بهتر است این متن بعد از دیدن فیلم، خوانده شود. بانو مریل استربپ، یکی از بهترین بازی هایش را در این فیلم انجام داده است و همچنین شخصیت کارن یکی از درونی ترین و پیچیده ترین شخصیت هایی که ایشان به اجرا گذاشته است. بعد از مدت طولانی که از دیدن این فیلم می گذرد، هنوز همچنان مریل استریپ را با این فیلم به خاطر می آورم. اون چهره ی معصوم و لبخند های ریز نقش فراموش نشدنی و نگاه های عمیق... جناب رابرت رد فورد کاملاً دقیق توسط سیدنی پولاک بزرگ انتخاب شده است چون فقط رد فورد است که می تونست شخصیت سحرآمیز و منحصر به فرد دنیس را بازی کند.
سیدنی پولاک بزرگ، تا حدود زیادی از پس این فیلم مشکل خود بر آمده است. و لوکیشن آفریقا کاملاً تبدیل به ابزار سینما شده است و از طریق سینما مضمون متفاوتی یافته است و این یکی از قدرت های مدیوم سینماست یعنی می تواند با استفاده از ابزار خود مفاهیم لوکیشن های متفاوت یا اشیاء متفاوت را از درون خالی کند و مضمونی که مورد نظر خودش است را به آنها تحمیل کند و یا به عبارتی دیگر معنای جدیدی از لوکیشن مورد استفاده ی خود خلق کند.
به هر حال شخصیت مرکزی فیلم کارن است و فیلم سیر تحول درونی او و تغییر نحوه ی نگرشش به دنیا، خودش و اطرافیانش را در مرکز توجه خود قرار داده است. این تحول درونی که با نفوذ شخصیت استثنایی دنیس رخ می دهد، بی نهایت هنرمندانه در فیلم اتفاق افتاده است و به مرور شاهدید که دنیس روحیه و منش خودش را در درون کارن جاری می کند و اصلاً نحوه ی دید او را نسبت به عالم تغییر می دهد. کارن ارتقاء شخصیتی پیدا می کند که این ارتقاء در فیلم جا می افتد و شما درکش می کند. حتی مرگ دنیس نیز به مثابه ی تکامل درونی کارن اتفاق می افتد. به عبارتی دیگر، فیلم به دنبال به تصویر کشیدن سلوک شخصیتی کارن، نابودی تعلقات و وسعت بخشیدن به قلمرو نگرش او به عالم است. لوکیشن آفریقا، مناسبات درون آفریقا، شغل کارن، شغل دنیس، اشیاء ( به عنوان مثال قطب نما) و... صرفاً داده ی خام نیستند چرا که نه تنها بسیار دقیق انتخاب شده اند بلکه تماماً در مدیوم سینما، محتوای جدیدی به خود گرفته اند و تبدیل به مضمون سینمایی شده اند. این فیلم در کنار جرمیا جانسون، اوج بلوغ کارگردانی و هنر سینماییِ سیدنی پولاک فقید است.
2
Mehdiaravizohar
۸ سال پیش
binazir
2
hamidr
۹ سال پیش
بیهوده اینقدر طولانی بود
4
mahsa9922
۹ سال پیش
بسیار بسیار فیلم زیباییه. پر از دیالوگهای زیبا و مناظر بکر افریقا. ردفورد باید واسه این فیلم حداقل کاندیدای بهترین نقش اول مرد میشد. همونطور که مریل استریپ به حق شد.
3
jamiljimv
۹ سال پیش
کسانی که اسکار رو معیار ارزش فیلمها قرار می دهند این فیلم رو حتما ببینند!
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
میتونست خیلی بهتر از این باشه ولی خوب بود بازم..
بهتر است این متن بعد از دیدن فیلم، خوانده شود.
بانو مریل استربپ، یکی از بهترین بازی هایش را در این فیلم انجام داده است و همچنین شخصیت کارن یکی از درونی ترین و پیچیده ترین شخصیت هایی که ایشان به اجرا گذاشته است. بعد از مدت طولانی که از دیدن این فیلم می گذرد، هنوز همچنان مریل استریپ را با این فیلم به خاطر می آورم. اون چهره ی معصوم و لبخند های ریز نقش فراموش نشدنی و نگاه های عمیق...
جناب رابرت رد فورد کاملاً دقیق توسط سیدنی پولاک بزرگ انتخاب شده است چون فقط رد فورد است که می تونست شخصیت سحرآمیز و منحصر به فرد دنیس را بازی کند.
سیدنی پولاک بزرگ، تا حدود زیادی از پس این فیلم مشکل خود بر آمده است. و لوکیشن آفریقا کاملاً تبدیل به ابزار سینما شده است و از طریق سینما مضمون متفاوتی یافته است و این یکی از قدرت های مدیوم سینماست یعنی می تواند با استفاده از ابزار خود مفاهیم لوکیشن های متفاوت یا اشیاء متفاوت را از درون خالی کند و مضمونی که مورد نظر خودش است را به آنها تحمیل کند و یا به عبارتی دیگر معنای جدیدی از لوکیشن مورد استفاده ی خود خلق کند.
به هر حال شخصیت مرکزی فیلم کارن است و فیلم سیر تحول درونی او و تغییر نحوه ی نگرشش به دنیا، خودش و اطرافیانش را در مرکز توجه خود قرار داده است. این تحول درونی که با نفوذ شخصیت استثنایی دنیس رخ می دهد، بی نهایت هنرمندانه در فیلم اتفاق افتاده است و به مرور شاهدید که دنیس روحیه و منش خودش را در درون کارن جاری می کند و اصلاً نحوه ی دید او را نسبت به عالم تغییر می دهد. کارن ارتقاء شخصیتی پیدا می کند که این ارتقاء در فیلم جا می افتد و شما درکش می کند. حتی مرگ دنیس نیز به مثابه ی تکامل درونی کارن اتفاق می افتد. به عبارتی دیگر، فیلم به دنبال به تصویر کشیدن سلوک شخصیتی کارن، نابودی تعلقات و وسعت بخشیدن به قلمرو نگرش او به عالم است.
لوکیشن آفریقا، مناسبات درون آفریقا، شغل کارن، شغل دنیس، اشیاء ( به عنوان مثال قطب نما) و... صرفاً داده ی خام نیستند چرا که نه تنها بسیار دقیق انتخاب شده اند بلکه تماماً در مدیوم سینما، محتوای جدیدی به خود گرفته اند و تبدیل به مضمون سینمایی شده اند.
این فیلم در کنار جرمیا جانسون، اوج بلوغ کارگردانی و هنر سینماییِ سیدنی پولاک فقید است.
binazir
بیهوده اینقدر طولانی بود
بسیار بسیار فیلم زیباییه. پر از دیالوگهای زیبا و مناظر بکر افریقا.
ردفورد باید واسه این فیلم حداقل کاندیدای بهترین نقش اول مرد میشد. همونطور که مریل استریپ به حق شد.
کسانی که اسکار رو معیار ارزش فیلمها قرار می دهند این فیلم رو حتما
ببینند!
فیلم خسته کننده ای بود.
بهترین فیلم تاریخ بود