مرد جوانی بنام «مایکل پیترسون» (تام هاردی) که بخاطر سرقت مسلحانه از اداره پست، محکوم به گذراندن ۷ سال زندان بوده است، به دنبال رفتار خشنش با نگهبانان نهایتا ۳۰ سال در بخش انفرادی زندان می ماند. در طول این مدت، مایکل پیترسون، آن پسر جوان ناپدید می شود و جای خود را به شخصیتی متضاد، بنام «چارلز برونسون» می دهد.
مرد جوانی بنام «مایکل پیترسون» (تام هاردی) که بخاطر سرقت مسلحانه از اداره پست، محکوم به گذراندن ۷ سال زندان بوده است، به دنبال رفتار خشنش با نگهبانان نهایتا ۳۰ سال در بخش انفرادی زندان می ماند. در طول این مدت، مایکل پیترسون، آن پسر جوان ناپدید می شود و جای خود را به شخصیتی متضاد، بنام «چارلز برونسون» می دهد.
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
نقد
تنها نکته ی مثبت فیلم بازی خوب اما هدر شده ی تام هاردیست.
فیلم نامه بسیار بد نوشته شده بود و تقریبا ما هیچکدوم از شخصیت های فیلم و نمیشناسیم و اصلا بهشون نزدیک نمیشویم حتا به شخصیت اول فیلم که برانسون باشد.آغاز فیلم که تماما وقت تلف کردن است نه از خانواده ی برانسون فیلم استفاده ای میکند برای نزدیکی به برانسون و نه از دوران کودکی او فیلم استفاده ای می برد یعنی اگر نبود اتفاقی نمی افتاد وما چیزی رو از دست نمیدادیم.و حتی شخصیت اول فیلم به شدت انگیزه هایش و رفتارهایش برای ما مبهم است و معلوم نمیشود بین او که تنها کنشش خشونت است و موسیقی و نمایش و شهرت چه نسبتی وجود دارد یعنی این عناصر متضاد در درون او یک کل را تشکیل نمیدهد. و حتی رفتار خشونت بارش برای ما بی مفهوم است و حتی عاشق شدنش که واقعا دیگه خیلی دفعی اجرا شده است و به تبع آن دزدی حلقه و زندان افتادن بسیار بچه گانه اجرا شده است.ما عموشو نمیشناسیم و تقریبا تمام آدمای فیلم بی شخصیتند و فیلمساز رویشان کار نکرده است.
چون نسبت شخصیت با خودش و نسبتش با اطرافیانش به خوبی پرداخت نمیشود نمیتواند همزادپنداری ما را برانگیزاند پس کل فیلم را ما بدون هیچ حسی تماشا میکنیم و یادمون نره که سینما یعنی ایجاد حس در تماشاگران نه در بی تفاوت کردن آنها.
فقط همین که میگم.....این فیلم شاهکاره تام هاردیه......اگه تامو میشناسید این فیلمو ببینید اگه هم نمیشناسید بازم ببینید
فیلم برداری و نورپردازی فوق العاده بود
فیلمنامه ی خوبی داشت . اصلا شباهتی به زندگی نامه های دیگه نداشت ، پر از خلاقیت بود
تم کمدی ای هم که داشت جالبترش کرده بود
موسیقیش عالی بود و
تــــام هــــــاردی......
نقش یک روانی ضد اجتماعی و خشن و پرخاشگر رو از خودش هم بهتر بازی کرد
تورو قشنگ میبره تو دنیای خودش و محو قصه ی زندگیش از زبون خودش میشی...
یه آدم با ناهنجاری های شخصیتی اما جذاب ....کسی که خشونت براش یک تفریح لذت بخش محسوب میشه...و در عین حال شخصیتش بیشتر از یک بچه رشد نکرده...
من تا قبل از دیدن این فیلم فکر میکردم بهترین بازی های تام هاردی مربوط به فیلم warrior و locke هست اما با دیدن این فیلم فهمیدم پتانسیل بالایی برای بازی در هر نقشی رو داره...هر نقشی...
فیلم هم از لحاظ ساختار قوی بود و هم جذاب بود از نظر من
اهنگ it’s a sin هم برای من نوستالژیه...شنیدنش توی این فیلم جالب بود
کلا من این سبک فیلم ها رو خیلی کم میبینم و سبک مورد علاقه م نیست اما این فیلم در سبک خودش یکی از بهترین هاست اما به هر کسی توصیه ش نمیکنم
اشغال ترین فیلمی که دیدم همین بود . اولش فک کردم جالبه و میخاد قصه زندانش رو بگه اما بعدا فهمبدم یارو روانیه !
ولی بازم تا اخر نیگاه کردم فقط وقتی فیلم تموم شد این بود قیافه من :|
و همچین Shift Delete
زدم که دکمه دلیت شکست :|
بازی تام هاردی واقعا عالیه، جالبه بدونین که سرکش ترین زندانیه انگلستان یعنی خودِ برانسون با دیدن بازیگریه تام هاردی حیرت زده شده...!!!
هرج و مرج طلب یا آنارشیست؟
سیر تکامل و بلوغ چگونه است؟ آیا عاقل بالغ است یا برعکس؟ کدامیک ارجعیت دارد؟ هردو لازمند؟
از سر بلوغ، به جنون رسیدن و تبدیل شدن به دلقکی سیاه برای برژوا.
بازی تام هاردی توی این فیلم فوق‌العاده قوی و معرکه بود اما فیلم نامه و داستان فیلم بسیار ضعیف و و بی محتوا بود
واقعا حیف چنین بازی فوق العاده ای که تام هاردی توی چنین فیلمی ضعیف کرده
یه فیلم کثیف با بازی عالی تام هاردی