«مالکوم کرپو» (بروس ویلیس) روان شناس کودک، در شبی که در یک مراسم جایزه‌ای را دریافت کرده، یکی از بیماران سابقش که اکنون بسیار خشمگین است را ملاقات می کند. بعد از برخورد با او، مالکوم مداوای پسربچه‌ای بنام «کول» را قبول می کند که دقیقا همان علائم بیمار سابقش را دارد. این پسربچه روح مردگان را می بیند. مالکوم وقت زیادی را با بیمار جدیدش می گذراند، بطوری که این امر باعث ناراحتی همسرش می شود. از طرفی طاقت مادر کول از این مشکلات پسرش به سر آمده و اکنون مالکوم تنها امید کول است.
«مالکوم کرپو» (بروس ویلیس) روان شناس کودک، در شبی که در یک مراسم جایزه‌ای را دریافت کرده، یکی از بیماران سابقش که اکنون بسیار خشمگین است را ملاقات می کند. بعد از برخورد با او، مالکوم مداوای پسربچه‌ای بنام «کول» را قبول می کند که دقیقا همان علائم بیمار سابقش را دارد. این پسربچه روح مردگان را می بیند. مالکوم وقت زیادی را با بیمار جدیدش می گذراند، بطوری که این امر باعث ناراحتی همسرش می شود. از طرفی طاقت مادر کول از این مشکلات پسرش به سر آمده و اکنون مالکوم تنها امید کول است.
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
5.8
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
اسپویل
.
.
.
.
.
از دقیقه ۱۱ به بعد ، به غیر از پسره هیچکس دیگه ای حتی یک کلمه هم با مالکوم حرف نمیزنه ، و انصافا این نکته رو کسی تا آخر فیلم متوجه نمیشه
مهارت کارگردان باعث شده هیچکس اصلا این خلاء در دیالوگ ها رو احساس نکنه
تمام فیلم تا قبل از سکانس آخر یه فیلم معمولی و ساده بود که فقط بعضی اوقات هیجان داشت
ولی وقتی سکانس آخرو میبینید خشکتون میزنه و فیلمو از اول تا آخر تو ذهنتون مرور میکنید
بعد از چند ثانیه مثه من یه لبخند میزنید و میگید : چه شاهکاری بود
اسپویل!!
اسپویل!!
اسپویل!!
اسپویل!!
اسپویل!!
اسپویل!!
اسپویل!!
.
.
.
.
.
کامنتارو خوندم فک کنم فقط خودم فهمیدم طرف چیز شده اونم از نشونه هایی که کارگردان داد مثلا اونجا که اون یارو رو صدا کرد ولی محل نذاشت و اینکه مادره بسره اصن یه بار هم باهاش حرف نزد کارگردان خوب نشون داده بود همه فکر میکنن که مادره میدونه که این با بسرش حرف میزنه مثلا اونجا که بسره رو میبرن بیش دکتر مادره هی سمت راستو نگاه میکنه همه فک میکنن داره به مالکوم نگاه میکنه...
توصیه: بدون خوندن حتی یک نظرفقط فیلموببینیدو لذت ببرید
۵ دقیقه آخرش منو داغون کرد
یعنی شوکه شدم ...
من که پوکیدم برم بخوابم
یکی از بهترین فیلم هایی بود که دیدم. با اینکه دوبار دیدم و بار دوم میدونستم ماجرا چیه ولی بازم آخرای فیلم اشک تو چشم جمع شد
همه چی اخر فیلم مشخص میشه . فقط یکی دوتا ایراد بزرگ داره و اول فیلم نمی فهمید ولی اخر فیلم اگه دقت کنید متوجه اون ایرادات میشید مربوط به دکتره و مادر پسره هست اونم گفتم که دقت کنید به این موضوع . خیلی ضایعس اون ایراد
از دید من بهترین فیلم بروس ویلیس بود..
یکی از بهترین سکانسها جایی بود که پسر و مادر تو ماشین نشسته بودن و پسر اون فرد مرده رو میدید علی بود عالی..