مرثیه ایی بر بهترین دوران زندگی چند باری سعی کردم در مورد این فیلم محبوب ام بنویسم اما چند خط می نوشتم و بعد به یادش می افتادم و محو خاطرات و تصاویرش میشدم بطوریکه رشته ی افکار ذهنم پاره می گشت.با اینکه فیلم فیلم بسیار ساده ایی است اما نوشتن ان به این دلیل برایم سخت است چون مرثیه اییست برای یک دوران.انهم برهه ایی از بهترین لحظات عمر آدمی,براستی که نوجوانی از بهترین سالیان عمر هر انسان است چرا که صمیمت و دوستی حقیقی در ان موج میزند رفاقت ها بسیار در ان پررنگ هستند و کینه و دشمنی کمتر جایی در ان دارد اغلب نوجوانان به دور از هر گونه دغدغه زندگی و پول در اوردنی فقط به فکر ان لحظه ایی هستند که در ان زندگی می کنند:حال,نه افسوس گذشته برایشان معنی دارد و نه ترس از آینده انها به دور از هر گونه انرژی منفی زندگی خود را با بیخیالی و بهترین نحو سپری می کنند البته که پدر و مادر همواره سدی بر انها هستند ولی انها هم نمیتوانند اگر این نوجوانان بخواهند, مانعی بزرگ بر ارزوها و افکار بلند پروازانه شان باشند.افسوس که این دوران هم سریع تر از انچه که فکر می کنید میگذرد و در پایان حسرتی می ماند برای من و شما تا فقط خاطرات شیرین گذشته خود را مرور کنیم و به فکر ترس از اینده خود باشیم. Stand by Me رمان کوتاهی است از Stephen King نویسنده نام اشنایی که در دنیای سینما هم بسیار شناخته شده است این رمان مشهور را می شود به دور از دیگر نوشته های او دانست چرا که عنصر ترس و وحشت نقش پر رنگی در ان ندارد و دیگر انکه شخصیت هایش را هم افراد نوجوان تشکیل میدهند نه بزرگسالان.فضا رمان نیز به مانند شخصیت هایش بسیار ساده و دوست داشتنیست,چهار پسر با افکار و روحیات متفاوت این چهار نفر قرار است برای اخرین بار در اخرین تابستان زندگی شان در کنار هم باشند چرا که باید بعد از این از هم به دلیل مدارس شان جدا گردند و هر یک به سمت اینده ایی بروند که خود از ان نا اگاه هستند پس در اخرین ماجراجویی شان تصمیم می گیرند دست به سفری عجیب بزنند و جسدی را که مدت هاست گم شده را پیدا نمایند جسدی که تنها انها از محل اختفای ان خبر دارند علاقه ی این گروه به جسد به دلیل حس کنجکاوی بیش از حد موجود در این سن است نسبت به ناشناخته ها و البته که جسد هم استعاره ای است از بزرگ شدن انسان ها.داستان بسیار ساده و رو راست است ولی این حس همذات پنداری ما با شخصیت هاست که فیلم و رمان را برایمان شیرین می کند چرا که همه ی ما نیز در نوجوانی مان این تجربیات عجیب و غریب را از سر گذرانده ایم و موقع دیدن این چهار نفر در واقع خودمان را جایگزین انها می کنیم نکته ایی دیگر که فیلم را برایمان اندکی ناراحت کننده می کند پایان دوران نوجوانیست و پا نهادن به عصریست که صفا و صمیمت در ان کمتر موج میزند نکته ایی که خود شخصیت ها از ان خبر ندارند و این ما هستیم که بدان اگاه هستیم و در اینجاست که هم دلمان به حال انها می سوزد و هم دلمان به حال خودمان به این دلیل که ان دوران را دیگر به پایان رسانیدم و حال علاقه داریم انرا دوباره تجربه نماییم برای همین هم هست که وقتی گوردی تفنگ را به اشتباه شلیک می کند همراه کریس میخندیم و وقتی که سگ این گروه را دنبال می کند ما هم استرس داریم که مبادا انها را گاز بگیرید. نکته ی اخری که میخواهم به ان اشاره کنم عنصر ماجراجویی است عنصری که خلا ان در دنیای مدرن به شدت حس می شود چه در ایران و چه در دیگر نقاط جهان.متاسفانه کمتر فیلمی را می شود در این چند سال در ایران نام برد که هدف اش را نوجوانان قرار داده باشد اما خوشبختانه این موضوع در کشورهای دیگر حداقل به این صورت که در ایران همراه است نمی باشد برای همین هم است که اثاری همچون Stand by Me ساخته می شود تا نوجوانان را هدف قرار دهد تا انان را راهنمایی کند که دیواری را که والدین شان برایشان ساخته اند را بشکنند و دست به ماجراجویی هایی بزنند که در رویاهای شان جریان دارد مگر این زندگی چقدر ارزش دارد که ما را اینگونه به افرادی روتین تبدیل کرده است برای همین هم است که ان طرفی ها سراغ ساخت اثاری چون Dazed and Confused و Dead Poets Society و The Breakfast Club و The Chorus و The Goonies و The Kings of Summer و حتی سریال های جدیدی که امسال ساخته شده به مانند Stranger Things و ۱۳ reasons why می روند تا جوانان و نوجوانان را هدایت کنند تا معنی درست زندگی را کشف کنند. (اسپویل)در پایان فیلم Stand by Me راوی فیلم که در اینجا ما نیز می فهمیم که جزو این گروه بوده متنی ایی زیبا را بر روی کامپیوتر اش ثبت می کند خدایا تا به حال در عمرم دوستانی به صداقت و راستی انانی که در ۱۲ سالگی ام داشتم را پیدا نکرده ام,حتی یک نفر. و این جمله ایی است که بیننده فیلم را در حالیکه بغض کرده به پایان می رساند همراه با اهنگ بی نظیر Ben E King اهنگی که ناگهان ما را مطلع می نماید که فیلم به اتمام رسیده است.
0
mshirvani91
۸ سال پیش
متوسط. ۵/۱۰
3
babakkhosravi12
۸ سال پیش
عجب داستان احمقانه ای داشت... واقعا این فیلم لیاقت بودن توی این لیست رو داشت اون هم وقتی فیلمی مثل رم شهر بی دفاع ساخته روسولینی جزو این لیست نیست ؟
5
sh_t_sh1910
۹ سال پیش
will دهن همرو به خاطر این فیلم سرویس کرد تو بیگ بنگ :))))
2
raul.mehrzad
۹ سال پیش
خیـــــــــــــــــلی خوبـــــــــــ۱۰
6
Cheetafoxi
۹ سال پیش
ریور فینیکس(کریس چمبرز) برادر واکین فینیکس(فیلم her,Gladiator) هست. متاسفانه در سن ۲۳ سالگی فوت میشه. شاید جالب باشه بدونید یکی شبیه به دیکاپریو میتونسته بشه ولی از قضا بخاطر مصرف مواد میمیره و اکثر چیزایی که باید به ایشون میرسیده( چه موفقیت و چه نقش های فیلم ها و تحسین ها) در سال های بعد به دی کاپریو میرسه. ریور با نظر عموم منتقدان، امیدوارکننده‌ترین ستارهٔ جوان دههٔ ۹۰ بود. جالبه بدونید که جلوی نایت کلاب جانی دپ مرده! کلا یذره قدر خودش میدونست میتونست یکی مثل دیکاپریو بشه... . . . . . . . . . .
اسپویل:
دقیقا اخرش با این فیلم یکی شد...مردن کریس .
1
CapitanNaser
۹ سال پیش
فیلم متوسطی بود. ریتم فیلم یه خورده کند بود. آخر فیلم میتونست بهتر از این ها و هیجانی تر تموم بشه. خیلی معمولی تموم شد. حداکثر امتیاز من ۷.
4
mj.soulkeeper
۱۰ سال پیش
و این فیلم برای هزارمین بار ثابت کرد که برای اینکه یه اثر بی نظیر باشه نیاز نیست که جلوه های ویژه پر زرق و برق و دهن پرکن داشته باشه.همیشه در نهایت چیزی که توی ذهن بیننده موندگار میشه یه داستان عالیه.مدت ها بود که این فیلمو نگاه نکرده بودم.فکر کنم تقریبا یادم رفته بود که زمانی عاشقش شده بودم.
3
amg2073
۱۰ سال پیش
آخرش بی نظیر تموم شد ۹ از ۱۰
4
adelgh50
۱۰ سال پیش
فیلم واقعا عالی بود. ولی موقعی که فیلم تمام شد خیلی قلبم گرفت دوست نداشتم اینقدر سریع تمام میشد. بازی ها هم خوب بود.۸ از ۱۰
6
b.mahmoodi1389
۱۰ سال پیش
واقعا فیلم زیبایی بود. کجاش کلیشه ای یا قابل پیش بینی بود؟؟؟ اگه کسی تونسته پایان همچین فیلمی رو پیش بینی کنه احتمالا رمال بوده.
2
reza.hajmuhammadi
۱۰ سال پیش
یکی از بهترین داستان‌های کوتاهی که خوندم همین جسد استیفن کینگه... به طرز غیرکلیشه‌ایی و بدون هیچ روح و جنی تلخ و وحشتناکه.
1
newsmstop
۱۱ سال پیش
زیاد چنگی به دل نمیزنه
اگه دوران کودکی این فیلم رو ببینی خوشتون میاد
4
farajfilm
۱۱ سال پیش
بنظر من که عالی بود
0
mostafanazemi
۱۱ سال پیش
چیه این فیلم که جز ۲۵۰ تا هست ، الحمدالله نوستالوژی هم باهاش نداشتم کمی ازش خوشم بیام ، خیلی کلیشه ای بود.
0
mostafanazemi
۱۱ سال پیش
فیلم زیاد جالبی نبود ، یک داستان قابل پیشبینی و کلیشه ای .
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
مرثیه ایی بر بهترین دوران زندگی
چند باری سعی کردم در مورد این فیلم محبوب ام بنویسم اما چند خط می نوشتم و بعد به یادش می افتادم و محو خاطرات و تصاویرش میشدم بطوریکه رشته ی افکار ذهنم پاره می گشت.با اینکه فیلم فیلم بسیار ساده ایی است اما نوشتن ان به این دلیل برایم سخت است چون مرثیه اییست برای یک دوران.انهم برهه ایی از بهترین لحظات عمر آدمی,براستی که نوجوانی از بهترین سالیان عمر هر انسان است چرا که صمیمت و دوستی حقیقی در ان موج میزند رفاقت ها بسیار در ان پررنگ هستند و کینه و دشمنی کمتر جایی در ان دارد اغلب نوجوانان به دور از هر گونه دغدغه زندگی و پول در اوردنی فقط به فکر ان لحظه ایی هستند که در ان زندگی می کنند:حال,نه افسوس گذشته برایشان معنی دارد و نه ترس از آینده انها به دور از هر گونه انرژی منفی زندگی خود را با بیخیالی و بهترین نحو سپری می کنند البته که پدر و مادر همواره سدی بر انها هستند ولی انها هم نمیتوانند اگر این نوجوانان بخواهند, مانعی بزرگ بر ارزوها و افکار بلند پروازانه شان باشند.افسوس که این دوران هم سریع تر از انچه که فکر می کنید میگذرد و در پایان حسرتی می ماند برای من و شما تا فقط خاطرات شیرین گذشته خود را مرور کنیم و به فکر ترس از اینده خود باشیم.
Stand by Me رمان کوتاهی است از Stephen King نویسنده نام اشنایی که در دنیای سینما هم بسیار شناخته شده است این رمان مشهور را می شود به دور از دیگر نوشته های او دانست چرا که عنصر ترس و وحشت نقش پر رنگی در ان ندارد و دیگر انکه شخصیت هایش را هم افراد نوجوان تشکیل میدهند نه بزرگسالان.فضا رمان نیز به مانند شخصیت هایش بسیار ساده و دوست داشتنیست,چهار پسر با افکار و روحیات متفاوت این چهار نفر قرار است برای اخرین بار در اخرین تابستان زندگی شان در کنار هم باشند چرا که باید بعد از این از هم به دلیل مدارس شان جدا گردند و هر یک به سمت اینده ایی بروند که خود از ان نا اگاه هستند پس در اخرین ماجراجویی شان تصمیم می گیرند دست به سفری عجیب بزنند و جسدی را که مدت هاست گم شده را پیدا نمایند جسدی که تنها انها از محل اختفای ان خبر دارند علاقه ی این گروه به جسد به دلیل حس کنجکاوی بیش از حد موجود در این سن است نسبت به ناشناخته ها و البته که جسد هم استعاره ای است از بزرگ شدن انسان ها.داستان بسیار ساده و رو راست است ولی این حس همذات پنداری ما با شخصیت هاست که فیلم و رمان را برایمان شیرین می کند چرا که همه ی ما نیز در نوجوانی مان این تجربیات عجیب و غریب را از سر گذرانده ایم و موقع دیدن این چهار نفر در واقع خودمان را جایگزین انها می کنیم نکته ایی دیگر که فیلم را برایمان اندکی ناراحت کننده می کند پایان دوران نوجوانیست و پا نهادن به عصریست که صفا و صمیمت در ان کمتر موج میزند نکته ایی که خود شخصیت ها از ان خبر ندارند و این ما هستیم که بدان اگاه هستیم و در اینجاست که هم دلمان به حال انها می سوزد و هم دلمان به حال خودمان به این دلیل که ان دوران را دیگر به پایان رسانیدم و حال علاقه داریم انرا دوباره تجربه نماییم برای همین هم هست که وقتی گوردی تفنگ را به اشتباه شلیک می کند همراه کریس میخندیم و وقتی که سگ این گروه را دنبال می کند ما هم استرس داریم که مبادا انها را گاز بگیرید.
نکته ی اخری که میخواهم به ان اشاره کنم عنصر ماجراجویی است عنصری که خلا ان در دنیای مدرن به شدت حس می شود چه در ایران و چه در دیگر نقاط جهان.متاسفانه کمتر فیلمی را می شود در این چند سال در ایران نام برد که هدف اش را نوجوانان قرار داده باشد اما خوشبختانه این موضوع در کشورهای دیگر حداقل به این صورت که در ایران همراه است نمی باشد برای همین هم است که اثاری همچون Stand by Me ساخته می شود تا نوجوانان را هدف قرار دهد تا انان را راهنمایی کند که دیواری را که والدین شان برایشان ساخته اند را بشکنند و دست به ماجراجویی هایی بزنند که در رویاهای شان جریان دارد مگر این زندگی چقدر ارزش دارد که ما را اینگونه به افرادی روتین تبدیل کرده است برای همین هم است که ان طرفی ها سراغ ساخت اثاری چون Dazed and Confused و Dead Poets Society و The Breakfast Club و
The Chorus و The Goonies و The Kings of Summer و حتی سریال های جدیدی که امسال ساخته شده به مانند Stranger Things و ۱۳ reasons why می روند تا جوانان و نوجوانان را هدایت کنند تا معنی درست زندگی را کشف کنند.
(اسپویل)در پایان فیلم Stand by Me راوی فیلم که در اینجا ما نیز می فهمیم که جزو این گروه بوده متنی ایی زیبا را بر روی کامپیوتر اش ثبت می کند
خدایا تا به حال در عمرم دوستانی به صداقت و راستی انانی که در ۱۲ سالگی ام داشتم را پیدا نکرده ام,حتی یک نفر.
و این جمله ایی است که بیننده فیلم را در حالیکه بغض کرده به پایان می رساند همراه با اهنگ بی نظیر
Ben E King اهنگی که ناگهان ما را مطلع می نماید که فیلم به اتمام رسیده است.
متوسط. ۵/۱۰
عجب داستان احمقانه ای داشت... واقعا این فیلم لیاقت بودن توی این لیست رو داشت اون هم وقتی فیلمی مثل رم شهر بی دفاع ساخته روسولینی جزو این لیست نیست ؟
will دهن همرو به خاطر این فیلم سرویس کرد تو بیگ بنگ :))))
خیـــــــــــــــــلی خوبـــــــــــ۱۰
ریور فینیکس(کریس چمبرز) برادر واکین فینیکس(فیلم her,Gladiator) هست. متاسفانه در سن ۲۳ سالگی فوت میشه. شاید جالب باشه بدونید یکی شبیه به دیکاپریو میتونسته بشه ولی از قضا بخاطر مصرف مواد میمیره و اکثر چیزایی که باید به ایشون میرسیده( چه موفقیت و چه نقش های فیلم ها و تحسین ها) در سال های بعد به دی کاپریو میرسه.
ریور با نظر عموم منتقدان، امیدوارکننده‌ترین ستارهٔ جوان دههٔ ۹۰ بود.
جالبه بدونید که جلوی نایت کلاب جانی دپ مرده! کلا یذره قدر خودش میدونست میتونست یکی مثل دیکاپریو بشه...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
اسپویل:
دقیقا اخرش با این فیلم یکی شد...مردن کریس .
فیلم متوسطی بود. ریتم فیلم یه خورده کند بود. آخر فیلم میتونست بهتر از این ها و هیجانی تر تموم بشه. خیلی معمولی تموم شد. حداکثر امتیاز من ۷.
و این فیلم برای هزارمین بار ثابت کرد که برای اینکه یه اثر بی نظیر باشه نیاز نیست که جلوه های ویژه پر زرق و برق و دهن پرکن داشته باشه.همیشه در نهایت چیزی که توی ذهن بیننده موندگار میشه یه داستان عالیه.مدت ها بود که این فیلمو نگاه نکرده بودم.فکر کنم تقریبا یادم رفته بود که زمانی عاشقش شده بودم.
آخرش بی نظیر تموم شد
۹ از ۱۰
فیلم واقعا عالی بود. ولی موقعی که فیلم تمام شد خیلی قلبم گرفت دوست نداشتم اینقدر سریع تمام میشد.
بازی ها هم خوب بود.۸ از ۱۰
واقعا فیلم زیبایی بود. کجاش کلیشه ای یا قابل پیش بینی بود؟؟؟ اگه کسی تونسته پایان همچین فیلمی رو پیش بینی کنه احتمالا رمال بوده.
یکی از بهترین داستان‌های کوتاهی که خوندم همین جسد استیفن کینگه... به طرز غیرکلیشه‌ایی و بدون هیچ روح و جنی تلخ و وحشتناکه.
زیاد چنگی به دل نمیزنه
اگه دوران کودکی این فیلم رو ببینی خوشتون میاد
بنظر من که عالی بود
چیه این فیلم که جز ۲۵۰ تا هست ، الحمدالله نوستالوژی هم باهاش نداشتم کمی ازش خوشم بیام ، خیلی کلیشه ای بود.
فیلم زیاد جالبی نبود ، یک داستان قابل پیشبینی و کلیشه ای .