لوک بِسون متولد ۱۹۵۹ ، فرزند دو غواص حرفه اي است و به همين خاطر از کودکي با آب آشنا شد. در ده سالگي وقتي به همراه خانواده ي خود به اقيانوس میرفت با يک دلفين وحشي آشنا شد و با آن و شنا میکرد. در همان روزهاي نوجواني تصميم ميگيرد يک بيولوژيست دريايي شود اما در هفده سالگي در يکي از غواصي هايش دچار سانحه اي مي شود. اين سانحهبه کلي از عالم دريا جدايش مي کند و به عالم سينما پيوندش مي زند. اما اين حال و هواي دريايي و آبي همراه او مي ماند تا در آينده خالق آبي بزرگ و آتلانتيس (مستندي درمورد جهان زير آب) بشود و به دنياي کودکيش برگردد؛ ما ز درياييم و دريا مي رويم...
بيشترين عمقي که يک انسان با حبس کردن نفس در ششها توانسته است در آب فرو رود ۵۸ متر است، اين رکورد متعلق به ژاک مايول فرانسوي است که در ۹ نوامبر ۱۹۷۳ در شهر البا در ايتاليا به جا گذاشته است ديدن مسابقات جهاني آن دوره توسط بسون دستمايه اي شد براي نوشتن يک داستان کوتاه و در نهايت نگارش فيلمنامه آبي بزرگ به کمک مشاورش ژاک مايول.
بسون از آن دسته کارگردانهايست که براي تصوير ارزش خاصي قائل است.ورود او به سينما نه از طريق ادبيات و بلکه از طريق عکاسي و دنياي تصوير بوده است.البته در فيلمهاي او بالخصوص همين آبي بزرگ ديالوگ هاي پر مغزي رو شاهد هستيم.به طور کلي فيلم بي نقص نيست و شايد اگر بعد از تجربه هايي مانند لئون ساخته ميشد فيلم بهتري از آب در ميامد اما براي شخص خود من و امثال من که در نوجواني ام با اين فيلم ارتباط برقرار کردم و حتي در پايان از معدود فيلمهاي عمرم بود که اشک از گونه هايم سرازير شد،بي شک يک نستالژيِ ابدي خواهد بود. معتقدم جدا از منطق نقدِ نقد نويسان ،هر فيلمي را در درجه اول بايد احساس کرد؛چرا که رسالت هنر به طور ويژه انتقال معارف لطيف درک شده به همان صورت لطيف به مخاطب است و اينجاست که هنر قدرت خودش را نسبت به ساير گونه هاي بيان آشکار ميسازد؛ بسان شعر هاي پارسي و نثر هاي غربي...و اینجا در سینما.
از ديالوگ های ماندگار فيلم: ژاک :سخت ترين قسمت غواصي وقتيه که به انتهاي آب مي رسي. جوانا: چرا؟ ژاک :چون براي بالا اومدن بايد يه دليل خوب داشته باشي، و پيد ا کردن يه دليل خوب کار خيلي سختيه.
بازم میگم، توی این فیلم دنبال چیز عجیبی نباشین؛مخصوصا اونایی که برای دوست داشتن یک فیلم سخت میگیرن، یا اونایی که منتقد پسند و یا نمره ببین هستند چرا که : ...اين يک فيلم ((شاعرانه)) است... یدرکُ و لایوصف ! ببینید و لذت ببرید...
2
malizadehnoohi
۸ سال پیش
عاشق زبان لوک بسونم. این فیلمش هم به نظر من بزرگترین شاهکارشه. عالیییییییییییییییی. البته هستن کسایی که میگن بسون فیلمهاش بدرد نخورن و در مقایسه با آنتونیونی و برگمان کم میارن، ولی اونا زبونشون فرق میکرد. من این زبون رو دوس دارم. ۱۸ سالگیم فیلمهای برگمان میدیدم و به نظرم قشنگ بودن. الان میفهمم زبون بسون خیلی شیرین تره. نباید اینا رو مقایسه کرد. بسون واسه کسایی که سینما رو از لای تعاریف و نقدهای منتقدین نمیبینن واقعا یه هدیه از طرف خداس
1
محسن ایرج
۸ سال پیش
فیلم خیلی طولانی هست ولی به دیدن پایان بندی اش می ارزه که فکر کنم یکی از زیباترین پایان بندی های تاریخ سینماست.
2
amoaven
۹ سال پیش
فیلم با موسیقی عالی و دلنوازش آدم رو به حالت خلسه میبره و وارد یه دنیای دیگه میکنه !
1
hm051
۹ سال پیش
یه فیلم کاملا معمولی.. عجیبه که دوستان اینقد ازین فیلم تعریف میکنن!! بعضی صحنه هاش واقعا مصنوعی و خنده دار بودن
3
mehrdadjg
۹ سال پیش
محشره
11
1
۹ سال پیش
بهترین دیالوگ فیلم زمانی بود که ژان رنو به ژاک گفت: حق با توئه اون پایین بهتر از این بالاست
5
hamdione1993
۹ سال پیش
این فیلم یک شاهکاره بی نظیر
10
asssssghar_msi
۹ سال پیش
رفاقت این دو نفر در حالی که با هم رقیب اند ... خیلی آموزنده است. فیلم خیلی قشنگ تموم شد... صحنه های آخر فیلم واقعا عالی بود. اگه آدم عاشق دریا باشه این فیلم خیلی بهش میچسبه.
5
salarsotudehsalar
۱۰ سال پیش
موسیقی متن این فیلم دیوانه کنندس.یک فیلم فوق العاده پرمغز.
2
renger_mk_bahal
۱۰ سال پیش
نوستالژیک
15
میلاد حاجی غفوری
۱۰ سال پیش
درباره این فیلم میشه گفت که یه شاهکاره تمام نشدنیه بعد از یازده دوازده سال بازم دیدمش یه حس نوستالژیک به آدم دست میده... این فیلمو از دست ندین...
3
amirianarmin71
۱۰ سال پیش
چقدر خوبه این فیلم
22
kayan1337
۱۰ سال پیش
هر وقت چشمم یا ذهنم به اسم این فیلم برمیخوره حس قشنگی بهم دست میده.
5
kinggouran
۱۰ سال پیش
الله!
2
ebadi1974
۱۱ سال پیش
با اینکه طرفدار فیلمای رزمی هستم و ریتم این فیلم آرومه اما عاشق این فیلمم
9
saeiddiamond
۱۱ سال پیش
کارگردانی عالی Luc Besson همراه موسیقی متن شاهکار Eric Serra و بازی فوق العاده ی همه ی بازیگرانش معجونی از این فیلم ساخته که باعث میشه شما نفهمید این فیلم ۱۶۸ دقیقست!
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
mahshaaaaaaaaaaaaaaare....!
هیچوقت. علت.نامهربان.بودن.منتقدین با.لوک.بسون.رو درک نکردم!
اخطار!!!
...اين يک فيلمِ ((شاعرانه)) است...
لوک بِسون متولد ۱۹۵۹ ، فرزند دو غواص حرفه اي است و به همين خاطر از کودکي با آب آشنا شد. در ده سالگي وقتي به همراه خانواده ي خود به اقيانوس میرفت با يک دلفين وحشي آشنا شد و با آن و شنا میکرد. در همان روزهاي نوجواني تصميم ميگيرد يک بيولوژيست دريايي شود اما در هفده سالگي در يکي از غواصي هايش دچار سانحه اي مي شود. اين سانحهبه کلي از عالم دريا جدايش مي کند و به عالم سينما پيوندش مي زند. اما اين حال و هواي دريايي و آبي همراه او مي ماند تا در آينده خالق آبي بزرگ و آتلانتيس (مستندي درمورد جهان زير آب) بشود و به دنياي کودکيش برگردد؛
ما ز درياييم و دريا مي رويم...
بيشترين عمقي که يک انسان با حبس کردن نفس در ششها توانسته است در آب فرو رود ۵۸ متر است، اين رکورد متعلق به ژاک مايول فرانسوي است که در ۹ نوامبر ۱۹۷۳ در شهر البا در ايتاليا به جا گذاشته است
ديدن مسابقات جهاني آن دوره توسط بسون دستمايه اي شد براي نوشتن يک داستان کوتاه و در نهايت نگارش فيلمنامه آبي بزرگ به کمک مشاورش ژاک مايول.
بسون از آن دسته کارگردانهايست که براي تصوير ارزش خاصي قائل است.ورود او به سينما نه از طريق ادبيات و بلکه از طريق عکاسي و دنياي تصوير بوده است.البته در فيلمهاي او بالخصوص همين آبي بزرگ ديالوگ هاي پر مغزي رو شاهد هستيم.به طور کلي فيلم بي نقص نيست و شايد اگر بعد از تجربه هايي مانند لئون ساخته ميشد فيلم بهتري از آب در ميامد اما براي شخص خود من و امثال من که در نوجواني ام با اين فيلم ارتباط برقرار کردم و حتي در پايان از معدود فيلمهاي عمرم بود که اشک از گونه هايم سرازير شد،بي شک يک نستالژيِ ابدي خواهد بود. معتقدم جدا از منطق نقدِ نقد نويسان ،هر فيلمي را در درجه اول بايد احساس کرد؛چرا که رسالت هنر به طور ويژه انتقال معارف لطيف درک شده به همان صورت لطيف به مخاطب است و اينجاست که هنر قدرت خودش را نسبت به ساير گونه هاي بيان آشکار ميسازد؛ بسان شعر هاي پارسي و نثر هاي غربي...و اینجا در سینما.
از ديالوگ های ماندگار فيلم:
ژاک :سخت ترين قسمت غواصي وقتيه که به انتهاي آب مي رسي.
جوانا: چرا؟
ژاک :چون براي بالا اومدن بايد يه دليل خوب داشته باشي، و پيد ا کردن يه دليل خوب کار خيلي سختيه.
بازم میگم، توی این فیلم دنبال چیز عجیبی نباشین؛مخصوصا اونایی که برای دوست داشتن یک فیلم سخت میگیرن، یا اونایی که منتقد پسند و یا نمره ببین هستند چرا که : ...اين يک فيلم ((شاعرانه)) است... یدرکُ و لایوصف !
ببینید و لذت ببرید...
عاشق زبان لوک بسونم. این فیلمش هم به نظر من بزرگترین شاهکارشه. عالیییییییییییییییی. البته هستن کسایی که میگن بسون فیلمهاش بدرد نخورن و در مقایسه با آنتونیونی و برگمان کم میارن، ولی اونا زبونشون فرق میکرد. من این زبون رو دوس دارم. ۱۸ سالگیم فیلمهای برگمان میدیدم و به نظرم قشنگ بودن. الان میفهمم زبون بسون خیلی شیرین تره. نباید اینا رو مقایسه کرد. بسون واسه کسایی که سینما رو از لای تعاریف و نقدهای منتقدین نمیبینن واقعا یه هدیه از طرف خداس
فیلم خیلی طولانی هست ولی به دیدن پایان بندی اش می ارزه که فکر کنم یکی از زیباترین پایان بندی های تاریخ سینماست.
فیلم با موسیقی عالی و دلنوازش آدم رو به حالت خلسه میبره و وارد یه دنیای دیگه میکنه !
یه فیلم کاملا معمولی.. عجیبه که دوستان اینقد ازین فیلم تعریف میکنن!! بعضی صحنه هاش واقعا مصنوعی و خنده دار بودن
محشره
بهترین دیالوگ فیلم زمانی بود که ژان رنو به ژاک گفت:
حق با توئه اون پایین بهتر از این بالاست
این فیلم یک شاهکاره بی نظیر
رفاقت این دو نفر در حالی که با هم رقیب اند ... خیلی آموزنده است.
فیلم خیلی قشنگ تموم شد... صحنه های آخر فیلم واقعا عالی بود.
اگه آدم عاشق دریا باشه این فیلم خیلی بهش میچسبه.
موسیقی متن این فیلم دیوانه کنندس.یک فیلم فوق العاده پرمغز.
نوستالژیک
درباره این فیلم میشه گفت که یه شاهکاره تمام نشدنیه بعد از یازده دوازده سال بازم دیدمش یه حس نوستالژیک به آدم دست میده...
این فیلمو از دست ندین...
چقدر خوبه این فیلم
هر وقت چشمم یا ذهنم به اسم این فیلم برمیخوره حس قشنگی بهم دست میده.
الله!
با اینکه طرفدار فیلمای رزمی هستم و ریتم این فیلم آرومه اما عاشق این فیلمم
کارگردانی عالی Luc Besson همراه موسیقی متن شاهکار Eric Serra و بازی فوق العاده ی همه ی بازیگرانش معجونی از این فیلم ساخته که باعث میشه شما نفهمید این فیلم ۱۶۸ دقیقست!