به نظرم فیلم خوب و قابل توجهی است. با اینکه ایده فیلم، همان ایده تکراری بازگشت بوکسور به رینگ است، اما (به نظرم) متفاوت از اکثر نمونه ها مخصوصا نمونه های هالیوودی است. در اینجا بیشتر از آنکه داستان پردازی اهمیت داشته باشد و در واقع مخاطب یک دید کلی و یا یک نمای گسترده از شخصیت ها و وقایع داشته باشد، ورود به دنیای شخصیت اصلی مهم است و داستان پرجزئیاتی تعریف نمی شود. (گرچه شاید به نظر بعضی این از نقایص فیلم باشد که شخصیت پردازی کاملی صورت نگرفته، اما به نظر من در حد ضرورت (با توجه به سبک فیلم) شخصیت پردازی صورت گرفته و اتفاقا چند جا هم پلی به گذشته می زند)، مثلا جزئیات افول قهرمان اصلا گفته نمی شود و از ابتدا شما با یک قهرمان شکست خورده طرفید که می خواهد به رینگ برگردد. در راستای همراه کردن مخاطب با درونیات شخصیت اصلی، فیلم واقعا موفق عمل می کند که اصلی ترین عامل آن کارگردانی خوبی است که دارد. عمده نماها کلوزآپ هستند و دوربین چندان از شخصیت اصلی جدا نمی شود. شخصت اصلی تقریبا در همه سکانس ها حاضر است و مخاطب قرار نیست از دنیای بیرون از او خبر داشته باشد. رابطه اش با دیگران ، با دادن نشانی های کوچک مشخص شده و فارغ از بیان جزئیات ادامه می یابد. فضاسازی و فیلم برداری خوب فیلم من را شگفت زده کرد، مخصوصا در قسمت مبارزه. چنین نماها و رفت و برگشت های زیبایی از درون رینگ ندیده بودم. همراه با این فیلم برداری خوب، صداگذاری بسیار قابل توجهی را نیز شاهدیم که با موسیقی همراه شده و همه اجزا با هم شما را به درون شخصیت برده و شما هم فیلم را همراه با شخصیت اصلی دنبال می کنید. کارگردانی خوب، فیلم برداری زیبا و صداگذاری مناسب نقش به سزایی در این فیلم دارند. بازی جانی هریس (شخصیت اصلی)، گرچه در ابتدای فیلم برایم چندان خوب نبود، اما با همراه شدن بیشتر با فیلم به دلم نشست و جانی هریس به خوبی توانسته چنان شخصیتی را ایفا کند. به جز جانی هریس، کلا ۳ بازیگر دیگر عملا در فیلم هستند و هر سه خوب اند، مخصوصا ری وینستون و یان مک شین. دو سکانس آخر واقعا دلنشین اند، مخصوصا وقتی ترانه نهایی در سکانس آخر شروع می شود. این فیلم نشان می دهد، نگاه جدید می تواند از موضوع تکراری فیلمی ارزشمند بسازد. البته همان طور که گفتم، نه اینکه فیلم ایراد ندارد، بلکه به نظر من قابل چشم پوشی اند. نکته جالب اینکه جانی هریس هم بازیگر اصلی است و هم نویسنده فیلمنامه و این فیلم اساسا بر اساس تحربیات خودش نوشته شده و گویا او این دوران را قبل از بازیگری پشت سر گذاشته.
مقایسه این فیلم با نمونه های هالیوودی حالب است و تفاوت ها را مشخص می کند. نه به این معنا که کدام بهترند، به این معنا که مسیر متفاوتی را دنبال می کنند.هالیوودی ها اساسا به دنبال قصه هستند و جذابیت های بصری و همین عرصه را برای ساخت فیلم های با ریتم کندتر، درونی تر و شخصی تر کمی تنگ می کند. در حالیکه برای دیدن این گونه فیلم ها، باید به دنبال فیلم هایی خارح از دنیای مرسوم هالییود رفت. (سینمای مستقل آمریکا و یا کشورهای دیگر). در کنار هالیوودی که انباشته است از فیلم های گیشه ای و پرفروش، وجود این فیلم ها نعمت است و خیلی باید جدی تر گرفته شود. متاسفانه هالیوود با صرف هزینه های گزاف خودش را به دنیا تحمیل کرده، در حالیکه شاید شایستگی آن را نداشته باشد. این دومین فیلمی است که در سال ۲۰۱۷ از انگلستان دیدم (فیلم خوب The Levelling و این فیلم) و واقعا لذت بردم. هر دو فیلم، ریتم ملایمی دارند و شما را با خود همراه می کنند. از سبک هالیوودی و جذابیت های بصری هالیوود دورند و البته فضاسازی زیبایی دارند.
احتمالا برخی دوستان مخالف نظر بنده هستند و چندان از فیلم خوششان نمی آید.
2
turkmen empire
۸ سال پیش
یه لحظظه فکر کردم نوشته جیمی مک گیل :)
2
nadernariman
۸ سال پیش
تقطه عطف فیلمهای درباره بوکس خلاصه میشه به گاو خشمگین و مجموعه راکی ها ولی خب ساوتپاو (چپ دست) هم فیلم بدی نبود درباره کلیشه شدن موضوعات بهر حال فیلم های انگیزشی لازمه چند تا نوجوون با دیدن همچین فیلمهائی ( حالا نه الزامن درباره بوکس منظورم کلیت فیلم های انگیزشیه ) راه زندگیشون عوض میشه ؟ اگه فیلمهائی درباره اسنایپر ها یا مارین ها یا ورزش و غیره، راه زندگی یک نفر رو هم تغییر بده انگیزه ای برای ساخت این فیلمهاست (البته از نوع خوب و تاثیر گذارش ) بطور مثال فیلم واریور تام هاردی تاثیر گذارترین فیلم انگیزشی بود بشخصه برای خودم از یه طرفم اونجا از بدبختی به قهرمانی میرسن به پول و جایگاه و محبوبیت میرسن اینجا طرف از نون شبش میزنه زحمت میکشه رژیم و دوره دارو و تمرینات سخت مدال میاره یه مصاحبه میشه افتخارش بسود سیاست ملی مصادره میشه بعد چند وقت باید بره گوشه خیابون فلافل بفروشه
0
amirmvp3
۸ سال پیش
من فقط تیکه ی آخر فیلموکه جیمی داره تو خیابون با اون آهنگ میدوه کارساز مییبینم واس قشنگی کل فیلم
11
ssmirebrahimi
۸ سال پیش
تو این دو سه سال، دهن بوکس رو سرویس کردند! بسه دیگه! خسته شدیم دیگه!
2
rez5371
۸ سال پیش
یکی از بهترین فیلمهای مربوط به بوکس جدا از این فیلم که امسال ارائه خواهد شد و فکر کنم در شبکه bbc هم تبلیغش کرد فیلمی است به نام journey man ۲۰۱۷ علاقه مندان به بوکس منتظر ان فیلم نیز باشید
0
teshazin
۸ سال پیش
فیلم کم خرج و کوچیک و در عین حال خوبیه ایراد میشه ازش گرفت ولی کلاً خوبه داستانش هم خیلی ساده هست مهم به نظرم توی این فیلم بازی هست نه داستان
5
رامین
۸ سال پیش
مثل تکراری شدن موضوع فیلم های ترسناک موضوعات اینطور فیلم ها هم شبیه هم شدن یه بوکسوری که از اوج سقوط میکند و باز به اوج بازمیگردد !!
11
mojtaba1990516
۸ سال پیش
داستان اکثر این سبک از فیلمها : یه قهرمان که شکست میخوره، یه مدت به فنا میره،بعد برمیگرده پیش مربی سابقش که همیشه یه مرد مسن باتجربس، دوباره قهرمان میشه
0
King1576
۸ سال پیش
HDrip؟:/
68
mbarani
۸ سال پیش
فیلمهایی که تلاش در راه موفقیت رو به تصویر میکشن، همیشه طرفدارهای خوبی داشته. چون امید رو القا میکنه. کاش فیلمسازان محترم ایران هم به جای صبح تا غروب به تصویر کشیدن خیانت و چندهمسری؛ کمی این ژانر رو دنبال کنن. چرا که همه این روزها به امید واقعی نیاز داریم.
5
جوادرجبی
۸ سال پیش
به به ورزش مورد علاقه امتیازم که متوسط رفت برای دانلود.
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
به نظرم فیلم خوب و قابل توجهی است.
با اینکه ایده فیلم، همان ایده تکراری بازگشت بوکسور به رینگ است، اما (به نظرم) متفاوت از اکثر نمونه ها مخصوصا نمونه های هالیوودی است. در اینجا بیشتر از آنکه داستان پردازی اهمیت داشته باشد و در واقع مخاطب یک دید کلی و یا یک نمای گسترده از شخصیت ها و وقایع داشته باشد، ورود به دنیای شخصیت اصلی مهم است و داستان پرجزئیاتی تعریف نمی شود. (گرچه شاید به نظر بعضی این از نقایص فیلم باشد که شخصیت پردازی کاملی صورت نگرفته، اما به نظر من در حد ضرورت (با توجه به سبک فیلم) شخصیت پردازی صورت گرفته و اتفاقا چند جا هم پلی به گذشته می زند)، مثلا جزئیات افول قهرمان اصلا گفته نمی شود و از ابتدا شما با یک قهرمان شکست خورده طرفید که می خواهد به رینگ برگردد.
در راستای همراه کردن مخاطب با درونیات شخصیت اصلی، فیلم واقعا موفق عمل می کند که اصلی ترین عامل آن کارگردانی خوبی است که دارد. عمده نماها کلوزآپ هستند و دوربین چندان از شخصیت اصلی جدا نمی شود. شخصت اصلی تقریبا در همه سکانس ها حاضر است و مخاطب قرار نیست از دنیای بیرون از او خبر داشته باشد. رابطه اش با دیگران ، با دادن نشانی های کوچک مشخص شده و فارغ از بیان جزئیات ادامه می یابد.
فضاسازی و فیلم برداری خوب فیلم من را شگفت زده کرد، مخصوصا در قسمت مبارزه. چنین نماها و رفت و برگشت های زیبایی از درون رینگ ندیده بودم. همراه با این فیلم برداری خوب، صداگذاری بسیار قابل توجهی را نیز شاهدیم که با موسیقی همراه شده و همه اجزا با هم شما را به درون شخصیت برده و شما هم فیلم را همراه با شخصیت اصلی دنبال می کنید. کارگردانی خوب، فیلم برداری زیبا و صداگذاری مناسب نقش به سزایی در این فیلم دارند.
بازی جانی هریس (شخصیت اصلی)، گرچه در ابتدای فیلم برایم چندان خوب نبود، اما با همراه شدن بیشتر با فیلم به دلم نشست و جانی هریس به خوبی توانسته چنان شخصیتی را ایفا کند. به جز جانی هریس، کلا ۳ بازیگر دیگر عملا در فیلم هستند و هر سه خوب اند، مخصوصا ری وینستون و یان مک شین.
دو سکانس آخر واقعا دلنشین اند، مخصوصا وقتی ترانه نهایی در سکانس آخر شروع می شود.
این فیلم نشان می دهد، نگاه جدید می تواند از موضوع تکراری فیلمی ارزشمند بسازد. البته همان طور که گفتم، نه اینکه فیلم ایراد ندارد، بلکه به نظر من قابل چشم پوشی اند.
نکته جالب اینکه جانی هریس هم بازیگر اصلی است و هم نویسنده فیلمنامه و این فیلم اساسا بر اساس تحربیات خودش نوشته شده و گویا او این دوران را قبل از بازیگری پشت سر گذاشته.
مقایسه این فیلم با نمونه های هالیوودی حالب است و تفاوت ها را مشخص می کند. نه به این معنا که کدام بهترند، به این معنا که مسیر متفاوتی را دنبال می کنند.هالیوودی ها اساسا به دنبال قصه هستند و جذابیت های بصری و همین عرصه را برای ساخت فیلم های با ریتم کندتر، درونی تر و شخصی تر کمی تنگ می کند. در حالیکه برای دیدن این گونه فیلم ها، باید به دنبال فیلم هایی خارح از دنیای مرسوم هالییود رفت. (سینمای مستقل آمریکا و یا کشورهای دیگر).
در کنار هالیوودی که انباشته است از فیلم های گیشه ای و پرفروش، وجود این فیلم ها نعمت است و خیلی باید جدی تر گرفته شود. متاسفانه هالیوود با صرف هزینه های گزاف خودش را به دنیا تحمیل کرده، در حالیکه شاید شایستگی آن را نداشته باشد.
این دومین فیلمی است که در سال ۲۰۱۷ از انگلستان دیدم (فیلم خوب The Levelling و این فیلم) و واقعا لذت بردم. هر دو فیلم، ریتم ملایمی دارند و شما را با خود همراه می کنند. از سبک هالیوودی و جذابیت های بصری هالیوود دورند و البته فضاسازی زیبایی دارند.
احتمالا برخی دوستان مخالف نظر بنده هستند و چندان از فیلم خوششان نمی آید.
یه لحظظه فکر کردم نوشته جیمی مک گیل :)
تقطه عطف فیلمهای درباره بوکس خلاصه میشه به گاو خشمگین و مجموعه راکی ها
ولی خب ساوتپاو (چپ دست) هم فیلم بدی نبود
درباره کلیشه شدن موضوعات بهر حال فیلم های انگیزشی لازمه
چند تا نوجوون با دیدن همچین فیلمهائی ( حالا نه الزامن درباره بوکس منظورم کلیت فیلم های انگیزشیه ) راه زندگیشون عوض میشه ؟
اگه فیلمهائی درباره اسنایپر ها یا مارین ها یا ورزش و غیره، راه زندگی یک نفر رو هم تغییر بده انگیزه ای برای ساخت این فیلمهاست (البته از نوع خوب و تاثیر گذارش )
بطور مثال فیلم واریور تام هاردی تاثیر گذارترین فیلم انگیزشی بود بشخصه برای خودم
از یه طرفم
اونجا از بدبختی به قهرمانی میرسن به پول و جایگاه و محبوبیت میرسن
اینجا طرف از نون شبش میزنه زحمت میکشه رژیم و دوره دارو و تمرینات سخت
مدال میاره یه مصاحبه میشه افتخارش بسود سیاست ملی مصادره میشه بعد چند وقت باید بره گوشه خیابون فلافل بفروشه
من فقط تیکه ی آخر فیلموکه جیمی داره تو خیابون با اون آهنگ میدوه کارساز مییبینم واس قشنگی کل فیلم
تو این دو سه سال، دهن بوکس رو سرویس کردند! بسه دیگه! خسته شدیم دیگه!
یکی از بهترین فیلمهای مربوط به بوکس جدا از این فیلم که امسال ارائه خواهد شد و فکر کنم در شبکه bbc هم تبلیغش کرد فیلمی است به نام journey man ۲۰۱۷
علاقه مندان به بوکس منتظر ان فیلم نیز باشید
فیلم کم خرج و کوچیک و در عین حال خوبیه
ایراد میشه ازش گرفت ولی کلاً خوبه
داستانش هم خیلی ساده هست مهم به نظرم توی این فیلم بازی هست نه داستان
مثل تکراری شدن موضوع فیلم های ترسناک
موضوعات اینطور فیلم ها هم شبیه هم شدن
یه بوکسوری که از اوج سقوط میکند و باز به اوج بازمیگردد !!
داستان اکثر این سبک از فیلمها : یه قهرمان که شکست میخوره، یه مدت به فنا میره،بعد برمیگرده پیش مربی سابقش که همیشه یه مرد مسن باتجربس، دوباره قهرمان میشه
HDrip؟:/
فیلمهایی که تلاش در راه موفقیت رو به تصویر میکشن، همیشه طرفدارهای خوبی داشته. چون امید رو القا میکنه.
کاش فیلمسازان محترم ایران هم به جای صبح تا غروب به تصویر کشیدن خیانت و چندهمسری؛ کمی این ژانر رو دنبال کنن. چرا که همه این روزها به امید واقعی نیاز داریم.
به به ورزش مورد علاقه امتیازم که متوسط رفت برای دانلود.