اکثر عکس‌های او در استودیوی شخصی‌اش گرفته شده‌اند. موضوعات معمولی که وی از آنها عکاسی کرده است شامل پرتره‌هایی از افرادی که امروزه معروف هستند (مانند اندی وارهول، دبورا هری، ریچارد گر و پتی اسمیث)، موضوعات مربوط به سادیسم و مازوخیسمو تصاویری از مدل‌های ناکد (معمولاً دارای جذابیت ) است. یکی از معروفترین عکس‌های او تصویری از خودش است که او را در حالتی نشان می‌دهد که توسط منتقدین «تکان‌دهنده» و «غافلگیرکننده» نوصیف شده است. (این تصویر در سایت خودش موجوده) مسئله جالب این است که در حالی که بسیاری او را با عکس‌های نمای نزدیکی که از گل‌ها گرفته می‌شناسند یا پرتره‌های او را بخاطر می‌آورند، گروه دیگری هم هستند که تصاویر جسارت آمیز اوو عکاسی او از تندیس‌ها و مجسمه‌ها را بخاطر دارند. عکس‌برداری از مجسمه‌ها آخرین نوآوری عمدهٔ او بود و بسیاری این بحث را مطرح کرده‌اند که این مجموعه به نوعی شیوهٔ برخورد نمودن با عکس‌های ب جسورانه ای که گرفته بود را توضیح می‌دهد. مپل ثورپ با نسخه‌های چاپ‌شدهٔ عکس‌هایش مانند نقاشی رفتار می‌کرد؛ بطوریکه از روش‌های چاپ ویژه استفاده می‌کرد و عکس‌ها را در قاب‌های عجیب و غریب قرار می‌داد.
آثار مپل‌تورپ معمولاً به شکل نمایشگاه‌هایی با سرمایه‌گذاری عمومی (از سوی دولت) برگزار می‌شد. با وجود این، بسیاری از محافظه‌کاران و سازمانهای مذهبی - مانند «انجمن آمریکایی خانواده» با حمایت از این نوع هنر مخالفت کردند و او در این میان تبدیل به یک «عامل جدال» بین دو جبههٔ متخاصم در مورد آیندهٔ «انجمن وقف به نفع هنرها» شد. نمایشگاهی که با عنوان «لحظهٔ کامل» در سال ۱۹۹۰ در شهر سینسیناتی برگزار شد (و هفت پرترهٔ سادومازوخیستی را هم شامل می‌شد) به تعقیب قانونی «مرکز هنرهای معاصر سینسیناتی» و مدیر آن «دنیس باری» به اتهام «پااندازی برای عرضهٔ وقاحت» انجامید. باری و مرکز هنرهای معاصر سینسیناتی متعاقباً تبرئه شدند. مباحثات سیاسی‌ای که آثار مپل‌ثورپ را احاطه کرده بود پس از این جریان فروکش کرد و انجام ارزیابی آرام‌تری در مورد کیفیت زیبایی‌شناسانهٔ آثار او را ممکن ساخت.
تمایل بنیادی‌ای که در آثار او به سمت کیفیت ساخت‌گرایانه وجود دارد، آثار او را از آثار سیاسی دیگری که در دههٔ ۷۰ و ۸۰ تولید شده‌اند و دقیقاً از همین مسئله اجتناب می‌کنند، متمایز می‌کند. با توجه به این دید خاص به ملاحظات زیبایی‌شناسانه، اثر هنرمندانهٔ آثار او ممکن است ماندنی‌تر از مباحث سیاسی آنها باشد.
مپل‌تورپ در سن ۴۲ سالگی در سال ۱۹۸۹ به دلیل عوارض ایدز در شهر بوستون در ایالت ماساچوست بدرود حیات گفت.
برگرفته از ویکی‌پدیا
4
امیر رضا قائمی
۸ سال پیش
Robert Mapplethorpe
یه اعجوبه بود در عکاسی
خیلی های میگن دیوونه بود و دارای مازوخیسم
اما من اعتقاد دارم جرات و جسارت رابرت مبل تورب رو احدی نداره الان
7.4
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
اکثر عکس‌های او در استودیوی شخصی‌اش گرفته شده‌اند. موضوعات معمولی که وی از آنها عکاسی کرده است شامل پرتره‌هایی از افرادی که امروزه معروف هستند (مانند اندی وارهول، دبورا هری، ریچارد گر و پتی اسمیث)، موضوعات مربوط به سادیسم و مازوخیسمو تصاویری از مدل‌های ناکد (معمولاً دارای جذابیت ) است. یکی از معروفترین عکس‌های او تصویری از خودش است که او را در حالتی نشان می‌دهد که توسط منتقدین «تکان‌دهنده» و «غافلگیرکننده» نوصیف شده است. (این تصویر در سایت خودش موجوده) مسئله جالب این است که در حالی که بسیاری او را با عکس‌های نمای نزدیکی که از گل‌ها گرفته می‌شناسند یا پرتره‌های او را بخاطر می‌آورند، گروه دیگری هم هستند که تصاویر جسارت آمیز اوو عکاسی او از تندیس‌ها و مجسمه‌ها را بخاطر دارند. عکس‌برداری از مجسمه‌ها آخرین نوآوری عمدهٔ او بود و بسیاری این بحث را مطرح کرده‌اند که این مجموعه به نوعی شیوهٔ برخورد نمودن با عکس‌های ب جسورانه ای که گرفته بود را توضیح می‌دهد. مپل ثورپ با نسخه‌های چاپ‌شدهٔ عکس‌هایش مانند نقاشی رفتار می‌کرد؛ بطوریکه از روش‌های چاپ ویژه استفاده می‌کرد و عکس‌ها را در قاب‌های عجیب و غریب قرار می‌داد.
آثار مپل‌تورپ معمولاً به شکل نمایشگاه‌هایی با سرمایه‌گذاری عمومی (از سوی دولت) برگزار می‌شد. با وجود این، بسیاری از محافظه‌کاران و سازمانهای مذهبی - مانند «انجمن آمریکایی خانواده» با حمایت از این نوع هنر مخالفت کردند و او در این میان تبدیل به یک «عامل جدال» بین دو جبههٔ متخاصم در مورد آیندهٔ «انجمن وقف به نفع هنرها» شد. نمایشگاهی که با عنوان «لحظهٔ کامل» در سال ۱۹۹۰ در شهر سینسیناتی برگزار شد (و هفت پرترهٔ سادومازوخیستی را هم شامل می‌شد) به تعقیب قانونی «مرکز هنرهای معاصر سینسیناتی» و مدیر آن «دنیس باری» به اتهام «پااندازی برای عرضهٔ وقاحت» انجامید. باری و مرکز هنرهای معاصر سینسیناتی متعاقباً تبرئه شدند. مباحثات سیاسی‌ای که آثار مپل‌ثورپ را احاطه کرده بود پس از این جریان فروکش کرد و انجام ارزیابی آرام‌تری در مورد کیفیت زیبایی‌شناسانهٔ آثار او را ممکن ساخت.
تمایل بنیادی‌ای که در آثار او به سمت کیفیت ساخت‌گرایانه وجود دارد، آثار او را از آثار سیاسی دیگری که در دههٔ ۷۰ و ۸۰ تولید شده‌اند و دقیقاً از همین مسئله اجتناب می‌کنند، متمایز می‌کند. با توجه به این دید خاص به ملاحظات زیبایی‌شناسانه، اثر هنرمندانهٔ آثار او ممکن است ماندنی‌تر از مباحث سیاسی آنها باشد.
مپل‌تورپ در سن ۴۲ سالگی در سال ۱۹۸۹ به دلیل عوارض ایدز در شهر بوستون در ایالت ماساچوست بدرود حیات گفت.
برگرفته از ویکی‌پدیا
Robert Mapplethorpe
یه اعجوبه بود در عکاسی
خیلی های میگن دیوونه بود و دارای مازوخیسم
اما من اعتقاد دارم جرات و جسارت رابرت مبل تورب رو احدی نداره الان
نه در ایده - نه در اجرا و نه در انتشار
Hbo
واقعا شبکه خوبیه