انیمیشن جالبیه، ولی واقعاً رده بندی سنیش باید بازنگری بشه!
1
حسین کرامتی
۸ سال پیش
امتیازم ۱
15
mmppff22
۹ سال پیش
این فیلم نقد و حمله ی بی رحمانه ای نسبت به فیلم کوتاه آلبرت لاموریس در سال ۱۹۵۶به اسم the red balloon هست...این فیلم کوتاه تنها فیلمی است که با با وجود قرار گرفتن در رده ی فیلم های کوتاه و دیالوگ های بسیار کم اسکار بهترین فیلنامه ی غیر اقتباسی را از آن خود کرده بود و تنها فیلمی شد که دو اسکار همزمان در بخش فیلمنامه را اخذ کرده باست...فیلم بادکنک قرمز در همان سال نخل طلایی کن رو هم به خودش اختصاص داد و جالب اینجاس ۴۲ سال بعد فیلم کوتاهی در همین تم ولی با نقدی تند و نگاهی کاملا متفاوت همین نخل طلایی کن را دوباره بدست می آورد! هرتزفلد اثری سادیستیک و متفاوت از فیلم ۳۴ دقیقه ای بادکنک قرمز را در نهایت سادگیو فارغ از هرگونه آراستگی و نظم ظاهری(که قصد جذب مخاطب به درون مایه ی اثر و نه حواشیرا دارد)در ۵ دقیقه ی مختصر و مفید به نقد می کشد. لاموریس بادکنک را دارای محبتی (با نشان دادن وفاداری های بادکنک) فراتر از انسان ها می نمایاند و رابطه ی عاشق و معشوق رانهی در تملک داشتن معشوق اما در کنار آن بودن نشان می دهد... اما اینجا فضا و نگاه تاریک و خشن و بی رحم است.بی پرده و رک ، معشوق ساخته شده ی لاموریس ، عاشق را با بی رحمی می رنجاند.نشان می دهد شرایط خیلی وقت ها آن آنطور که ما می خواهیم بر وفق مراد نیس اثرهرتزفلدبا وجود داشتن فضاییبی رحمی و تاریک جنبه های طنز و کمدی گونه را هم حفظ کرده به گونه ای که خشونت های بادکنک در نگاه اول لبخند را از چهره ی بیننده می خشکانداما کم کم با نمردن کودک و حتی جاری نشدن یک قطرهخون و اغراق های بیشتر فضا را تلطیف می کند. هرتزفلد به معنای واقعی کلمه کم گوی و گزیده گوی را نمایان ساخته با طوریکه در نهایت هنرمندی با تنها عبور چند ثانیه ای والدین از کنار کودک نقد دیگری بر اثر معروف وارد کرده و آن اینکه ذاتا چرا بچه ها رها شده اند که این مصائب پیش بیایند؟!(در فیلم لاموریس و فیلم خود) در حالیکه با عبور فرد بزرگسال بلافاصله بادکنک اصلاح شده و گستاخی خود را برای لحظاتی پنهان می کند... لایه های بیشتری قابل بیان و تفسیر است اما به ذکر همین کلیت اکتفا می کنم تا خود دوستان انیمیشن رو به قضاوت بنشینند...
2
faramarz0014
۹ سال پیش
من فکر کردم این معنی رو میده که بادکنک ها میخواهند که بچه ها به دنیای اطرافشون توجه کنند و توی سرشون میکوبند تا به هوش بیایند و با دادن جقجقه دوباره امتحان میکنند که آیا بچه ها به هوش اند که وقتی میبینند که هنوز بچه ها گیج و گنگ هستند شدت کار بالا میگیره و همینطور ادامه داره و شاید هم میخواهند آنها را از دوران کودکی به دوره ی نوجوانی منتقل کنند! اگر اشتباهه شما تصحیح کنید.
1
faramarz0014
۹ سال پیش
یک نفر لطفا توضیح بده من که متوجه نشدم؟؟!!!!!
4
Eissa Maqsudi
۹ سال پیش
اصلا متوجه منظورش نشدم بعد دیدن این فیلم کل دیشب اینطوری بودم :O
2
darivari68
۹ سال پیش
دوستان لطفا اول همه انیمیشن های هرتزفیلد رو ببینید بعد نظر بدید.
1
aminkhamisi33
۹ سال پیش
نیایید بپرسید دانلود کنیم یا نه، خسیس بازی در نیارید ۴۰ مگابایت حجمِ
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
انیمیشن جالبیه، ولی واقعاً رده بندی سنیش باید بازنگری بشه!
امتیازم ۱
این فیلم نقد و حمله ی بی رحمانه ای نسبت به فیلم کوتاه آلبرت لاموریس در سال ۱۹۵۶به اسم the red balloon هست...این فیلم کوتاه تنها فیلمی است که با با وجود قرار گرفتن در رده ی فیلم های کوتاه و دیالوگ های بسیار کم اسکار بهترین فیلنامه ی غیر اقتباسی را از آن خود کرده بود و تنها فیلمی شد که دو اسکار همزمان در بخش فیلمنامه را اخذ کرده باست...فیلم بادکنک قرمز در همان سال نخل طلایی کن رو هم به خودش اختصاص داد و جالب اینجاس ۴۲ سال بعد فیلم کوتاهی در همین تم ولی با نقدی تند و نگاهی کاملا متفاوت همین نخل طلایی کن را دوباره بدست می آورد!
هرتزفلد اثری سادیستیک و متفاوت از فیلم ۳۴ دقیقه ای بادکنک قرمز را در نهایت سادگیو فارغ از هرگونه آراستگی و نظم ظاهری(که قصد جذب مخاطب به درون مایه ی اثر و نه حواشیرا دارد)در ۵ دقیقه ی مختصر و مفید به نقد می کشد.
لاموریس بادکنک را دارای محبتی (با نشان دادن وفاداری های بادکنک) فراتر از انسان ها می نمایاند و رابطه ی عاشق و معشوق رانهی در تملک داشتن معشوق اما در کنار آن بودن نشان می دهد...
اما اینجا فضا و نگاه تاریک و خشن و بی رحم است.بی پرده و رک ، معشوق ساخته شده ی لاموریس ، عاشق را با بی رحمی می رنجاند.نشان می دهد شرایط خیلی وقت ها آن آنطور که ما می خواهیم بر وفق مراد نیس
اثرهرتزفلدبا وجود داشتن فضاییبی رحمی و تاریک جنبه های طنز و کمدی گونه را هم حفظ کرده به گونه ای که خشونت های بادکنک در نگاه اول لبخند را از چهره ی بیننده می خشکانداما کم کم با نمردن کودک و حتی جاری نشدن یک قطرهخون و اغراق های بیشتر فضا را تلطیف می کند.
هرتزفلد به معنای واقعی کلمه کم گوی و گزیده گوی را نمایان ساخته با طوریکه در نهایت هنرمندی با تنها عبور چند ثانیه ای والدین از کنار کودک نقد دیگری بر اثر معروف وارد کرده و آن اینکه ذاتا چرا بچه ها رها شده اند که این مصائب پیش بیایند؟!(در فیلم لاموریس و فیلم خود) در حالیکه با عبور فرد بزرگسال بلافاصله بادکنک اصلاح شده و گستاخی خود را برای لحظاتی پنهان می کند...
لایه های بیشتری قابل بیان و تفسیر است اما به ذکر همین کلیت اکتفا می کنم تا خود دوستان انیمیشن رو به قضاوت بنشینند...
من فکر کردم این معنی رو میده که بادکنک ها میخواهند که بچه ها به دنیای اطرافشون توجه کنند و توی سرشون میکوبند تا به هوش بیایند و با دادن جقجقه دوباره امتحان میکنند که آیا بچه ها به هوش اند که وقتی میبینند که هنوز بچه ها گیج و گنگ هستند شدت کار بالا میگیره و همینطور ادامه داره و شاید هم میخواهند آنها را از دوران کودکی به دوره ی نوجوانی منتقل کنند!
اگر اشتباهه شما تصحیح کنید.
یک نفر لطفا توضیح بده من که متوجه نشدم؟؟!!!!!
اصلا متوجه منظورش نشدم بعد دیدن این فیلم کل دیشب اینطوری بودم :O
دوستان لطفا اول همه انیمیشن های هرتزفیلد رو ببینید بعد نظر بدید.
نیایید بپرسید دانلود کنیم یا نه، خسیس بازی در نیارید ۴۰ مگابایت حجمِ