
در اواسط قرن نوزدهم، «ايدا» (هانتر)، زن اسکاتلندي لال و دختر کوچکش «فلورا» (پاکويين)، به زلاند نو فرستاده مي شوند تا طبق قرارهايي که پدر «ايدا» گذاشته، او با «استوارت» (نيل)، زمين دار محلي ازدواج کند. «استوارت» از همان آغاز نظر خوشي به پيانوي بزرگ «ايدا» ندارد. در حالي که «جرج» (کايتل)، مباشر «استوارت» درخواست مي کند تا «ايدا» به او درس پيانو دهد و «استوارت» نيز رضايت مي دهد.

در سال ۱۹۸۴ زيردريايي اتمي شوروي موسوم به «اکتبر سرخ» به آب انداخته مي شود. فرمانده زيردريايي، «ناخدا مارکو راميوس» (کانري)، پس از کشتن افسر امنيتي زيردريايي، با هم ياري افسران ناراضي، موفق مي شود از ناوگان دريايي شوروي بگريزد. و حالا سؤال اصلي اين است که هدف «راميوس» از اين کار چيست؟

زوجي جوان، «ري» (کيدمن) و «جان اينگرام» (نيل)، براي به فراموشي سپردن ضايعه ي مرگ نابه هنگام کودک خردسال شان، با قايقي تفريحي راهي سفري در اقيانوس مي شوند. در ميانه ي سفر، بيگانه اي جوان (زين) که در واقع روان پريشي خطرناک است، سرگردان در آب ها از آنان تقاضاي کمک مي کند و سوار قايق شان مي شود.