبی می توان حس کرد، و عموما همه ی بینندگان با شخصیت و کارکتر اصلی فیلم ارتباط عمیقی ایجاد میکنند
آنچه شان پن از طبیعت به تماشاگرش نشان می دهد همه زیبایی و مهربانی نیست. بلکه ناتوانی انسان در مقابله با آن را در چند جا به خوبی حس می کنیم.
ودیالوگی که مفهوم فیلم به نحوی در آن خلاصه شده :
من میان خیلی از آدم ها زندگی کرده ام و حالا من فکر می کنم که اون چیزی رو که باعث خوشحالی میشه رو پیدا کردم. یک زندگی کاملا ساکت و منزوی توی یک گوشه ی این کشور و یا امکان استفاده از مردم تو کارهایی که به خوبی می تونن انجام بدن و کی هست که به اونها معتاد نباشد! و چیزهایی که بعضی امید دااشتن اونهارو دارن، استراحت، طبیعت، کتاب ها، موزیک و...و عشق نزدیک شدن به یکی از اونهارو دارن.این جور چیزها دلیل من برای شاد بودنه و و بعد در بالای همه ی اینها تو به دنبال یک جفت برای خودت می گردی و شاید بچه...چه میلی بیشتر از این در قلب یک فرد وجود دارد؟
...«{«مهم نیست که کار مک واقعا درست بوده یا نه، مجبور نیستیم که حتما میان طبیعت وحشی و جهان متمدن یکی را بر گزینیم؛مهم نیروی حیات است که بایستی جستجو کنیم تا در جایی بیابیمش..»}» ...
موفق باشید ...
واقعا نمیشه در این دنیا و زندگی امروزی از دغدغه های فردا، فرار کرد
واقعا فرار از این شرایط زندگی که فقط داریم داخلش درجا میزنیم شجاعت میخواد ...
اثری که به تصویر کشیدن آن خیلی دشواره بلخص انتقال احساساتش ،، فیلمی واقعی دور از هرگونه بزرگنمایی
بی نهایت زیبا
کریستوفر قبل مرگش واقعا لذت زندگی کردن رو میچشه.
فیلم های مشابه میشناسید؟ یه نفر که همه چی رو ول میکنه و...
منم همیشه دلم میخواست یه سوپرولگرد بشم ولی هیچوقت جراعتشو نداشتم وقتی این فیلمو دیدم احساس کردم یه جورایی داره داستان همه ما ها رو روایت میکنه که توی یه تکرار بی معنی از وقایع زندگی مون گیر کردیم و بدون هیچ لذتیداریم عمرمون رو سپری میکنیم
وقتی که فیلم به دل طبیعت وحشی را می بینیم آنوقت است که پی می بریم چگونه یک فیلم می تواند زندگی ما را دگرگون کند. زمانی که در فضای فیلم قرار می گیری آن وقت است که بیرون آمدن از آن بسیار دشوار می شود؛ فیلم ذهنتان را به چالش می گیرد و دست از سرتان برنمی دارد. این فیلم فراتر از واقعیت است، خود زندگی است.
سلام .در یک کلام عالی بود.بهترین جمله این فیلم اون قسمتی بود که کریستوفر بالای کوه به پیرمرد گفت: تو اشتباه می کنی اگر فکر می کنی که خیلی از لذت های زندگی تو رابطه با مردم بدست میاد خدا این همه چیز اطراف ما قرار داده همه چیز هرچیزی که ما لازم داشته باشیم فقط کافیه که مردم نگاهشون به چیز هایی که دارن رو تغییر بدن.
فقط میتونم بگم امتیازش خیلی از خون فیلم سرتره
منم بارها بارها شده که بم سرم زده که از خانواده همه ی چیزایی که دارم دل بکنم ولی نمیدونم چرا تاحالا کاری نکردم ولی شاید یه روز منم مثل الکس برم به سوی طبیعت
.
.
. ولی جدا از این چیزا خیلی فیم تاثیر گذاری بود
امتیاز من ۸.۷
فیلمهای پیشنهادی زیر فیلم اصلی،مشابه نیستند از خود سایت IMDB استفاده کنید.این فیلم فوق العاده است،مشابه این hours ۱۲۷ است.