تازگی کلیپ جالبی تو یوتیوب پیدا کردم که فقط با تصویر تارکوفسکی رو با کوبریک مقایسه کرده بود بشدت زیبا و تاثیرگذار هرچند مطمئنا گروهی میگن این قیاس مع الفارق و نمیدونم اشتباهه ولی من که بشخصه کوبریک و تارکوفسکی رو تو وسواس و زیبایی شناسی تصویر بسیار شبیه میدونم . https://www.youtube.com/watch?v=nJiDSbbfk۸U
3
sajjad ajami
۹ سال پیش
متفاوت ترین فیلم تارکوفسکی ولی بازهم زیبا شایداون تفاوتش هم به خاطراینه که اولین فیلمشه
3
rrravin
۹ سال پیش
یک فیلم نئوررئالیسم با نماد های ضد جنگ فراوان .... شاهکار به تمام معنا
4
arminkheradmand2136
۹ سال پیش
معصومیت چهره ی ایوان ، روحی زخم خورده ،عطش انتقام .. از طرف دیگر بازی بی نظیر این بچه ، کارگردانی تارکوفسکی بزرگ و فیلمبرداری عالی ... این فیلم بسیار تاثیرگذار هست و قلب ادمو به درد میاره ... ۸.۷ از ۱۰ این درام فوق العاده رو از دست ندید ...
1
jamiljimv
۹ سال پیش
The Steamroller and the Violin
pleaseeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
4
htb.hassan
۹ سال پیش
این فیلم نشون میده اگه تارکوفسکی کارگردان نمیشد,بدون شک عکاس فوق العاده ای میشد. عکسای این فیلمو حتما دان کنید یه چیز دیگست. دمش گرم و روحش شاد.
4
zahramoh3ni
۹ سال پیش
وقتی مادر و پدرت را،خواهرت را خانه و سرزمینت را از تو می گیرند
و ویرانه ای از تو باقی می گذارند
چیزی به تو می دهند چیزی که با ان دودمانی را به باد توانی داد...
چیزی برای انتقام
17
ahmad.noori3
۱۰ سال پیش
جنگ سرد است و خشک... فضای این فیلم هم! جنگ تیز است و خشن... شاخه‌های درخت‌های این فیلم هم! جنگ خفه‌کننده است... میزانسن‌ها و ترکیب‌بندی‌های این فیلم هم! جنگ هیچ‌گاه از یاد نمی‌رود... این فیلم هم!
تارکوفسکی جنگ را همانطور که هست به تصویر کشیده... شاید اکشن نداشته باشد این فیلم، اما حس ترس و اضطراب تماما در فیلم به چشم می‌خورد، درخت‌های افرا، با رنگ سفیدشان در روز یک جور ما را می‌ترساند، و شاخه‌های بلند و تیزشان، که در شب سایه‌ی سیاه گرفته‌اند در شب یک جور...
این فیلم ثابت می‌کند، پشت صحنه‌ی جنگ، که اکشن نیست نیز، می‌تواند ترسناک باشد...
۱۹۹۱ Urga Nikita Mikhalkov Soviet Union ۱۹۹۲ The Story of Qiu Ju (Qiu Ju da guan si) Zhang Yimou * China ۱۹۹۳ Short Cuts (tie) Three Colours: Blue (Trois couleurs: Bleu) (tie) Robert Altman Krzysztof Kieślowski United States France/ Poland ۱۹۹۴ Vive L#۰۳۹;Amour (Ai qing wan sui) (tie) Before the Rain (tie) Tsai Ming-liang Milčo Mančevski Taiwan * Republic of Macedonia ۱۹۹۵ Cyclo (Xich lo) Anh Hung Tran France/* Vietnam ۱۹۹۶ Michael Collins Neil Jordan * Ireland ۱۹۹۷ Fireworks (Hana-bi) Takeshi Kitano Japan ۱۹۹۸ The Way We Laughed (Così ridevano) Gianni Amelio Italy ۱۹۹۹ Not One Less (Yi ge dou bu neng shao) Zhang Yimou China ۲۰۰۰ The Circle (Dayereh) Jafar Panahi * Iran ۲۰۰۱ Monsoon Wedding Mira Nair India/ United States/ Italy/ France/* Germany ۲۰۰۲ The Magdalene Sisters Peter Mullan Ireland ۲۰۰۳ The Return (Vozvrashcheniye) Andrey Zvyagintsev * Russia ۲۰۰۴ Vera Drake Mike Leigh United Kingdom ۲۰۰۵ Brokeback Mountain Ang Lee United States ۲۰۰۶ Still Life (Sanxia haoren) Jia Zhangke China ۲۰۰۷ Lust, Caution (Se, jie) Ang Lee United States/ China/ Taiwan ۲۰۰۸ The Wrestler Darren Aronofsky United States ۲۰۰۹ Lebanon Samuel Maoz * Israel ۲۰۱۰ Somewhere Sofia Coppola United States ۲۰۱۱ Faust Alexander Sokurov Russia ۲۰۱۲ Pietà Kim Ki-duk * South Korea ۲۰۱۳ Sacro GRA Gianfranco Rosi Italy ۲۰۱۴ A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence Roy Andersson * Sweden
برندگان چندگانه
France André Cayatte (۱۹۵۰; ۱۹۶۰) France Louis Malle (۱۹۸۰; ۱۹۸۷) China Zhang Yimou (۱۹۹۲; ۱۹۹۹) Taiwan Ang Lee (۲۰۰۵; ۲۰۰۷
2
j_sh82
۱۰ سال پیش
۱۹۹۰ Rosencrantz
5
j_sh82
۱۰ سال پیش
شیر طلایی
کشور ایتالیا مکان ونیز اولین جایزه ۱۹۴۹
شیر طلایی، بزرگترین جایزه‌ای است که در جشنواره فیلم ونیز به یک فیلم داده می‌شود. شیر طلایی در سال ۱۹۴۹ توسط کمیته سازماندهی معرفی شد و اکنون به عنوان یکی از برجسته ترین جوایز صنعت فیلم شناخته می‌شود. در سال ۱۹۷۰، شیر طلایی دوم معرفی شد؛ این جایزه افتخاری برای افرادی که سهم مهمی برای مشارکت در سینما دارند است. شیر طلایی در سال ۱۹۴۹ به عنوان شیر طلایی سنت مارک معرفی شد (شیربالداری که روی پرچم جمهوری نیز نمایان است). سابقاً، نام جایزه معادل جایزه بین‌المللی بزرگ ونیز بود، اهدا شده در سال ۱۹۴۷ و ۱۹۴۸. قبل از آن، از سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۲ بزرگترین جایزه برای بهترین فیلم ایتالیایی و فیلم خارجی جام موسولینی بود. بین سالهای ۱۹۶۹ و ۱۹۷۹ هیچ شیر طلایی اهدا نشد.
محتویات
۱ جایزه بزرگ بین‌المللی ونیز ۲ شیر طلایی ۳ برندگان چندگانه
جایزه بزرگ بین‌المللی ونیز
Year Title Director
۱۹۴۶ The Southerner Jean Renoir ۱۹۴۷ Siréna Karel Stekly ۱۹۴۸ Hamlet Laurence Olivier
شیر طلایی
به چهارده فیلم فرانسوی شیر طلایی اهدا شده است که بیشتر از هر ملیتی دیگر است. قابل توجه است که جوایز شیر طلایی گرایش به مردان اروپایی دارد: ۳۳ تا از ۵۴ جایزه متعلق به مردان اروپایی بود (شامل روسیه و اتحاد جماهیر شوروی). این گرایش به قبل از سال ۱۹۸۰ برمی‌گردد، قبل از این سال ۳ تا از ۲۱ جایزه متعلق به غیر اروپایی‌ها بود. از سال ۱۹۴۹ تنها چند زن موفق به دریافت شیر طلایی برای کارگردانی شدند مانند میرا نیر کارگردان هندی‌تبار، سوفیا کوپولا، مارگرته فون تروتا آلمانی و آنیس واردا بلژیکی که هر دو بیشتر از دو دهه پیش برنده این جایزه شدند. آمریکایی‌های بی‌شماری برنده جایزه افتخاری در جشنواره شدند، آنها تنها ۴ بار موفق به دریافت شیر طلایی شدند با جوایزی برای جان کاساوت و رابرت آلتمن (در هر دو بار جوایز با برندگان دیگر به طور مشترک بود)، به علاوه دارن آرونوفسکی (اولین آمریکایی که به تنهایی جایزه را برد) و سوفیا کوپولا (اولین زن آمریکایی برنده جایزه) و در سال ۲۰۰۰ جعفر پناهی از ایران به خاطر فیلم دایره برنده این جایزه شد.
Year Title Director Country of origin
۱۹۴۹ Manon Henri-Georges Clouzot * France ۱۹۵۰ Justice Is Done (Justice est faite) André Cayatte France ۱۹۵۱ Rashōmon Akira Kurosawa * Japan ۱۹۵۲ Forbidden Games (Jeux interdits) René Clément France ۱۹۵۳ No award ۱۹۵۴ Romeo and Juliet Renato Castellani * Italy ۱۹۵۵ The Word (Ordet) Carl Theodor Dreyer * Denmark ۱۹۵۶ No award[۳] ۱۹۵۷ The Unvanquished (Aparajito) Satyajit Ray * India ۱۹۵۸ Rickshaw Man (Muhomatsu no issho) Hiroshi Inagaki Japan ۱۹۵۹ General della Rovere (Il generale della Rovere) (tie) The Great War (La grande guerra) (tie) Roberto Rossellini Mario Monicelli Italy Italy ۱۹۶۰ The Crossing of the Rhine (Le passage du Rhin) André Cayatte France ۱۹۶۱ Last Year in Marienbad (L#۰۳۹;année dernière à Marienbad) Alain Resnais France ۱۹۶۲ Family Diary (Cronaca familiare) (tie) Ivan#۰۳۹;s Childhood (Ivanovo detstvo) (tie) Valerio Zurlini Andrei Tarkovsky Italy * Soviet Union ۱۹۶۳ Hands Over the City (Le mani sulla città) Francesco Rosi Italy ۱۹۶۴ Red Desert (Il deserto rosso) Michelangelo Antonioni Italy ۱۹۶۵ Sandra of a Thousand Delights (Vaghe stelle dell#۰۳۹;Orsa) Luchino Visconti Italy ۱۹۶۶ The Battle of Algiers (La battaglia di Algeri) Gillo Pontecorvo Italy ۱۹۶۷ Beauty of the Day (Belle de jour) Luis Buñuel France ۱۹۶۸ Artists under the Big Top: Perplexed (Die Artisten in der Zirkuskuppel: Ratlos) Alexander Kluge * West Germany
۱۹۶۹-۷۹ No award
۱۹۸۰ Atlantic City (tie) Gloria (tie) Louis Malle John Cassavetes * Canada/ France * United States ۱۹۸۱ Marianne and Juliane (Die Bleierne Zeit) Margarethe von Trotta West Germany ۱۹۸۲ The State of Things (Der Stand der Dinge) Wim Wenders West Germany ۱۹۸۳ First Name: Carmen (Prénom Carmen) Jean-Luc Godard France ۱۹۸۴ A Year of the Quiet Sun (Rok spokojnego słońca) Krzysztof Zanussi * Poland ۱۹۸۵ Vagabond (Sans toit ni loi) Agnès Varda France ۱۹۸۶ The Green Ray (Le rayon vert) Éric Rohmer France ۱۹۸۷ Au revoir, les enfants Louis Malle France ۱۹۸۸ The Legend of the Holy Drinker (La leggenda del santo bevitore) Ermanno Olmi Italy ۱۹۸۹ A City of Sadness (Bei qing cheng shi) Hou Hsiao-Hsien * Taiwan ۱۹۹۰ Rosencrantz
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
تازگی کلیپ جالبی تو یوتیوب پیدا کردم که فقط با تصویر تارکوفسکی رو با کوبریک مقایسه کرده بود بشدت زیبا و تاثیرگذار هرچند مطمئنا گروهی میگن این قیاس مع الفارق و نمیدونم اشتباهه ولی من که بشخصه کوبریک و تارکوفسکی رو تو وسواس و زیبایی شناسی تصویر بسیار شبیه میدونم .
https://www.youtube.com/watch?v=nJiDSbbfk۸U
متفاوت ترین فیلم تارکوفسکی ولی بازهم زیبا
شایداون تفاوتش هم به خاطراینه که اولین فیلمشه
یک فیلم نئوررئالیسم با نماد های ضد جنگ فراوان .... شاهکار به تمام معنا
معصومیت چهره ی ایوان ، روحی زخم خورده ،عطش انتقام ..
از طرف دیگر بازی بی نظیر این بچه ، کارگردانی تارکوفسکی بزرگ و فیلمبرداری عالی ...
این فیلم بسیار تاثیرگذار هست و قلب ادمو به درد میاره ...
۸.۷ از ۱۰
این درام فوق العاده رو از دست ندید ...
The Steamroller and the Violin
pleaseeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
این فیلم نشون میده اگه تارکوفسکی کارگردان نمیشد,بدون شک عکاس فوق العاده ای میشد.
عکسای این فیلمو حتما دان کنید یه چیز دیگست.
دمش گرم و روحش شاد.
وقتی مادر و پدرت را،خواهرت را
خانه و سرزمینت را از تو می گیرند
و ویرانه ای از تو باقی می گذارند
چیزی به تو می دهند
چیزی که با ان
دودمانی را به باد توانی داد...
چیزی برای انتقام
جنگ سرد است و خشک... فضای این فیلم هم!
جنگ تیز است و خشن... شاخه‌های درخت‌های این فیلم هم!
جنگ خفه‌کننده است... میزانسن‌ها و ترکیب‌بندی‌های این فیلم هم!
جنگ هیچ‌گاه از یاد نمی‌رود... این فیلم هم!
تارکوفسکی جنگ را همانطور که هست به تصویر کشیده...
شاید اکشن نداشته باشد این فیلم، اما حس ترس و اضطراب تماما در فیلم به چشم می‌خورد،
درخت‌های افرا، با رنگ سفیدشان در روز یک جور ما را می‌ترساند،
و شاخه‌های بلند و تیزشان، که در شب سایه‌ی سیاه گرفته‌اند در شب یک جور...
این فیلم ثابت می‌کند، پشت صحنه‌ی جنگ، که اکشن نیست نیز، می‌تواند ترسناک باشد...
دوستان چطور میشه کامنت درج شده خودمو پاک کنم؟ ممنون میشم اگه پاسخ بدید
۱۹۹۰ Rosencrantz
۱۹۹۱ Urga Nikita Mikhalkov Soviet Union
۱۹۹۲ The Story of Qiu Ju (Qiu Ju da guan si) Zhang Yimou * China
۱۹۹۳ Short Cuts (tie)
Three Colours: Blue (Trois couleurs: Bleu) (tie) Robert Altman
Krzysztof Kieślowski United States
France/ Poland
۱۹۹۴ Vive L#۰۳۹;Amour (Ai qing wan sui) (tie)
Before the Rain (tie) Tsai Ming-liang
Milčo Mančevski Taiwan
* Republic of Macedonia
۱۹۹۵ Cyclo (Xich lo) Anh Hung Tran France/* Vietnam
۱۹۹۶ Michael Collins Neil Jordan * Ireland
۱۹۹۷ Fireworks (Hana-bi) Takeshi Kitano Japan
۱۹۹۸ The Way We Laughed (Così ridevano) Gianni Amelio Italy
۱۹۹۹ Not One Less (Yi ge dou bu neng shao) Zhang Yimou China
۲۰۰۰ The Circle (Dayereh) Jafar Panahi * Iran
۲۰۰۱ Monsoon Wedding Mira Nair India/ United States/ Italy/ France/* Germany
۲۰۰۲ The Magdalene Sisters Peter Mullan Ireland
۲۰۰۳ The Return (Vozvrashcheniye) Andrey Zvyagintsev * Russia
۲۰۰۴ Vera Drake Mike Leigh United Kingdom
۲۰۰۵ Brokeback Mountain Ang Lee United States
۲۰۰۶ Still Life (Sanxia haoren) Jia Zhangke China
۲۰۰۷ Lust, Caution (Se, jie) Ang Lee United States/ China/ Taiwan
۲۰۰۸ The Wrestler Darren Aronofsky United States
۲۰۰۹ Lebanon Samuel Maoz * Israel
۲۰۱۰ Somewhere Sofia Coppola United States
۲۰۱۱ Faust Alexander Sokurov Russia
۲۰۱۲ Pietà Kim Ki-duk * South Korea
۲۰۱۳ Sacro GRA Gianfranco Rosi Italy
۲۰۱۴ A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence Roy Andersson * Sweden
برندگان چندگانه
France André Cayatte (۱۹۵۰; ۱۹۶۰)
France Louis Malle (۱۹۸۰; ۱۹۸۷)
China Zhang Yimou (۱۹۹۲; ۱۹۹۹)
Taiwan Ang Lee (۲۰۰۵; ۲۰۰۷
۱۹۹۰ Rosencrantz
شیر طلایی
کشور ایتالیا
مکان ونیز
اولین جایزه ۱۹۴۹
شیر طلایی، بزرگترین جایزه‌ای است که در جشنواره فیلم ونیز به یک فیلم داده می‌شود. شیر طلایی در سال ۱۹۴۹ توسط کمیته سازماندهی معرفی شد و اکنون به عنوان یکی از برجسته ترین جوایز صنعت فیلم شناخته می‌شود. در سال ۱۹۷۰، شیر طلایی دوم معرفی شد؛ این جایزه افتخاری برای افرادی که سهم مهمی برای مشارکت در سینما دارند است. شیر طلایی در سال ۱۹۴۹ به عنوان شیر طلایی سنت مارک معرفی شد (شیربالداری که روی پرچم جمهوری نیز نمایان است). سابقاً، نام جایزه معادل جایزه بین‌المللی بزرگ ونیز بود، اهدا شده در سال ۱۹۴۷ و ۱۹۴۸. قبل از آن، از سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۲ بزرگترین جایزه برای بهترین فیلم ایتالیایی و فیلم خارجی جام موسولینی بود. بین سالهای ۱۹۶۹ و ۱۹۷۹ هیچ شیر طلایی اهدا نشد.
محتویات
۱ جایزه بزرگ بین‌المللی ونیز
۲ شیر طلایی
۳ برندگان چندگانه
جایزه بزرگ بین‌المللی ونیز
Year Title Director
۱۹۴۶ The Southerner Jean Renoir
۱۹۴۷ Siréna Karel Stekly
۱۹۴۸ Hamlet Laurence Olivier
شیر طلایی
به چهارده فیلم فرانسوی شیر طلایی اهدا شده است که بیشتر از هر ملیتی دیگر است. قابل توجه است که جوایز شیر طلایی گرایش به مردان اروپایی دارد: ۳۳ تا از ۵۴ جایزه متعلق به مردان اروپایی بود (شامل روسیه و اتحاد جماهیر شوروی). این گرایش به قبل از سال ۱۹۸۰ برمی‌گردد، قبل از این سال ۳ تا از ۲۱ جایزه متعلق به غیر اروپایی‌ها بود. از سال ۱۹۴۹ تنها چند زن موفق به دریافت شیر طلایی برای کارگردانی شدند مانند میرا نیر کارگردان هندی‌تبار، سوفیا کوپولا، مارگرته فون تروتا آلمانی و آنیس واردا بلژیکی که هر دو بیشتر از دو دهه پیش برنده این جایزه شدند. آمریکایی‌های بی‌شماری برنده جایزه افتخاری در جشنواره شدند، آنها تنها ۴ بار موفق به دریافت شیر طلایی شدند با جوایزی برای جان کاساوت و رابرت آلتمن (در هر دو بار جوایز با برندگان دیگر به طور مشترک بود)، به علاوه دارن آرونوفسکی (اولین آمریکایی که به تنهایی جایزه را برد) و سوفیا کوپولا (اولین زن آمریکایی برنده جایزه) و در سال ۲۰۰۰ جعفر پناهی از ایران به خاطر فیلم دایره برنده این جایزه شد.
Year Title Director Country of origin
۱۹۴۹ Manon Henri-Georges Clouzot * France
۱۹۵۰ Justice Is Done (Justice est faite) André Cayatte France
۱۹۵۱ Rashōmon Akira Kurosawa * Japan
۱۹۵۲ Forbidden Games (Jeux interdits) René Clément France
۱۹۵۳ No award
۱۹۵۴ Romeo and Juliet Renato Castellani * Italy
۱۹۵۵ The Word (Ordet) Carl Theodor Dreyer * Denmark
۱۹۵۶ No award[۳]
۱۹۵۷ The Unvanquished (Aparajito) Satyajit Ray * India
۱۹۵۸ Rickshaw Man (Muhomatsu no issho) Hiroshi Inagaki Japan
۱۹۵۹ General della Rovere (Il generale della Rovere) (tie)
The Great War (La grande guerra) (tie) Roberto Rossellini
Mario Monicelli Italy
Italy
۱۹۶۰ The Crossing of the Rhine (Le passage du Rhin) André Cayatte France
۱۹۶۱ Last Year in Marienbad (L#۰۳۹;année dernière à Marienbad) Alain Resnais France
۱۹۶۲ Family Diary (Cronaca familiare) (tie)
Ivan#۰۳۹;s Childhood (Ivanovo detstvo) (tie) Valerio Zurlini
Andrei Tarkovsky Italy
* Soviet Union
۱۹۶۳ Hands Over the City (Le mani sulla città) Francesco Rosi Italy
۱۹۶۴ Red Desert (Il deserto rosso) Michelangelo Antonioni Italy
۱۹۶۵ Sandra of a Thousand Delights (Vaghe stelle dell#۰۳۹;Orsa) Luchino Visconti Italy
۱۹۶۶ The Battle of Algiers (La battaglia di Algeri) Gillo Pontecorvo Italy
۱۹۶۷ Beauty of the Day (Belle de jour) Luis Buñuel France
۱۹۶۸ Artists under the Big Top: Perplexed (Die Artisten in der Zirkuskuppel: Ratlos) Alexander Kluge * West Germany
۱۹۶۹-۷۹ No award
۱۹۸۰ Atlantic City (tie)
Gloria (tie) Louis Malle
John Cassavetes * Canada/ France
* United States
۱۹۸۱ Marianne and Juliane (Die Bleierne Zeit) Margarethe von Trotta West Germany
۱۹۸۲ The State of Things (Der Stand der Dinge) Wim Wenders West Germany
۱۹۸۳ First Name: Carmen (Prénom Carmen) Jean-Luc Godard France
۱۹۸۴ A Year of the Quiet Sun (Rok spokojnego słońca) Krzysztof Zanussi * Poland
۱۹۸۵ Vagabond (Sans toit ni loi) Agnès Varda France
۱۹۸۶ The Green Ray (Le rayon vert) Éric Rohmer France
۱۹۸۷ Au revoir, les enfants Louis Malle France
۱۹۸۸ The Legend of the Holy Drinker (La leggenda del santo bevitore) Ermanno Olmi Italy
۱۹۸۹ A City of Sadness (Bei qing cheng shi) Hou Hsiao-Hsien * Taiwan
۱۹۹۰ Rosencrantz