تهیه کننده شرور "سوان" موسیقی و خواننده محبوب "فونیکس" را از آهنگسازی به نام "وینسلو لیچ" می رباید. "لیچ" تصمیم می گیرد از او انتقام بگیرد و تبدیل به "شبح اپرا" می شود...
تهیه کننده شرور "سوان" موسیقی و خواننده محبوب "فونیکس" را از آهنگسازی به نام "وینسلو لیچ" می رباید. "لیچ" تصمیم می گیرد از او انتقام بگیرد و تبدیل به "شبح اپرا" می شود...
این فیلم برایان دی پالما از اون فیلماست که در زمان خودش قدرش دونسته نشد و یه جورایی از لحاظ تجاری شکست خورد... کاری که برایان دی پالما توی این فیلم کرد در زمان خودش بدیع بود. تلفیق ژانرهای مختلف ترسناک، موزیکال و کمدی که البته برای بسیاری از فیلم های بعد از خودش راهگشا بود... همین طور استفاده از موسیقی راک توی این فیلم. کاری که بعدن کن راسل توی فیلم تامی انجام داد و البته مورد توجه قرار گرفت.... میشه گفت این فیلم برداشت آزادیه از شبح اپرا به اضافه افسانه فاوست، اتاق دکتر کالیگاری، گوژپشت نتردام، تصویر دوریان گری و البته روانی هیچکاک!!.. مثلن فاوست در قالب سوآن و شبح اپرا در قالب وینسول تجسم پیدا می کنند... به جز اینها طراحی صحنه دیدنی فیلم که کار جک فیسکه از آثار اکسپرسیونیست های آلمان تاثیر پذیرفته...
2
محمد رضا میرزایی
۹ سال پیش
استاد دی پالما...
0
ramin.rezaeiii
۹ سال پیش
من زیاد از هنر فیلم و فیلمسازی سر در نمیارم ولی اگر اهل موسیقی و سبک راکه اصل و نصب دار و سنگینه قدیمی هستین (نه از اینچرت و پرت های جدید )حتما این فیلم را ببینید ، فوقالعادست من با اینکه از سینما سر در نمیارم و احساس میکنم برای دوست داشتن این فیلم باید اهل سینما بود ، ولی فقط و فقط بخاطر موسیقیش و حال و هوای phantom of the opera ایی این فیلم عاشقش شدم پیشنهاد میکنم از دستش ندید
4.5
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
این فیلم برایان دی پالما از اون فیلماست که در زمان خودش قدرش دونسته نشد و یه جورایی از لحاظ تجاری شکست خورد... کاری که برایان دی پالما توی این فیلم کرد در زمان خودش بدیع بود. تلفیق ژانرهای مختلف ترسناک، موزیکال و کمدی که البته برای بسیاری از فیلم های بعد از خودش راهگشا بود... همین طور استفاده از موسیقی راک توی این فیلم. کاری که بعدن کن راسل توی فیلم تامی انجام داد و البته مورد توجه قرار گرفت.... میشه گفت این فیلم برداشت آزادیه از شبح اپرا به اضافه افسانه فاوست، اتاق دکتر کالیگاری، گوژپشت نتردام، تصویر دوریان گری و البته روانی هیچکاک!!.. مثلن فاوست در قالب سوآن و شبح اپرا در قالب وینسول تجسم پیدا می کنند... به جز اینها طراحی صحنه دیدنی فیلم که کار جک فیسکه از آثار اکسپرسیونیست های آلمان تاثیر پذیرفته...
استاد دی پالما...
من زیاد از هنر فیلم و فیلمسازی سر در نمیارم ولی اگر اهل موسیقی و سبک راکه اصل و نصب دار و سنگینه قدیمی هستین (نه از اینچرت و پرت های جدید )حتما این فیلم را ببینید ، فوقالعادست
من با اینکه از سینما سر در نمیارم و احساس میکنم برای دوست داشتن این فیلم باید اهل سینما بود ، ولی فقط و فقط بخاطر موسیقیش و حال و هوای phantom of the opera ایی این فیلم عاشقش شدم
پیشنهاد میکنم از دستش ندید