فیلم بسیار خوبی بود. کارگردان روایتی عینی و مسجل را بدون هرگونه تعجیل در پرداخت یا حرکت اضافه به بیننده تقدیم کرده است. روایت ساده و خطی فیلم به همراه کادرهای حساب شده و البته اثر گذار، نمایی را در اختیار بیننده می گذارد که نه او را به هیجان وا می دارد و نه موجب رخوت خواهد شد. با آغاز فیلم شاید احتمال بدهید که معجزه ای اتفاق خواهد افتاد و مسیر قصه بنابر میل شما تغییر خواهد کرد... اما هرچه از زمان می گذرد، بیشتر و بیشتر محو در واقعیتموجود در فیلم شده و توهم و خیال را کنار خواهید گذاشت. زمان همچنان می گذرد؛ فیلم به شدت شما را با سوژه درگیر کرده، شما عمیقا متاثر شده اید... اما از طرفی واقعیت قطعی و رخدادی که قرار است برای سوژه حادث گردد را نیز پذیرفته اید. انگار شما هم در پایان قصه با سرنوشت کنار آمده اید ... و این قضیه، نشان از نزدیکی عاطفی و عقلانی بیننده با سوژه دارد. هنر اصلی کارگردان نیز همین بوده است؛ ایشان بدون خلق حماسه ای مصنوع و بدون هیچ حرکت اضافه ای، با یک جریان خطی و ساده، بیننده را به بهترین وجه ممکن با سوژه و داستان فیلم درگیر کرده است. اگر حرکت آرام فیلم شما را نمی آزارد و اگر مایل به سهیم شدن در لذتِ درکِ گذری معنادار بر زندگی یک انسان هستید، تماشای این فیلم را شدیدا به شما توصیه می کنم. موفق باشید.
2
amoaven
۱۰ سال پیش
خانه انسانهای سالخورده , منظور خانه ی سالمندان هست ؟ :D
2
javadahmadi1989
۱۰ سال پیش
فیلم خوبیه. روند داستان کنده و هیچ چیزی که شما رو به وجد بیاره توش نیست ولی یه احساس آرامش خوبی بهتون میده. اگه جزو کسانی نیستید که با دیدن یه فیلم آروم خوابشون ببره بهتون توصیه میکنم ببینید. آدم بعد دیدن این فیلم یه جورایی قدر مادرش رو بیشتر میدونه (مخصوصاً ما ایرانی ها که مادرانمون زحمتکش ترین انسانهای زندگیمون هستند)!!!
0
amir.imani2013
۱۰ سال پیش
فیلم زیبایی هست . بعد مدت ها کتاب خوندن و اینور اونور دویدن خیلی چسبید !
5.9
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
فیلم بسیار خوبی بود. کارگردان روایتی عینی و مسجل را بدون هرگونه تعجیل در پرداخت یا حرکت اضافه به بیننده تقدیم کرده است. روایت ساده و خطی فیلم به همراه کادرهای حساب شده و البته اثر گذار، نمایی را در اختیار بیننده می گذارد که نه او را به هیجان وا می دارد و نه موجب رخوت خواهد شد. با آغاز فیلم شاید احتمال بدهید که معجزه ای اتفاق خواهد افتاد و مسیر قصه بنابر میل شما تغییر خواهد کرد... اما هرچه از زمان می گذرد، بیشتر و بیشتر محو در واقعیتموجود در فیلم شده و توهم و خیال را کنار خواهید گذاشت. زمان همچنان می گذرد؛ فیلم به شدت شما را با سوژه درگیر کرده، شما عمیقا متاثر شده اید... اما از طرفی واقعیت قطعی و رخدادی که قرار است برای سوژه حادث گردد را نیز پذیرفته اید. انگار شما هم در پایان قصه با سرنوشت کنار آمده اید ... و این قضیه، نشان از نزدیکی عاطفی و عقلانی بیننده با سوژه دارد. هنر اصلی کارگردان نیز همین بوده است؛ ایشان بدون خلق حماسه ای مصنوع و بدون هیچ حرکت اضافه ای، با یک جریان خطی و ساده، بیننده را به بهترین وجه ممکن با سوژه و داستان فیلم درگیر کرده است.
اگر حرکت آرام فیلم شما را نمی آزارد و اگر مایل به سهیم شدن در لذتِ درکِ گذری معنادار بر زندگی یک انسان هستید، تماشای این فیلم را شدیدا به شما توصیه می کنم. موفق باشید.
خانه انسانهای سالخورده , منظور خانه ی سالمندان هست ؟ :D
فیلم خوبیه. روند داستان کنده و هیچ چیزی که شما رو به وجد بیاره توش نیست ولی یه احساس آرامش خوبی بهتون میده. اگه جزو کسانی نیستید که با دیدن یه فیلم آروم خوابشون ببره بهتون توصیه میکنم ببینید. آدم بعد دیدن این فیلم یه جورایی قدر مادرش رو بیشتر میدونه (مخصوصاً ما ایرانی ها که مادرانمون زحمتکش ترین انسانهای زندگیمون هستند)!!!
فیلم زیبایی هست .
بعد مدت ها کتاب خوندن و اینور اونور دویدن خیلی چسبید !