داستان Atlanta، پیرامون دو پسر عمو می باشد که به قصد فراهم کردن زندگی بهتر برای خود و خانوادههایشان، پا به عرصه موسیقی رپ در یکی از قطبهای موسیقی میگذارند. «ارنست مارکس» (دونالد گلاور) که یک مدیر برنامهی جوان است، در تلاش برای معرفیِ پسرعمویش، آلفرد مایلز (برایان تایری هنری) به عنوان یک رپر تازهوارد به دنیای موسیقی خیابانی می باشد...
داستان Atlanta، پیرامون دو پسر عمو می باشد که به قصد فراهم کردن زندگی بهتر برای خود و خانوادههایشان، پا به عرصه موسیقی رپ در یکی از قطبهای موسیقی میگذارند. «ارنست مارکس» (دونالد گلاور) که یک مدیر برنامهی جوان است، در تلاش برای معرفیِ پسرعمویش، آلفرد مایلز (برایان تایری هنری) به عنوان یک رپر تازهوارد به دنیای موسیقی خیابانی می باشد...
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
بعد از ماه ها تحقیق و بررسی رو دوستا و آشنا ها به این نتیجه رسیدم هر کی سبک موسیقی رپ رو دوست نداره یا تا حالا گوش نداده یا برداشت اشتباهی ازش داره. وگرنه چه دلیل می تونه داشته باشه که یه آدم از پر محتوا ترین سبک موسیقی از لحاظ ادبی و معنایی بدش بیاد؟؟
.
.
.
شایدم ادبیات دوست ندارند:)))
به ما چه اصلا ، ما که حال می کنیم.
.
.
زنده باد هیپ هاپپپپپپپپپپ...
پس سریال حول محور رپ آمریکاییه.من که طرفدار مادر رپ فارسم بد نیس یه نیم نگاهی هم به این سریال بندازم.
طرف سریال ساخته از ۳۵ نقد ۳۴ نقد مثبت گرفته با میانگین ۹۰ بعد اینجا دوستمون اومده دیده خب رپ؟ من که بدم میاد پس یک میدم (من خودم خوشم نمیاد از این سبک)
به خودش زحمت نداده ده دقیقه سریال رو ببینه بفهمه با چه ساخته ناب و متفاوتی طرفه که اتفاقا خود فرهنگ رپ و هیپ هاپ رو داره نقد میکنه.
کاش یه روز یه فیلم از بهرام بسازن. به نام یاغی
سریالیست با درامی قوی . بی ادعا و پر از خلاقیت .
هر سه بازیگر فوق العاده اند . مخصوصن کیت استنفیلد که
پیش از این در فیلم (Short Term ۱۲ ۲۰۱۳) به خوبی استعدادش را نشان داده بود .
سریال بر پایه ی رپ نیست ، بلکه یکی از شاخصه های آن است .
...
یک نکته : واقعن رپ جوریست که مخصوص سیاه پوستان است . صدایشان جوریست که رپ را تحمل پذیر میکند . به آنها سنگینی داده و غمناکشان میکند .
ومعمولن رپر ها از دل فقر و نیستی و بیچارگی بیرون میآیند . رپ آنها شنیدنی تر است .
اما وقتی این موضوع برعکس است میشود یک موسیقی مبتذل خیلی پستآزاردهنده .
( مثل بیشتر رپر های تهرانی ) ( که معمولن هم طرفدار زیادی دارند )
همانا مشکل من و جامعه ی ما قدرتمند بودن احمق ها نیست ، بلکه سکوت مردم و افراد هوشیار است ، لکن بخشی عظیم از آن افراد هیپ هاپیون جامعه هستند که باید روزی سکوت خود را همچون من بشکننند. ⬛استاد یاغی ، بهرام نورایی⬛
یکی از سیاست های اصلی شبکه FX حمایت از کارهای هنری و مستقل هست و جزو شبکه های فوق العاده خلاق محسوب میشه. این شبکه با ارائه‌ی سریال American Horror Story عبارت Anthology رو به صورت حرفه ای وارد تلوزیون کرد. آنتولوژی به معنی اینه که سریال در قالب هر فصل خط داستانی و شخصیت های جداگانه ای داره اما با استایل و نویسنده ها و در بعضی موارد بازیگرهای یکسان انجام میشه. از دیگر سریال های آنتولوژی میشه به Fargo و American Crime Story اشاره کرد که هر دو از fx هستن و جزو سریال های درخشان تلوزیون محسوب میشن.
از طرف دیگه، حمایت fx از کمدی های اجتماعی مستقل همیشه مورد استقبال منتقدین و مخاطبین این شبکه بوده. سریال Louie پدیدآورده شده توسط لوئی سی. کی یکی ازبهترین سریال هال کمدی اجتماعی بعد از فروکش کردن موج سیتکام های تلوزیونی محسوب میشه.
در کل حمایت همه جانبه fx از هنرمندان مستقل در عرصه سریال حمایت خاصی میکنه و این حمایت همیشگی و بدون دخالت در اثر هنرمند، در اکثر مواقع منجر به تولد یک اثر هنری خاص، خوش فرم و دارای ویژگی های منحصر به فرد میشه.
این قضیه در مورد سریال Atlanta هم صدق میکنه. من زمان نوشتن این کامنت فقط دو قسمت اول فصل اول این سریال رو دیدم اما منتقدین هم عمدتا بعد از دیدن سه قسمت اولیه ی فصل نقدشونو ارائه میدن. اگه طرفدار هیپ هستین، اگه با علف کشیدن و چیل کردن و استایل خیابون و گانگسترا حال میکنین، این سریال یک گزینه ی مناسبه. البته باید اینو بگم که دنبال زرق و برق سریالی مثل Power یا Narcos یا حتی The Get Down که سریال جدید هیپ هاپی نت فلیکس هست، نباشین. این یه سریال کمدی اجتماعی با موضوع تقلای یک رپر برای رسیدن به زرق و برق موعود در این بیزینس هست و با قسمت های بیست دقیقه ایش میتونه سرگرمتون کنه.
دانلد گلاور، نقش اول این سریال یه هنرمند واقعیه. بازیگر، کمدین، رپر (با اسم childish gambino) ، شاعر، یه آدم فوق العادس! این سریال هم عجیب ترین تریلر ها رو داشت، همه ی تریلر های این سریال به صورت ریورس (reverse) بودن و همه چیز در حال برگشت به عقب بود.
وقتی ۵ اپیزودش رو دیدم نمره میدم