فیلمه خیلی حوصله آدمو سر میبره فقط بازی برد پیت قشنگه
2
Javad.M
۲ سال پیش
چه بازی کرده برد پیت,مرسی
0
imanpro007
۷ سال پیش
نمره منتقدینش جالبه !!! اخه چه انتظار دارن این منتقدا. شاهکاره این فیلم
1
mobin9775
۸ سال پیش
موزیک متن‌های این فیلم فوق‌العاده‌ست.. عالیه
0
Sina Shahvali
۸ سال پیش
جالب بود شاید یکی از قویترین نقاط قوت این فیلم انتخاب بازیگرانش باشه
0
توپاز
۸ سال پیش
۸/۱۰ دیدنش پیشنهاد میشه
0
alivatangard
۸ سال پیش
این فیلم به اسمش رفته....حجم زنی ...دانلود نکنید بابا ریدن با این امتیازا و رتبه بندیشون
1
ROOHOLLAH
۸ سال پیش
جالب بود حوشمان آمد نمره ی من ۸
1
ali.smi1998
۸ سال پیش
کاش به بنیسیو دل تورو نقش بیشتری میدادن. عاشقه کاریزماشم
0
alitigher88
۸ سال پیش
فیلم بسیار خوب و زیبایی بود . حتما ببینید. البته زبان اصلیشو دیدم.
20
1
۸ سال پیش
نقد فیلم snatch (قاپ زنی)
((متن از علی پورزارع))
.................................................................................................................... شاید شبحی از داستانهای عامه پسند ....................................................................................................................
قاپ زنی را میتوان از جمله اثار سینمایی دانست که هم مزایا و هم معایب مدرنیته را در جامعه در سال ساخت خود بررسی و مدرنگرا نماها را به تمسخرو ریشخند میگیرد.... هجو زندگی مدرن شهریدر نداشتن کارکتری که مبانی قهرمان بودن را طی کند و شرح و نمایش وضعیت بدون هدف که گاهی گرایشهایی به سبک روایی کلاسیک گونه میگیرد و به صورت کلی چارچوب گریز است ....از ویژگی های سینمای گای ریچیست..... قاب زنی یک اوانگارد در نوع روایت از اثار پست مدرن است..با این که گاهی منتقد پسندانه نیست و ان را در مدیوم سینما نمیبینند اما با این سبک روایت که حضورش بین ۲۵۰ فیلم برتر دنیا نشانی از عامه پسندانه بودنش دارد پیشگام کارهایی اینچنینی شد..... دغذغه قاپ زنی درداستان به داستان و پلان به پلان ان مشهود است ..یک جهانبینی ناب نسبت به سینما دیدگاهی که در ان فسادو فحشا و خشونت در نقطه نظرذم قرار نمیگیرد...بلکه جهان گای ریچی را نمایش میدهد و قضاوت را بر عهده مخاطب میگذارد.... ارجاع و اقتباس از فیلمهای کلاسیک و پیشین...استفاده از نژادهای مختلف ...و حفظ حالت روایی ..و وقوع حوادث غیر منتظره...این اثر را به یک پست مدرن واقعی و نه پست مدرن نماهای امروزی مبدل میکند ..که البته شاید برخی عقیده ای مخالف این نظر داشته باشند.... تعامل گر شخصیتی وجود ندارد..در واقع شخصیتی محوریت نمیابد ...شاید مخاطب بخواهد ترکیش(استاتهام)و یا میکی(برد پیت)و یا حتی بالت(وین جونز)را قهرمان خود بداند اما یکی از نقاط قوت فیلم همین کارکتر محور بودن در عین ارزش ندادن به انهاست....داستان ساده است فردی الماسی را دزدیده و در خوشگذرانی کشته میشود و پس از ان کارکترهای فیلم در موقعیتهای متفاوت ظاهر میشوند... زیبایی و تکنیکال قاپ زنی مدیون عنصری اصلی با این تایتل است..... جریان روایی موازی همراه با کارکترهای زیاد ...اما این در حالیست که قاپ زنی با این خیل کارکتر و جریان موازیش خط اصلی فیلمنامه خود را از دست نمیدهد... برای دوستانی که داستانهای عامه پسند اثر تارنتینو را دیده باشند شباهت داستان کاملا مشخص است و حتی دغدغه و کنایه ها به بدی ها و مشکلات جامعه اما قاپ زنی یک کپی و حتی یک اقتباس از شاهکار تارنتینو نیست بلکه ریچی هنر ماقبل سینمایی خود یعنی کلیپ سازی را در قالب فیلمی بلند پیاده کرده و المانهای جدیدی به سینمای خود افزوده طوری که میتواند انها را المانهای گای ریچی نام نهاد... ساده است...عدم استفاده از موسیقی های معمول دهه نود و سال ۲۰۰۰ و فیلمبرداری از نماهای بسته و میزانسنهای یو شکل و دکوپاز منحصر به فردش.... نحوه دکوپاز به شکلی کاملا متفاوت به گونه ی که گاهی میبینیم تناسب بندی موقعیت کارکتر با اکسسوار مد نظر ریچی نیست بلکه این وسایل صحنه هستند که به کارکتر ما قدرت و معرفی بیشر میدهد و همچنین استفاده از فنون کرین و تراولینگ در فیلمبرداری و ست اپ بندی در نقاط کور و استفاده از زوایا و کنج های نا متعارف مثلا اینکه دوربین گاهی از سوراخ کلید سر درمیاورد که امروزه و پس از این فیلم این نکات را در فیلمهای جدیدتر میبینیم همان چیزاهاییست که ساختار اثار ریچی را به شدت تحت تاثیر قرار میدهد....در واقع این همان الگوهای ایماژیستی و تصویرگرایی نا متقارن با فنون قدیمی تصویر و صدا برداری و موسیقی متن و معرفی کارکترهاست...که یک بعد دیگر خود را در روایتهای پست مدرن میابد.. قاپ زنی به هیچ عنوان اثری فکری کننده و درونگرا نیست کاری به روانشناسی مخاطب و فکری کردن او ندارد و قصد پند دادن به بیننده با شعارهای پوشالی و تکراری را ندارد و تنها انتقاد میکند انهم در قالب خنده و سرگرمی و یک دارک کمدی با شیوه روایتی ریچی گونه است که تابوهایی نظیر خشونت و بی بندو باری و نا منظمی را به تصویر میکشد... از همه چیز از قبلیل داستانهای عامه پسندو و رومانهای ضد نژاد پرستی و فیلمهای مافیایی دهه شصت و سبک و مقایسه زندگی کولی ها با مدرن زده ها و پیش از ان حتی بازی برد پیت در نقش مشت زنی شبیه همان مشت زن باشگاه مبارزه اقتباس میشود تا اثری خلق شود که مخاطب را پای گیرنده خود میخکوب کند..... یکی دیگر از مزایای قاپ زنی حفظ رمق و سرعت روایت ان است ...داستان حتی یک لحظه از تکاپو نمی ایسد و حتی یک پلان اضافی احساس نمیشود...و فست موشن و یا جهشی برای حفظ سرعت اضافه نمیشود بلکه ریچی بار حفظ رمق و سرعت فیلمش را بردوش کارکترهایی که هر سکانس یکی از انها را اضافه کرده و به خوبی میپردازد میندازد... در مورد تیم بازیگری باید گفت به شدت عالی و هماهنگ باهم بودند..... برد پیت یکی از بهترین ایفای نقشهای خود را داشت و همچنین استاتهام که امروزه او را در فیلمهایی صرفا اکشن بدون بار معنایی میبینیم در این فیلم مورد اعتماد ریچی قرار میگیرد و اجازه و فرصت اثبات خویش را دارد در روولور گای ریچی هم این بازیگر فرصت درخشش داشت و به نظرم این دو فیلم او تنها فیلمهایی بودند که استاتهام را تنها یک بزن بهادر نشان نداده و تواناییهایش را به عنوان یک بازیگر مد نظر قرار دادند.... قاپ زنی از ان دست فیلمهاییست که دیدنش به طرفداران شخصیتهای معرکه و داستانی نفس گیر پیشنهاد میشود...و بدون شک پس از یک بار دیدن هیچگاه فراموش نمیشود....
0
Edward Detective
۸ سال پیش
از خوبای صاحب سبک
گای ریچی نازنین
این اثر هم که دیوانه کننده اس یعنی دیوانه کننده هااااااااااااا
0
پریا
۸ سال پیش
عاشق فیلمهای کمدی گنگستری و شلوغم...اگه کسی میشناسه معرفی کنه
2
pa5879
۸ سال پیش
مگر در طول سال می شود چند فیلم شگفت انگیز دید؟ یقین داشته باشید که قاپ زنی یکی از محسور کننده ترین کشفهای علاقمندان سینما در سال ۲۰۰۰ است. هرچند در دوره زمانه ای که منتقدان و استادان غربی تمام هم و غم خود برای سنجش یک فیلم را بر نزدیکی آن به واقعیت های ساده و عینی و پرهیز از زبان و ساختارهای پیچیده ی سینمایی گذاشته اند، قاپ زنی در دنیای صنعتی سینما با انگ متظاهرانه بودن به یکی از مطرودین جزایر دور مبدل می شود. با این وجود یکی از بهترین نمونه های معرفی سینماگر مؤلف در عرصه سینمای انگلیس در سالهای اخیر، همین آثار گای ریچی بوده است که علاوه بر برخورداری از مهر فیلمساز، جریانی مستقل را در دنیای سینما پایه گذاری می کنند. در سینمای انگلیس که پس از سینمای آزاد (که خود متأثر از جنبش جوانان خشمگین بود)، هیچ موج واقعی به راه نیفتاده و جریان هنر هفتم به چهره هایی خاص متکی شده است. قاپ زنی می تواند نمونه ای کامل برای دست یافتن به الگوهای روایی و دیداری محسوب شود چون:
۱. بدعتهای آن در ساختار دیداری و روایت اثر قابل مشاهده است، نه در سعی در تعریف داستانی بدیع و ناشیانه و ارائه تصویری واقعی و نادیده.
۲.دغدغه آن در زیبایی فیلم قابل رؤیت است، نه در صدور پیام هایی دهان پرکن و انسانی.
۳. در عوض تبلیغ کاذب و نخ نمای انسانیت و سقوط به ورطه واقع گریز انسانگرایی، دیدگاهی جدی نسبت به حقایق تلخ اجتماعی از قبیل فساد و خشونت را به نمایش می گذارد.
۴. از آن فیلم هایی است که عشق در یکایک نماهایش موج می زند و فیلمی که با عشقی چنین پرشور نسبت به واسطه بیانی سینما ساخته شده باشد لاجرم به دل عاشقانش نیز می نشیند.
مجموعه ی این قابلیت ها باعث شده که قاپ زنی به چنان الگوی قابل اطمینانی بدل شود که بر خلاف اکثر فیلمسازان غریب و نامتعارف سینمای انگلیش در چند دهه اخیر به سمت بیانیه ای انتقادی در زمینه های اجتماعی و سیاسی سوق داده نمی شود.
خط داستانی قاپ زنی بسی ساده تر از تصوری است که بیننده پس از تماشای فیلم دارد: پس از سرقت موفق الماس، شخص خوشگذرانی که حامل محموله ی دزدی است، به عیاشی می رود و کشته می شود. پس از آن در این دنیای دیوانه ی دیوانه ی دیوانه شخصیت هایی متعدد درگیر ماجراهای متعاقب می شوند.
صد البته گای ریچی باهوش تر از آن است که بخواهد با چاشنی پیرنگ های فرعی غیرقابل مهار، این داستان چرخه عبث زندگی پرحرص و آز امروز را گسترش دهد و یکی از آن ملغمه هایی که عمدتاً در دهه های ۶۰ و ۷۰ به عنوان تصویر دنیای دیوانه به شکلی غیرقابل تحمل و لجام گسیخته تحویل مردم می دادند را تکرار کند. زیبایی قاپ زنی از نقطه روایی به جریان موازی و هوشمندانه ی اتفاقاتی باز می گردد که پیرامون شخصیت هایی جذاب و پرداخت شده روی می دهد و هیچ گاه از خط اصلی داستانی خارج نمی شود. پس در توالی سریع آمد و شد زمانها، مکان ها و شخصیت ها انسجام خود را با تکیه بر وحدت موضوعی حفظ می کند و به کلافی سردرگم - مانند واریته های تلویزیونی که نمایش هایی استوار بر خلق موقعیت هایی منفرد و بی ارتباط ساخته می شوند - مبدل نمی گردد. این روایت پرپیچ و خم که در عین پختگی، داستانی تکراری و ساده را به فیلمی جذاب و پیچیده مبدل می کند، از شخصیت پردازی فوق العاده ای بهره می برد.
از برد پیت در نقش مشتزن کولی تا وینی جونز در نقش آدمکش حرفه ای، طیفی گسترده از شخصیت های سینمایی اغراق شده را تشکیل می دهند که به جز یک مورد - سردسته از ریخت افتاده- همه حضوری دلنشین دارند و خود به خود به جذابیت قطعات موازی فیلم می افزایند. هر چند، طیف ماجراها و شخصیت ها نسبت به فیلم اول و تحسین برانگیز ریچی با عنوان «ضامن، خشاب و دولول تازه شلیک شده» به شکلی قابل ملاحظه افزایش پیدا کرده است، قاپ زنی از بلوغ بیشتر فیلمساز حکایت دارد که فیلمش ضرباهنگی سریع تر دارد، از روایتی تکامل یافته تر بهره می برد، در شخصیت پردازی مدرن - در زمان جریان داستان و نه در ابتدای آن - موفق تر عمل می کند و در دیالوگ نویسی جلوه هایی هوشمندانه تر می یابد. استفاده از موقعیت های به وجود آمده از تفاوت لهجه های انگلیسی و آمریکایی و تکلم به لهجه ای مردم فهم تر که از طرفی به طنازی فیلم می افزاید و از طرف دیگر مخاطبان بین المللی بیشتری را هدف می گیرد.
اگر باز هم در فیلم ریچی زنان نقشی ندارند و در حد بازیچه ی مردان باقی می مانند، ترنم آهنگ Lucky Star - یکی از نخستین آهنگ های مدونا، همسر جدید کارگردان - در یکی از صحنه های فیلم، نشان از تغییراتی اساسی دارد که معلوم نیست فیلمساز جوان و مؤلف بتواند از آن آزمون سربلند بیرون بیاید، چون تاکنون همواره معادلات فیلم های خود را بدون احتیاج به پیش فرض زنان در نقش های اصلی تکمیل کرده و به نتایجی قابل قبول دست یافته است.
اما سحر اصلی قاپ زنی در جایی دیگر نهفته است. جادویی که تصاویر فیلم را به وجود آورده و به هم تقطیع کرده است، مهمترین نقطه قوت فیلم به شمار می رود. این تصاویر در برخی مواقع به نمایش شعر گونه ی خشونت منجر می شود (تقطیع صحنه ی ناک داون شدن شخصیت به سقوط او در آب) و گاهی اوقات هجویه هایی تحسین برانگیز در باب خشونت را تصنیف می کند (صحنه درگیری شخصیت وینی جونز با تعدادی دیگر از شرآفرینان در بار)، اما در مجموع برخلاف فیلم های واقعیت گریز و آرمانگرایی که صرفاً می کوشند از مفاهیم دور از ذهن اومانیستی سخن بگویند، تصویری از دنیای کثیف و امروزی ارائه می دهد که در اعماق آن تنها شر به چشم می خورد.
اهمیت قاپ زنی در این است که بدون القای جذابیت به خشونت، با ساختاری حاکی از والایی از دیدگاهی زیبایی شناختی به نمایش جهان معاصر می پردازد.
نویسنده: کامیار محسنین
منبع: نقد سینما، شماره ۲
1
jahangiry.somi
۸ سال پیش
کمی اسپویل فیلم خوبی نبود راوی که مسابقات بکس رو راه مینداخت بازیش خیلییی ضعیف بود. فیلم خیلی کاراکتر زیاد داشت و فرصت پرداختن بهشون توی فیلم کم بود که هیچ کدوم شخصیتشون پرداخته نشد و بعضی کاراکترها تکراری فیلم های دیگه بودند. فیلم درگیر کننده ای نبود که آدم رو با خودش به عمق داستان بکشه
برای آلارم صبح از آهنگای این فیلم استفاده میکنم. خرس رو از خواب بیدار میکنه.
0
mr.fh.ahmad
۹ سال پیش
تا حالا فیلمی ندیده بودم که بتونه تو ۵ دقیقه ی اول چنان من رو جذب کنه که دنیا رو بزارم کنار و بچسبم به فیلم!!
0
بهرام
۹ سال پیش
فیلم حرف نداره دانلود کنید
0
southern.arash
۹ سال پیش
-فیلمش حرف نداشت -من این فیلمو دوبار دیدم -بازی برد پیت عالی بود -نمره ۹
0
stingsteveborden8
۹ سال پیش
فیلم خوبیه با بازیگرای عالی ولی حوصله سر بره
1
sherlock-jackson
۹ سال پیش
عالی برپدر اسکار لعنت نباید حداقل تو یه بخش نامزد میشد!به نظر شما اخرش راحت پول الماس میدن یا با درگیری ونامردی الماس ازشون میگیرن؟؟
0
محسن ایرج
۹ سال پیش
یک شاهکار الهام گرفته شده از پالپ فیکشن تارانتینو،بازی طنازانه دنیس فارینا در نقش اَبی خیلی معرکه است
1
www.amirh.shah.funpage
۹ سال پیش
in film kheili jaleb bood mn k kheili hal kardm inm ye film khas boood
0
ali
۹ سال پیش
اوایل فیلم دل تورو میگه که کاتولیک بر اساس یه اشتباه بوجود اومده و .... اون منظورش چی بود داستانش چیه؟
2
hosseingolestani12
۹ سال پیش
یه جورایی شبیه pulp fiction هس، یه داستان تو در تو و بانمک، خوب بود :)
1
rezaenki4
۹ سال پیش
یکی ازبهترین و خنده دارترین فیلمهاست بازیگرای فیلم که اکثرا تو اوج جدیت و اکشن دیدیمشون تو این فیلم انقدر بهشون میخندی که انگار داری چارلی چاپلین نگاه میکنی
0
fardad.mehrabi
۹ سال پیش
اخ که چقد این فیلم قشنگه
0
aidin dadvar
۹ سال پیش
BE IN JOZ ۱۰ CHI MISHE DAD AKHE ۱۰۰ FILME GHABLE MARG HAM HAST
1
سامان صیادی
۹ سال پیش
واقعا سبک جالی داشت.کمدی خوبیم بود
3
sia.afkari.seresht
۹ سال پیش
تو قسمت ژانر باید کمدی رو هم اضافه میکرد جنایی هیجان انگیز ، کمدی عاشق این سبک طنزم کمدی سیاه
0
پریا
۹ سال پیش
دومین فیلم خوبی که دیدم ^_^
0
puriamonster13
۹ سال پیش
۸.۲
0
www.amin.tnt21
۹ سال پیش
harshab mibinamesh mikhandam aaaawlie
1
امیر بنی زمان
۹ سال پیش
استفاده همزمان از موسیقی و جلوه های ویژه تو این فیلم به زیبایی تمام به کار برده شده و فیلم رو بسیار دلنشین کرده . من که باش حال کردم
7
god_of_cinema
۹ سال پیش
چقدر از پالپ فيكشن تقليد كرده بود... بعضي جاها ادم دنبال تراولتا و سموئل جكسون ميگشت !
2
mmeti26
۱۱ سال پیش
یکی ازون فیلمای سریالی قشنگ که همه بازیگرا توش ستارن=)
2
بهرام
۱۱ سال پیش
من نمیدونم پس شماها به چی میگید فیلم قشنگ،
این فیلم خیلی عالی و باحاله
8
black.sam46
۱۱ سال پیش
بی دلیل منتقدین بهش نمره پایین ندادن.
من که زیاد خوشم نیومد.
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
فیلمه خیلی حوصله آدمو سر میبره فقط بازی برد پیت قشنگه
چه بازی کرده برد پیت,مرسی
نمره منتقدینش جالبه !!! اخه چه انتظار دارن این منتقدا. شاهکاره این فیلم
موزیک متن‌های این فیلم فوق‌العاده‌ست.. عالیه
جالب بود شاید یکی از قویترین نقاط قوت این فیلم انتخاب بازیگرانش باشه
۸/۱۰
دیدنش پیشنهاد میشه
این فیلم به اسمش رفته....حجم زنی ...دانلود نکنید بابا ریدن با این امتیازا و رتبه بندیشون
جالب بود حوشمان آمد نمره ی من ۸
کاش به بنیسیو دل تورو نقش بیشتری میدادن. عاشقه کاریزماشم
فیلم بسیار خوب و زیبایی بود . حتما ببینید. البته زبان اصلیشو دیدم.
نقد فیلم snatch (قاپ زنی)
((متن از علی پورزارع))
....................................................................................................................
شاید شبحی از داستانهای عامه پسند
....................................................................................................................
قاپ زنی را میتوان از جمله اثار سینمایی دانست که هم مزایا و هم معایب مدرنیته را در جامعه در سال ساخت خود بررسی و مدرنگرا نماها را به تمسخرو ریشخند میگیرد....
هجو زندگی مدرن شهریدر نداشتن کارکتری که مبانی قهرمان بودن را طی کند و شرح و نمایش وضعیت بدون هدف که گاهی گرایشهایی به سبک روایی کلاسیک گونه میگیرد و به صورت کلی چارچوب گریز است ....از ویژگی های سینمای گای ریچیست.....
قاب زنی یک اوانگارد در نوع روایت از اثار پست مدرن است..با این که گاهی منتقد پسندانه نیست و ان را در مدیوم سینما نمیبینند اما با این سبک روایت که حضورش بین ۲۵۰ فیلم برتر دنیا نشانی از عامه پسندانه بودنش دارد پیشگام کارهایی اینچنینی شد.....
دغذغه قاپ زنی درداستان به داستان و پلان به پلان ان مشهود است ..یک جهانبینی ناب نسبت به سینما دیدگاهی که در ان فسادو فحشا و خشونت در نقطه نظرذم قرار نمیگیرد...بلکه جهان گای ریچی را نمایش میدهد و قضاوت را بر عهده مخاطب میگذارد....
ارجاع و اقتباس از فیلمهای کلاسیک و پیشین...استفاده از نژادهای مختلف ...و حفظ حالت روایی ..و وقوع حوادث غیر منتظره...این اثر را به یک پست مدرن واقعی و نه پست مدرن نماهای امروزی مبدل میکند ..که البته شاید برخی عقیده ای مخالف این نظر داشته باشند....
تعامل گر شخصیتی وجود ندارد..در واقع شخصیتی محوریت نمیابد ...شاید مخاطب بخواهد ترکیش(استاتهام)و یا میکی(برد پیت)و یا حتی بالت(وین جونز)را قهرمان خود بداند اما یکی از نقاط قوت فیلم همین کارکتر محور بودن در عین ارزش ندادن به انهاست....داستان ساده است فردی الماسی را دزدیده و در خوشگذرانی کشته میشود و پس از ان کارکترهای فیلم در موقعیتهای متفاوت ظاهر میشوند...
زیبایی و تکنیکال قاپ زنی مدیون عنصری اصلی با این تایتل است.....
جریان روایی موازی همراه با کارکترهای زیاد ...اما این در حالیست که قاپ زنی با این خیل کارکتر و جریان موازیش خط اصلی فیلمنامه خود را از دست نمیدهد...
برای دوستانی که داستانهای عامه پسند اثر تارنتینو را دیده باشند شباهت داستان کاملا مشخص است و حتی دغدغه و کنایه ها به بدی ها و مشکلات جامعه اما قاپ زنی یک کپی و حتی یک اقتباس از شاهکار تارنتینو نیست بلکه ریچی هنر ماقبل سینمایی خود یعنی کلیپ سازی را در قالب فیلمی بلند پیاده کرده و المانهای جدیدی به سینمای خود افزوده طوری که میتواند انها را المانهای گای ریچی نام نهاد...
ساده است...عدم استفاده از موسیقی های معمول دهه نود و سال ۲۰۰۰ و فیلمبرداری از نماهای بسته و میزانسنهای یو شکل و دکوپاز منحصر به فردش....
نحوه دکوپاز به شکلی کاملا متفاوت به گونه ی که گاهی میبینیم تناسب بندی موقعیت کارکتر با اکسسوار مد نظر ریچی نیست بلکه این وسایل صحنه هستند که به کارکتر ما قدرت و معرفی بیشر میدهد و همچنین استفاده از فنون کرین و تراولینگ در فیلمبرداری و ست اپ بندی در نقاط کور و استفاده از زوایا و کنج های نا متعارف مثلا اینکه دوربین گاهی از سوراخ کلید سر درمیاورد که امروزه و پس از این فیلم این نکات را در فیلمهای جدیدتر میبینیم همان چیزاهاییست که ساختار اثار ریچی را به شدت تحت تاثیر قرار میدهد....در واقع این همان الگوهای ایماژیستی و تصویرگرایی نا متقارن با فنون قدیمی تصویر و صدا برداری و موسیقی متن و معرفی کارکترهاست...که یک بعد دیگر خود را در روایتهای پست مدرن میابد..
قاپ زنی به هیچ عنوان اثری فکری کننده و درونگرا نیست کاری به روانشناسی مخاطب و فکری کردن او ندارد و قصد پند دادن به بیننده با شعارهای پوشالی و تکراری را ندارد و تنها انتقاد میکند انهم در قالب خنده و سرگرمی و یک دارک کمدی با شیوه روایتی ریچی گونه است که تابوهایی نظیر خشونت و بی بندو باری و نا منظمی را به تصویر میکشد...
از همه چیز از قبلیل داستانهای عامه پسندو و رومانهای ضد نژاد پرستی و فیلمهای مافیایی دهه شصت و سبک و مقایسه زندگی کولی ها با مدرن زده ها و پیش از ان حتی بازی برد پیت در نقش مشت زنی شبیه همان مشت زن باشگاه مبارزه اقتباس میشود تا اثری خلق شود که مخاطب را پای گیرنده خود میخکوب کند.....
یکی دیگر از مزایای قاپ زنی حفظ رمق و سرعت روایت ان است ...داستان حتی یک لحظه از تکاپو نمی ایسد و حتی یک پلان اضافی احساس نمیشود...و فست موشن و یا جهشی برای حفظ سرعت اضافه نمیشود بلکه ریچی بار حفظ رمق و سرعت فیلمش را بردوش کارکترهایی که هر سکانس یکی از انها را اضافه کرده و به خوبی میپردازد میندازد...
در مورد تیم بازیگری باید گفت به شدت عالی و هماهنگ باهم بودند.....
برد پیت یکی از بهترین ایفای نقشهای خود را داشت و همچنین استاتهام که امروزه او را در فیلمهایی صرفا اکشن بدون بار معنایی میبینیم در این فیلم مورد اعتماد ریچی قرار میگیرد و اجازه و فرصت اثبات خویش را دارد در روولور گای ریچی هم این بازیگر فرصت درخشش داشت و به نظرم این دو فیلم او تنها فیلمهایی بودند که استاتهام را تنها یک بزن بهادر نشان نداده و تواناییهایش را به عنوان یک بازیگر مد نظر قرار دادند....
قاپ زنی از ان دست فیلمهاییست که دیدنش به طرفداران شخصیتهای معرکه و داستانی نفس گیر پیشنهاد میشود...و بدون شک پس از یک بار دیدن هیچگاه فراموش نمیشود....
از خوبای صاحب سبک
گای ریچی نازنین
این اثر هم که دیوانه کننده اس
یعنی دیوانه کننده هااااااااااااا
عاشق فیلمهای کمدی گنگستری و شلوغم...اگه کسی میشناسه معرفی کنه
مگر در طول سال می شود چند فیلم شگفت انگیز دید؟ یقین داشته باشید که قاپ زنی یکی از محسور کننده ترین کشفهای علاقمندان سینما در سال ۲۰۰۰ است. هرچند در دوره زمانه ای که منتقدان و استادان غربی تمام هم و غم خود برای سنجش یک فیلم را بر نزدیکی آن به واقعیت های ساده و عینی و پرهیز از زبان و ساختارهای پیچیده ی سینمایی گذاشته اند، قاپ زنی در دنیای صنعتی سینما با انگ متظاهرانه بودن به یکی از مطرودین جزایر دور مبدل می شود. با این وجود یکی از بهترین نمونه های معرفی سینماگر مؤلف در عرصه سینمای انگلیس در سالهای اخیر، همین آثار گای ریچی بوده است که علاوه بر برخورداری از مهر فیلمساز، جریانی مستقل را در دنیای سینما پایه گذاری می کنند. در سینمای انگلیس که پس از سینمای آزاد (که خود متأثر از جنبش جوانان خشمگین بود)، هیچ موج واقعی به راه نیفتاده و جریان هنر هفتم به چهره هایی خاص متکی شده است. قاپ زنی می تواند نمونه ای کامل برای دست یافتن به الگوهای روایی و دیداری محسوب شود چون:
۱. بدعتهای آن در ساختار دیداری و روایت اثر قابل مشاهده است، نه در سعی در تعریف داستانی بدیع و ناشیانه و ارائه تصویری واقعی و نادیده.
۲.دغدغه آن در زیبایی فیلم قابل رؤیت است، نه در صدور پیام هایی دهان پرکن و انسانی.
۳. در عوض تبلیغ کاذب و نخ نمای انسانیت و سقوط به ورطه واقع گریز انسانگرایی، دیدگاهی جدی نسبت به حقایق تلخ اجتماعی از قبیل فساد و خشونت را به نمایش می گذارد.
۴. از آن فیلم هایی است که عشق در یکایک نماهایش موج می زند و فیلمی که با عشقی چنین پرشور نسبت به واسطه بیانی سینما ساخته شده باشد لاجرم به دل عاشقانش نیز می نشیند.
مجموعه ی این قابلیت ها باعث شده که قاپ زنی به چنان الگوی قابل اطمینانی بدل شود که بر خلاف اکثر فیلمسازان غریب و نامتعارف سینمای انگلیش در چند دهه اخیر به سمت بیانیه ای انتقادی در زمینه های اجتماعی و سیاسی سوق داده نمی شود.
خط داستانی قاپ زنی بسی ساده تر از تصوری است که بیننده پس از تماشای فیلم دارد: پس از سرقت موفق الماس، شخص خوشگذرانی که حامل محموله ی دزدی است، به عیاشی می رود و کشته می شود. پس از آن در این دنیای دیوانه ی دیوانه ی دیوانه شخصیت هایی متعدد درگیر ماجراهای متعاقب می شوند.
صد البته گای ریچی باهوش تر از آن است که بخواهد با چاشنی پیرنگ های فرعی غیرقابل مهار، این داستان چرخه عبث زندگی پرحرص و آز امروز را گسترش دهد و یکی از آن ملغمه هایی که عمدتاً در دهه های ۶۰ و ۷۰ به عنوان تصویر دنیای دیوانه به شکلی غیرقابل تحمل و لجام گسیخته تحویل مردم می دادند را تکرار کند. زیبایی قاپ زنی از نقطه روایی به جریان موازی و هوشمندانه ی اتفاقاتی باز می گردد که پیرامون شخصیت هایی جذاب و پرداخت شده روی می دهد و هیچ گاه از خط اصلی داستانی خارج نمی شود. پس در توالی سریع آمد و شد زمانها، مکان ها و شخصیت ها انسجام خود را با تکیه بر وحدت موضوعی حفظ می کند و به کلافی سردرگم - مانند واریته های تلویزیونی که نمایش هایی استوار بر خلق موقعیت هایی منفرد و بی ارتباط ساخته می شوند - مبدل نمی گردد. این روایت پرپیچ و خم که در عین پختگی، داستانی تکراری و ساده را به فیلمی جذاب و پیچیده مبدل می کند، از شخصیت پردازی فوق العاده ای بهره می برد.
از برد پیت در نقش مشتزن کولی تا وینی جونز در نقش آدمکش حرفه ای، طیفی گسترده از شخصیت های سینمایی اغراق شده را تشکیل می دهند که به جز یک مورد - سردسته از ریخت افتاده- همه حضوری دلنشین دارند و خود به خود به جذابیت قطعات موازی فیلم می افزایند. هر چند، طیف ماجراها و شخصیت ها نسبت به فیلم اول و تحسین برانگیز ریچی با عنوان «ضامن، خشاب و دولول تازه شلیک شده» به شکلی قابل ملاحظه افزایش پیدا کرده است، قاپ زنی از بلوغ بیشتر فیلمساز حکایت دارد که فیلمش ضرباهنگی سریع تر دارد، از روایتی تکامل یافته تر بهره می برد، در شخصیت پردازی مدرن - در زمان جریان داستان و نه در ابتدای آن - موفق تر عمل می کند و در دیالوگ نویسی جلوه هایی هوشمندانه تر می یابد. استفاده از موقعیت های به وجود آمده از تفاوت لهجه های انگلیسی و آمریکایی و تکلم به لهجه ای مردم فهم تر که از طرفی به طنازی فیلم می افزاید و از طرف دیگر مخاطبان بین المللی بیشتری را هدف می گیرد.
اگر باز هم در فیلم ریچی زنان نقشی ندارند و در حد بازیچه ی مردان باقی می مانند، ترنم آهنگ Lucky Star - یکی از نخستین آهنگ های مدونا، همسر جدید کارگردان - در یکی از صحنه های فیلم، نشان از تغییراتی اساسی دارد که معلوم نیست فیلمساز جوان و مؤلف بتواند از آن آزمون سربلند بیرون بیاید، چون تاکنون همواره معادلات فیلم های خود را بدون احتیاج به پیش فرض زنان در نقش های اصلی تکمیل کرده و به نتایجی قابل قبول دست یافته است.
اما سحر اصلی قاپ زنی در جایی دیگر نهفته است. جادویی که تصاویر فیلم را به وجود آورده و به هم تقطیع کرده است، مهمترین نقطه قوت فیلم به شمار می رود. این تصاویر در برخی مواقع به نمایش شعر گونه ی خشونت منجر می شود (تقطیع صحنه ی ناک داون شدن شخصیت به سقوط او در آب) و گاهی اوقات هجویه هایی تحسین برانگیز در باب خشونت را تصنیف می کند (صحنه درگیری شخصیت وینی جونز با تعدادی دیگر از شرآفرینان در بار)، اما در مجموع برخلاف فیلم های واقعیت گریز و آرمانگرایی که صرفاً می کوشند از مفاهیم دور از ذهن اومانیستی سخن بگویند، تصویری از دنیای کثیف و امروزی ارائه می دهد که در اعماق آن تنها شر به چشم می خورد.
اهمیت قاپ زنی در این است که بدون القای جذابیت به خشونت، با ساختاری حاکی از والایی از دیدگاهی زیبایی شناختی به نمایش جهان معاصر می پردازد.
نویسنده: کامیار محسنین
منبع: نقد سینما، شماره ۲
کمی اسپویل
فیلم خوبی نبود راوی که مسابقات بکس رو راه مینداخت بازیش خیلییی ضعیف بود. فیلم خیلی کاراکتر زیاد داشت و فرصت پرداختن بهشون توی فیلم کم بود که هیچ کدوم شخصیتشون پرداخته نشد و بعضی کاراکترها تکراری فیلم های دیگه بودند. فیلم درگیر کننده ای نبود که آدم رو با خودش به عمق داستان بکشه
آهنگ تیتراژ فیلم. ها ها ها ها ها, هِهِهِهِهِ اووو, گوبا گوبا گوبا,
برای آلارم صبح از آهنگای این فیلم استفاده میکنم. خرس رو از خواب بیدار میکنه.
تا حالا فیلمی ندیده بودم که بتونه تو ۵ دقیقه ی اول چنان من رو جذب کنه که دنیا رو بزارم کنار و بچسبم به فیلم!!
فیلم حرف نداره دانلود کنید
-فیلمش حرف نداشت
-من این فیلمو دوبار دیدم
-بازی برد پیت عالی بود
-نمره ۹
فیلم خوبیه با بازیگرای عالی ولی حوصله سر بره
عالی برپدر اسکار لعنت نباید حداقل تو یه بخش نامزد میشد!به نظر شما اخرش راحت پول الماس میدن یا با درگیری ونامردی الماس ازشون میگیرن؟؟
یک شاهکار الهام گرفته شده از پالپ فیکشن تارانتینو،بازی طنازانه دنیس فارینا در نقش اَبی خیلی معرکه است
in film kheili jaleb bood
mn k kheili hal kardm
inm ye film khas boood
اوایل فیلم دل تورو
میگه که کاتولیک بر اساس یه اشتباه بوجود اومده و ....
اون منظورش چی بود
داستانش چیه؟
یه جورایی شبیه pulp fiction هس، یه داستان تو در تو و بانمک، خوب بود :)
یکی ازبهترین و خنده دارترین فیلمهاست بازیگرای فیلم که اکثرا تو اوج جدیت و اکشن دیدیمشون تو این فیلم انقدر بهشون میخندی که انگار داری چارلی چاپلین نگاه میکنی
اخ که چقد این فیلم قشنگه
BE IN JOZ ۱۰ CHI MISHE DAD AKHE ۱۰۰ FILME GHABLE MARG HAM HAST
واقعا سبک جالی داشت.کمدی خوبیم بود
تو قسمت ژانر باید کمدی رو هم اضافه میکرد
جنایی هیجان انگیز ، کمدی
عاشق این سبک طنزم
کمدی سیاه
دومین فیلم خوبی که دیدم ^_^
۸.۲
harshab mibinamesh mikhandam aaaawlie
استفاده همزمان از موسیقی و جلوه های ویژه تو این فیلم به زیبایی تمام به کار برده شده و فیلم رو بسیار دلنشین کرده . من که باش حال کردم
چقدر از پالپ فيكشن تقليد كرده بود... بعضي جاها ادم دنبال تراولتا و سموئل جكسون ميگشت !
یکی ازون فیلمای سریالی قشنگ که همه بازیگرا توش ستارن=)
من نمیدونم پس شماها به چی میگید فیلم قشنگ،
این فیلم خیلی عالی و باحاله
بی دلیل منتقدین بهش نمره پایین ندادن.
من که زیاد خوشم نیومد.