تكزاس . سلطان دامدارى ، « تام دانسن » ( وين ) قصد دارد گلهاى را براى فروش به ايالتهاى شمالى ببرد . اما راه دشوارى را در پيش گرفته است و خيلى زود آدمهايش رهايش مىكنند و حتى ناپسرى او ، « ماتيو » ( كليفت ) نيز جلويش مىايستد...
تكزاس . سلطان دامدارى ، « تام دانسن » ( وين ) قصد دارد گلهاى را براى فروش به ايالتهاى شمالى ببرد . اما راه دشوارى را در پيش گرفته است و خيلى زود آدمهايش رهايش مىكنند و حتى ناپسرى او ، « ماتيو » ( كليفت ) نيز جلويش مىايستد...
فیلم ساختن بگه خود هاکس براش بمثابه تفریح کردنه.....اما یک تفریح درست و حسابی که از اندیشه هزار هزار روشنفکر مآب والاتر و هنری تره...بله هنری تر..هنر ساده انگارانه و همه فهم البته
3
masoodmahmoodvand
۱۰ سال پیش
به نظر من وسترن باشکوهی بود . بنا بر گفته فرانسوا تروفو این وسترن غنای آثار هومر را دارد . به نظر من این فیلم را می توان باوسترن حماسی و شاعرانه جان فورد یعنی کلمانتین محبوب من هم سطح دانست
3
rouzbeh6788
۹ سال پیش
بر خلاف دوست عزیزم این وسترن هاکس یک سر و گردن بالاتر از وسترن کلمانتین محبوبم(راستی کلمانتاین اصلا کی بود؟)جان فورده.کلا معتقدم بهترین های هاکز قدیمی نمیشه در حالی که بهترین های جان فورد مخاطبان امروزی رو جذب نمیکنه به غیر از شاهکار بی بدیل فورد یعنی جویندگان. دلیل این امر هم فاصله ای که بین قصه فیلم های فورد با مخاطبه قرار میگیره .آدم با قهرمان های قصه های فورد نمیتونه همراه شه به همین دلیل با قصه فیلم هم همراه نمیشه,با تاکید دوباره برا اینکه جویندگان از این قاعده مستثناست.
2
babakkhosravi12
۸ سال پیش
مطمعنم این بهترین فیلم هاوارد هاکس بود . واقعیتش من خیلی عاشق کارهای هاکس نیستم و وقتی که این فیلم رو میدیدم و وقتی متوجه شدم که این فیلم سیاه و سفیده تقریبا کاملا مطمئن بودم که با یه فیلممزخرف طرف هستم چون دیدن یه وسترن سیاه و سفید کار سختیه ولی بعد از نیم شروع داستان فهمیدم این فیلم با بقیه وسترن ها فرق میکنه.نکته جالب دیگه در مورد این فیلم موسیقی متن اون بود که توی فیلم ریو براوو هم از این موسیقی استفاده شده بود و وسط فیلم جایی دین مارتین با این موسیقی آواز میخونه. ..
2
rfmovies
۱۱ سال پیش
یکی از معدود فیلمهای هاکس که باهاش ارتباط برقرار نمیکنم. اگه خیلی وسترن باز هستید یا خیلی عاشق هاکس یا جان وین ببینید و گرنه میتونید ازش بگذرید
6.7
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
فیلم ساختن بگه خود هاکس براش بمثابه تفریح کردنه.....اما یک تفریح درست و حسابی که از اندیشه هزار هزار روشنفکر مآب والاتر و هنری تره...بله هنری تر..هنر ساده انگارانه و همه فهم البته
به نظر من وسترن باشکوهی بود . بنا بر گفته فرانسوا تروفو این وسترن غنای آثار هومر را دارد .
به نظر من این فیلم را می توان باوسترن حماسی و شاعرانه جان فورد یعنی کلمانتین محبوب من هم سطح دانست
بر خلاف دوست عزیزم این وسترن هاکس یک سر و گردن بالاتر از وسترن کلمانتین محبوبم(راستی کلمانتاین اصلا کی بود؟)جان فورده.کلا معتقدم بهترین های هاکز قدیمی نمیشه در حالی که بهترین های جان فورد مخاطبان امروزی رو جذب نمیکنه به غیر از شاهکار بی بدیل فورد یعنی جویندگان.
دلیل این امر هم فاصله ای که بین قصه فیلم های فورد با مخاطبه قرار میگیره .آدم با قهرمان های قصه های فورد نمیتونه همراه شه به همین دلیل با قصه فیلم هم همراه نمیشه,با تاکید دوباره برا اینکه جویندگان از این قاعده مستثناست.
مطمعنم این بهترین فیلم هاوارد هاکس بود . واقعیتش من خیلی عاشق کارهای هاکس نیستم و وقتی که این فیلم رو میدیدم و وقتی متوجه شدم که این فیلم سیاه و سفیده تقریبا کاملا مطمئن بودم که با یه فیلممزخرف طرف هستم چون دیدن یه وسترن سیاه و سفید کار سختیه ولی بعد از نیم شروع داستان فهمیدم این فیلم با بقیه وسترن ها فرق میکنه.نکته جالب دیگه در مورد این فیلم موسیقی متن اون بود که توی فیلم ریو براوو هم از این موسیقی استفاده شده بود و وسط فیلم جایی دین مارتین با این موسیقی آواز میخونه. ..
یکی از معدود فیلمهای هاکس که باهاش ارتباط برقرار نمیکنم. اگه خیلی وسترن باز هستید یا خیلی عاشق هاکس یا جان وین ببینید و گرنه میتونید ازش بگذرید