«لیلا نوواک» فارغ التحصیل دانشگاه و نوازنده ماهر ویولون سل است. او یک روز با مرد جوانی به اسم لوئیس که خواننده یک گروه موسیق راک است آشنا می شود و شب را در کنار او سپری می کند اما فردای آن روز آنها مجبور می شوند برای همیشه از هم جدا شوند. لیلا از لوئیس باردار شده و فرزند پسری بدنیا می آورد. پدر لیلا به دروغ به دختر خود می گوید که فرزنش پس از تولد مرده است و این کودک را مخفیانه به یک پرورشگاه می سپارد. دوازده سال می گذرد و پسر لیلا و لوئیس بزرگ شده و استعداد زیادی در موسیقی پیدا می کند. او بخاطر آزاد و اذیت فراوان همسن و سالهایش از پرورشگاه فرار کرده …
«لیلا نوواک» فارغ التحصیل دانشگاه و نوازنده ماهر ویولون سل است. او یک روز با مرد جوانی به اسم لوئیس که خواننده یک گروه موسیق راک است آشنا می شود و شب را در کنار او سپری می کند اما فردای آن روز آنها مجبور می شوند برای همیشه از هم جدا شوند. لیلا از لوئیس باردار شده و فرزند پسری بدنیا می آورد. پدر لیلا به دروغ به دختر خود می گوید که فرزنش پس از تولد مرده است و این کودک را مخفیانه به یک پرورشگاه می سپارد. دوازده سال می گذرد و پسر لیلا و لوئیس بزرگ شده و استعداد زیادی در موسیقی پیدا می کند. او بخاطر آزاد و اذیت فراوان همسن و سالهایش از پرورشگاه فرار کرده …
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
نمی دونم چرا همه فکر میکنن فیلم یعنی حقیقت گویی مطلق..برادر من ..خواهر من این فیلم فقط قدرت تفکر یه نویسندس تا با اون سکانساش احساسات ما رو به چالش بکش.......مگه batman یا superman یا... واقعی هستند.نه....ولی حیجان انگیزن.......
خیلی ها فقط بخاطر اینکه جلبه توجه کنن مخالفت می کنن.......
تو ژانر موزیک قشنگ ترین فیلمیه که دیدم
فوق العادست
این فیلم بیشتر از اونی هست که یه سری آدم اینجا بدون هیچ علمی راجب بهش نظر بدن-هیچ چیز غیر منطقی نداشت--موتسارت اولین سمفونیش رو تو ۷ سالگیش اجرا کرد--تو این دنیا هر چیزی امکان داره-فقط کافیه یه ذهن باز و خلاق داشت اون موقع میشه از همچین چیزی لذت برد- اگه یه درام خیلی واقعی میخواین که هیچ مفهومی جز واقعیت نداشته باشه بشینین ستایش نگاه کنین یا فیلمای مسخره ی وطنی
شاید از لحاظ احساسی قلقلکتون بده اما داستان و ساختار به شدت غیر منطقیه.
نمیدونم کارگردان مخاطب رو چی فرض کرده.
آقا بهش توهین نکنین. من ۸ دادم به خاطر اون همه احساسات.حالا اگه فنتزیش زیاد بوده کسیم ادعا نکرده فیلم رئال هست
فیلم قشنگی بود
ولی این فیلم رو میتونستن خیلی بهتر و واقعی تر درست کنن
زیادی فانتزیش کردن
از هر نظر که فکر می کنم مسخره بود . داستان چرت . بازی ها بچه گانه ........
وای خیلی فیلم زیبا و بی نظیریه..واقعا دوسش داشتم..
ماجرای این فیلم به یک مرد و زن نوازنده مربوط میشود که قصد دارند با یکدیگر ازدواج کنند ولی پدر دختر (آقای نواچک) این اجازه را نمیدهد و آنها را از یکدیگر دور میکندولی آن دختر یک فرزند از او به دنیا میآورد که آقای نواچک او را به یتیم خانه میفرستد و به دختر خود میگوید که فرزندش مرده به دنیا آمدهاست ولی بعد از ۱۱ سال این راز فاش میشود و پسری به نام اوان در یتیم خانه بزرگ شده و به سمت نیویورک فرار میکند تا شاید بتواند مارد و پدر خویش را پیدا کند در نیویورک او نبوغ موسیقی خود را به نمایش میگذارد و افراد زیادی را به حیرت میاندازد. در همین زمان آقای نواچک که در بستر خود آخرین لحظات عمرش را سپری میکند دخترش (لایلا نواچک) را صدا میزند و حقیقت را برایش بازگو میکند و حالا او برای یافتن فرزند خود تلاش میکند
آگوست راش از اون فیلم هایی که ارزش یک بار دیدن داره،داستانش کمی شباهت به همون فیلم سلطان قلب های خودمون داره،یا گل یخ امروزی داره. البته تفاوتشون زیاد اما در کل ،منظورم چهارچوب قصه ،شباهت دارند.فیلمی که پر از موسیقی ،موسیقی های زیبا ! بر عکس فیلم سلطان قلب ها یا گل یخ ،کارگردان این فیلم تا آخر فیلم بیننده رو توی هیجان نگه می داره و در اوج هیجان پایانی فیلم تموم می شه.که کلی تو ذوق ماها یی که عادت به پایان باز فیلم نداریم می خوره.
دقیقا لحظه ای که پدر مادر رو پیدا می کنه بعد مامان هم زل زده به بچه اش که تو همون لحظه پیدا شده ،پدر میاد دست مادر رو می گیره بعد ۱۱سال جدایی بعد مادر اصلا تعجب نمی کنه فقط لبخند می زنه،بعد پسره که داره روی سن ارکستر رهبری می کنه ،برمی گرده اون دوتا رو که تا حالا ندیده می بینه وبهشون لبخند می زنه ،بعد فیلم تموم می شه.درست که تابلو بود آخر قصه چی می شه اما بهتر بود کارگردان یا فیلم نامه نویس یک زحمتی به خودشون می دادند.