فیلم “در شب زندگی کن” در زمانی به وقوع می پیوندد که جرم و جنایت آمریکا را در خود غرق کرده است و مصرف مواد توهم زا افزایش یافته است. در همین حین است که ماموری به نام جو (بن افلک) قصد دارد هرچه سریعتر این جنایت ها را ریشه یابی کند و سپس آنها را نابود کند...
7.4
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
در مورد حذف فیلمای مثبت نوزده که صحبت می شد مطمئن بودم روند سانسور یه روند قارچ گونه هست و مختص این فیلما نخواهد بود..مراتب تاسف خودم رو برای این سایت با حذف فیلم آرگو اعلام میدارم..لطفاً لیست بالا مربوط به برندگان اسکار رو هم بردارید چون یه لیست ناقص به درد کاربران نمیخوره
چقدر این بشر دوست نداشتنیه/:
وقتی سیاست های وارنر نمیزاره یه کارگردان کار خودشو بکنه !!!
این فیلم قرار بود اکتبر ۲۰۱۷ به اکران در بیاد ، ولی به اجبار وارنر اکران ۱۰ ماه (!!!) زودتر انجام گرفت . دیگه خودتون در نظر بگیرید هر کس دیگه ای هم پشت صحنه ، در مقام کارگردانی جای افلک بود امکان داشت حتی بیشتر از این خراب کنه
یه جا خوندم فیلمنامه این فیلم ۱۶۰ صفحس ، ولی فیلمی که به اکران درامده ، مدت زمان فیلم ۲:۰۸ هست !!! یعنی باز هم وارنر !!! باز هم وارنر !!! چیزی حدود ۳۰-۴۰ دقیقه ازین فیلم حذف شده !!
بن افلک واقعا کارگردان عالی هست ، فقط امیدوارم وارنر توی پروژه های بعدی ( بتمن ) دستش رو باز بزاره و مهلت بده بهش ، که فکر میکنم همین اتفاق هم داره میفته
فیلمی که توش بن افلک باشه رو نمیشه تحمل کرد چه برسه به اینکه کارگردانش هم باشه
با یک درام جنایی خوب سروکار داریم که بخوبی کارگردانی شده و از سناریوی منسجمی برخورداره.
درسته که داستان مانند تمامیه زندگی نامه های تبهکاران فراز و سپس فرود داشت اما متفاوت بود و سعی شده بود محصور در بند کلیشه نباشه و معتقدم که موفق بود.
بن افلک که حالا با اعتماد به نفس بیشتری نسبت به چند سال پیش بازی میکنه و کارگردانی رو هم پی گرفته،اینبار سناریست هم بود و کارش رو بخوبی به اتمام رسوند،یجورایی همه کاره بود در این اثر،حتا به همراه دیکاپریو،تهیه کنندگی فیلم رو هم بر عهده داشت که جای تحسین داره.
خلاصه بگم،درام دلنشینی بود همراه با سورپرایزهای خوب و داستانی سرگرم کننده.ببینیدش دوستان
سابقه‌ی ارتباط بین «بن افلک» کارگردان/بازیگر/نویسنده و «دنیس لهان» رمان‌نویس به حدود یک دهه‌ی قبل برمی‌گردد. در سال ۲۰۰۷، افلک اولین تجربه‌ی کارگردانی خود را با اقتباس از رمان دنیس لهان به نام «رفته عزیزم رفته» پشت سر گذاشت که آن را می‌توان بهترین دوران حرفه‌ای هر دو دانست. اقتباس دوباره‌ی افلک از رمان دیگر لهان اگرچه برای آن‌هایی که فیلم‌های گنگستری را دوست دارند می‌تواند سرگرم‌کننده باشد، ولی به اندازه‌ی تجربه‌ی قبلی موفق نیست. «زندگی در شب» فیلمی‌ست نه چندان قدرتمند با پایانی گیج‌کننده. هرگز نمی‌تواند به پای «رفته عزیزم رفته» از افلک یا حتی اثر قبلی او «آرگو» و یا همکاری مشترک کلینت ایستوود و لهان در «رودخانه مرموز» برسد.
Live by Night پرده‌ی ابتدایی «زندگی در شب» در شهر بوستون و در سال‌های درگیر در جنگ (اواخر دهه ۱۹۲۰) می‌گذرد؛ شهری که افلک و لهان هر دو با آن احساس نزدیکی می‌کنند. جو کاگلین (افلک) سرباز کهنه‌کار جنگ جهانی اول، اکنون با عده‌ای دزد و جنایتکار بی سر و پا دمساز شده که روزی حمله‌ای مسلحانه به رئیس ایرلندی باند، آلبرت وایت (رابرت گلنیستر)، و سردسته ایتالیایی مافیا به نام ماسو پسکاتوری (رمو جیرون) تدارک می‎بینند. جو از حمایت پدر پلیسش توماس (براندون گلیسون) برخوردار است که هیچ اطلاعی از شغل پسرش ندارد. به هر حال، هنگامی که علاقه‌ی جو به دوست‌دختر وایت، اِما (سیه‌نا میلر)، لو می‌رود جو ترجیح می‌دهد به جای کشته‌شدن مدتی را در زندان سپری کند. پس از رها شدن از زندان، جو به پسکاتوری پیشنهاد همکاری می‌دهد و به همین دلیل به فلوریدا منتقل می‌شود تا در تامپا (بندری در سواحل غربی فلوریدا) برای خود نامی دست و پا کند. به عنوان پاداش، اجازه می‌یابد که در کسب و کار وایت اختلال ایجاد کند. جو دوست قدیمی گنگسترش، دیون بارتولو (کریس مسینا)، را هم با خود همراه می‌کند.
علاقه‌ی بیش از حد افلک به پدرخوانده کاملا در «زندگی در شب» رخنه کرده؛ به حدی که نمی‌توان درباره این فیلم بدون اسم بردن از پدرخوانده صحبت کرد... عملکرد افلک حتی نتوانسته به گرد پای مایکل کورلئونه‌ی «آل پاچینو» برسد.
Live by Night در فلوریدا، جو امپراطوری خود را بنیاد کرده. او به قمار علاقه دارد (که امیدوار است روزی بتواند به هدفش برسد) اما از پخش مواد مخدر سر باز می‌زند. او به گریسیلا کورالز (زویی سالدانا) کوبایی علاقمند می‌شود و این علاقه او به زنی رنگین‌پوست، خشم سازمان سری ضد سیاه‌پوست آمریکا را برمی‌انگیزد. در همین حال، برای جلب همکاری رئیس‌پلیس ایروینگ فیگز (کریس کوپر) که زیر بار نمی‌رود، به تهدید او از طریق عکس‌های دخترش لورتا (ال فانینگ) اقدام می‌کند. جو به بوستون بازمی‌گردد و پسکاتوری با روی باز پذیرای او می‌شود؛ سپس از مشاهده‌ی این که جو خیلی خونسردانه و بی‌توجه مقدار زیادی پول نقد برای او باقی می‌گذارد، نگران شده و پسر خود (مکس کاسلا) را به عنوان ناظر همراه او روانه فلوریدا می‌کند. در این هنگام است که شکاف‌های موجود در رابطه کاگلین و پسکاتوری عمیق‌‎تر می‌شود.
علاقه‌ی بیش از حد افلک به پدرخوانده کاملا در «زندگی در شب» رخنه کرده؛ به حدی که نمی‌توان درباره این فیلم بدون اسم بردن از پدرخوانده صحبت کرد. تعداد زیادی از اصطلاحات آشنای گنگستری در رمان لهان وجود دارند اما افلک آن‌ها را با پژواک تصویریِ ملهم از اثر کلاسیک کاپولا تقویت کرده. از لحاظ موضوعی بین این دو فیلم شباهت‌هایی به چشم می‌خورد؛ هر دو درباره‌ی مردانی با روحی نیکو هستند که در منجلاب تجارتشان دست و پا می‌زنند. شباهت‌های ظاهری مطمئنا این دو فیلم را در یک سطح قرار نمی‌دهد. از لحاظ اخلاقی، روایی و عمق شخصیت‌ها «زندگی در شب» در رده‌ی پایین‌تری قرار دارد و عملکرد افلک حتی نتوانسته به گرد پای مایکل کورلئونه‌ی «آل پاچینو» برسد.
افلک توانسته نبض تعلیق را در سراسر فیلم، از ابتدا تا انتها، یکسان نگه دارد و به عنوان بازیگر حور خوب و مفیدی داشته.
Live by Nightاوج داستان فیلم به خوبی اجرا شده و طیفی متنوع از زیبایی خشن و بی‌رحمانه است. برخی از جزئیات شگفت‌انگیز است و افلک توانسته نبض تعلیق را در سراسر فیلم، از ابتدا تا انتها، یکسان نگه دارد. پس از پایان فیلم، روایت داستان را می‌توان به راحتی از یاد برد. قصه‌ی آن با لحنی بدون توازن و عجولانه و گاها خلاف انتظار پیش می‌رود. نماهای پایانی باارزش‌تر از تصاویر اولیه ا‌ست اما می‌توان گفت بار رسیدن به همین لحظات پایانی را ده دقیقه از فیلم به دوش کشیده (انصافا این مشکل ریشه در کتاب دارد اما افلک نتوانسته معما را در فیلمش حل کند).
افلک به عنوان بازیگر حضور خوب و مفیدی داشته؛ عملکرد او همانند یک لنگر، کشتی حامل بازیگران نقش مکمل را ثابت نگه داشته و به آن‌ها انسجام بخشیده. اگرچه حضور او در جلوی دوربین نمی‌تواند به پای بازیگری چون «کوین کاستنر» در فیلم‌های با گرگ‌ها می‌رقصد و تسخیرناپذیران برسد. «زویی سالدانا»، «سیه‌نا میلر» و «کریس مسینا» عملکرد خوبی دارند اما بهترین مکمل‌ها در این فیلم عبارتند از «الا فانینگ» در نقش لورتای گرفتار شک، «کریس کوپر» در نقش پدر لورتا و «براندون گلیسون» در قامت توماس کاگلینِ جذاب و واقع‌گرا.
بازسازی افلک از بوستون خروشان دهه‌ی ۲۰ و دوران رکود اقتصادی فلوریدا را می‌توان جادوگریِ سینمایی نامید. «زندگی در شب» در نوع خود بهترین نیست ولی از بیشتر فیلم‌های هم‌ژانر خود بهتر است.
در سالی که فیلم‌های زیادی به نمایش آمریکای دهه‌های قبل پرداختند، بازسازی افلک از بوستون خروشان دهه‌ی ۲۰ و دوران رکود اقتصادی فلوریدا را می‌توان جادوگریِ سینمایی نامید. او ما را به ۹۰ سال پیش برده و این موفقیت در احیای زمان گذشته، خود پنجاه درصد پروسه جذب مخاطب را به دوش می‌کشد. اما درباره‌ی نیمه دیگر فیلم... تماشاگرانی که فیلم‌های گنگستری را با خشونت، خیانت و ابهامات اخلاقی موجود در بافت داستانیشان می‌شناسند، از دیدن «زندگی در شب» به عنوان اثری سرگرم‌کننده ناامید نمی‌شوند. این فیلم در نوع خود بهترین نیست ولی از بیشتر فیلم‌های هم‌ژانر خود بهتر است و تلاش می‌کند مقصود خود را به نحوی متمایز از سایر آثاری که به خون‌ریزی افراطی روی می‌آورند، ابراز کند.
منتقد: جیمز براردینلی-امتیاز ۷.۵ از ۱۰ (۳ از ۴)
مترجم: بابک مؤیدزاده
منبع: سایت نقد فارسی
فیلمی که کارگردانش بن افلک باشه و بازیگر نقش اولش هم بازم بن افلک باشه باید گذاشت در کوزه و آبشو خورد .
هیچ جوره نمیشه این بشر رو دوس داشت یا تحسینش کرد
حرفه جیمی فالن عالی بود تو برنامه گلدن گلوب.
ben Affleck bad to batman vs superman
بعد جمعیت همه ترکیدن بعد جیمی میگه
I liked I liked but bad
وقتی خوده شخصیت های آمریکایی برای بن افلک هیچ ارزشی قایَل نمیشن میخوای من قایَل باشم
مرگ بر آمریکا (: