چقدر هنرمندانه تقابل دنیای پدر و پسران ساخته می شود و چقدر ماهرانه است تبدیل احترام خام کودکان برای پدر به احترامی عمیقتر و پخته تر و واقع گرایانه تر
و چه زیباست ترکینگ شاتهای ازو و تدوین. مخصوصا سکانس خمیازه در اداره و کاتی که از کارمندان پشت میز به کودکان مدرسه ای پشت میز زده می شود.
به ظاهر ساده ولی در باطن عمیق و بسیار به جا
انتقال قدرت در کودکان و در نهایت برابری و دوستی همگیشان
روابط دو برادر و روابط کودکان, روابط شغلی پدر, مادر ساده و مهربان
و تا چه اندازه کمیک و بامزه و به چه ظرافتی
کوچکترین سکانس و صحنه ای بیهوده و اضافه نیست.
پر از جزئیات زیبا و پر از قصه
درام بخش پایانی فیلم چقدر موثر و زیباست.
به چه زیبایی با کودکان کار کرده است.چه بازیهای روان و خوبی.
انسان از این همه توانایی کارگردان و نگاه انسانی و زیبای او در شگفت می شود.
تمام این موارد را در یک و نیم ساعت در بهترین حالت ممکن با چه گرمایی بسازی.می شود بارها در طول عمر دید و لذت برد, بزرگ شد و قدمی در رسیدن به فرزانگی گذاشت.
به قول بزرگی ما(ایرانیان)اصلا کمبود سواد نداریم.الی ماشا... با سواد داریم.کمبود ما در فرزانگی و بزرگیست.
بیننده ای که این آثار را ببیند به سینمای امروز خواهند خندید آن هم از فرط گذشتن از گریه.
2
Mojtaba.kingdom
۸ سال پیش
هر کس یه سلیقه ای داره قطعا من یا شما یا بقیه ی دوستان هم سلیقه هامون مثل هم نیست. ولی از روی تجربه میتونیم بفهمیم که مثلا امتیاز IMDB یا نمره ی منتقدها بر اساس چه ژانری بالا پایین میشه، و چقدر با سلیقه مون هماهنگه تا در انتخاب فیلم های بعدی ازشون استفاده کنیم. تا فعلا کشفیات خودم به اینجا رسیده که جوایز بزرگ مثل اسکار فقط سیاسی اند و به فیلمهایی تعلق میگیرن که بیشتر از بقیه از موجودیت اسرائیل و نقشه های آمریکا برای سلطه بر جهان حمایت کرده باشن. البته احتمالا رتبه ی فیلم دیدن من به پای بقیه ی عزیزان نمیرسه پس احتمال خطا در تشخیص خودم رو صفر نمیدونم.
0
faridaghili
۸ سال پیش
گود، گود...
4
شهریار سلطانی
۸ سال پیش
اوزو سلطان سینمای آسیاست. اوزو یعنی ساده،زیبا،شاعرانه و پر محتوا با داستان توکیو یکی از برترین فیلم های تاریخ را ساخت و جادوانه شد.خدمتی که اوزو به سینمای هنری ژاپن کرده غیر قابل توصیف است. بهترین فیلم های اوزو از نظر من : (Tokyo story (۱۰۰ (Late spring (۱۰۰ (An a Autumn afternoon (۹۰ (Floating weeds (۹۰ (early summer (۹۰ (Late Autumn (۹۰ (Good morning (۷۰ (I was born ,but...(۷۰
1
Saeed
۸ سال پیش
ایول یه فیلم دیگه از اوزو دوست داشتنی
1
mahdisadeghimahdi
۸ سال پیش
هنوز ندیدمش ولی عجب خلاصه خفنی داره
2
Nima
۸ سال پیش
من فیلم زیر ۲۰۰۹ برنداشتم تو عمرم شما چجوری اینارو میبینین؟
12
Xmj1351k
۸ سال پیش
اینجا نه! ولی بعضی از دوستان در کامنتهایی که زیر فیلمها میذارن ملاکشون برای خوب بودن فیلم رنکینگش تو IMDB شده سایت IMDB سایت خوبیه شایدم بهترین سایت در معرفی فیلمها ولی از نظر بنده به هیچ عنوان نمیتوان رنکینگ سایت رو ملاکی برای خوب یا بد بودن فیلمها دونست چرا که اکثر رای دهنده ها مردم عادی و عمدتا مشتاقان سینمایی هستند نه متخصصین. رتبهء منتقدین شاید ملاک بهتری باشه البته منتقدین هم متاسفانه در اکثر موارد حسب وضع موجود و ابن الوقتی به تبع میزان اقبال از یک فیلم اون رو تحلیل میکنن تجربه من نشون داده اگر تحقیق کنی و سینمای مستقل و یا خاص رو دنبال کنی به مراتب به نتیجه بهتری دست خواهی یافت فیلمهایی هست که شاهکاره و به معنای واقعی کلمه فیلم!ولی تو هیچ مرجع همه پسندی ازشون حرفی نیست سینمای آنجلوپولوس ،تارکوفسکی ،بونوئل ،گدار ، کشلوفسکی و همین سینمای ژاپن با استادانی نظیر کوبایاشی ، کوروساوا و یاسوجیرو به مراتب کمتر از فیلمهای دیگر در سرتیتر سایتها و مقالات سینمایی قرار دارند ولی خود من هر موقع پای یکی از این فیلمها میشینم بعد از پایان فیلم یک احساس انباشتگی فکری و فلسفی لذت بخشی رو تجربه میکنم که هرگز شبیهش رو تو دیدن سایر فیلمها بدست نیاوردم قطعا کارگردانهای فیلم ساز (به معنای خاص کلمه!) دیگه ای هم وجود دارن که به واسطهء ضعف حافظه الان نتونستم اون ها رو به یاد بیارم و ازشون یاد کنم برای همین از دوستان پیشاپیش عذر میخوام مخلص کلام اینکه بد نیست ما بین این همه فیلم وقت پر کن و سرگرم کننده ، بعضی وقتها فیلمی رو ببینیم که وادارمون کنه به اندیشه و تا مدتها فحوای خودشو به فکرمون الصاق کنه ، آزارمون بده! از اون آزارهای لذتبخش. یه عالمه سوال پیش رومون بذاره که تا مدتها درگیر پاسخ دادن بهشون بشیم و....
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
از بهترین های صامت
چقدر هنرمندانه تقابل دنیای پدر و پسران ساخته می شود و چقدر ماهرانه است تبدیل احترام خام کودکان برای پدر به احترامی عمیقتر و پخته تر و واقع گرایانه تر
و چه زیباست ترکینگ شاتهای ازو و تدوین. مخصوصا سکانس خمیازه در اداره و کاتی که از کارمندان پشت میز به کودکان مدرسه ای پشت میز زده می شود.
به ظاهر ساده ولی در باطن عمیق و بسیار به جا
انتقال قدرت در کودکان و در نهایت برابری و دوستی همگیشان
روابط دو برادر و روابط کودکان, روابط شغلی پدر, مادر ساده و مهربان
و تا چه اندازه کمیک و بامزه و به چه ظرافتی
کوچکترین سکانس و صحنه ای بیهوده و اضافه نیست.
پر از جزئیات زیبا و پر از قصه
درام بخش پایانی فیلم چقدر موثر و زیباست.
به چه زیبایی با کودکان کار کرده است.چه بازیهای روان و خوبی.
انسان از این همه توانایی کارگردان و نگاه انسانی و زیبای او در شگفت می شود.
تمام این موارد را در یک و نیم ساعت در بهترین حالت ممکن با چه گرمایی بسازی.می شود بارها در طول عمر دید و لذت برد, بزرگ شد و قدمی در رسیدن به فرزانگی گذاشت.
به قول بزرگی ما(ایرانیان)اصلا کمبود سواد نداریم.الی ماشا... با سواد داریم.کمبود ما در فرزانگی و بزرگیست.
بیننده ای که این آثار را ببیند به سینمای امروز خواهند خندید آن هم از فرط گذشتن از گریه.
هر کس یه سلیقه ای داره قطعا من یا شما یا بقیه ی دوستان هم سلیقه هامون مثل هم نیست. ولی از روی تجربه میتونیم بفهمیم که مثلا امتیاز IMDB یا نمره ی منتقدها بر اساس چه ژانری بالا پایین میشه، و چقدر با سلیقه مون هماهنگه تا در انتخاب فیلم های بعدی ازشون استفاده کنیم. تا فعلا کشفیات خودم به اینجا رسیده که جوایز بزرگ مثل اسکار فقط سیاسی اند و به فیلمهایی تعلق میگیرن که بیشتر از بقیه از موجودیت اسرائیل و نقشه های آمریکا برای سلطه بر جهان حمایت کرده باشن. البته احتمالا رتبه ی فیلم دیدن من به پای بقیه ی عزیزان نمیرسه پس احتمال خطا در تشخیص خودم رو صفر نمیدونم.
گود، گود...
اوزو سلطان سینمای آسیاست. اوزو یعنی ساده،زیبا،شاعرانه و پر محتوا
با داستان توکیو یکی از برترین فیلم های تاریخ را ساخت و جادوانه شد.خدمتی که اوزو به سینمای هنری ژاپن کرده غیر قابل توصیف است.
بهترین فیلم های اوزو از نظر من :
(Tokyo story (۱۰۰
(Late spring (۱۰۰
(An a Autumn afternoon (۹۰
(Floating weeds (۹۰
(early summer (۹۰
(Late Autumn (۹۰
(Good morning (۷۰
(I was born ,but...(۷۰
ایول یه فیلم دیگه از اوزو دوست داشتنی
هنوز ندیدمش ولی عجب خلاصه خفنی داره
من فیلم زیر ۲۰۰۹ برنداشتم تو عمرم شما چجوری اینارو میبینین؟
اینجا نه!
ولی بعضی از دوستان در کامنتهایی که زیر فیلمها میذارن ملاکشون برای خوب بودن فیلم رنکینگش تو IMDB شده
سایت IMDB سایت خوبیه شایدم بهترین سایت در معرفی فیلمها ولی از نظر بنده به هیچ عنوان نمیتوان رنکینگ سایت رو ملاکی برای خوب یا بد بودن فیلمها دونست چرا که اکثر رای دهنده ها مردم عادی و عمدتا مشتاقان سینمایی هستند نه متخصصین. رتبهء منتقدین شاید ملاک بهتری باشه البته منتقدین هم متاسفانه در اکثر موارد حسب وضع موجود و ابن الوقتی به تبع میزان اقبال از یک فیلم اون رو تحلیل میکنن
تجربه من نشون داده اگر تحقیق کنی و سینمای مستقل و یا خاص رو دنبال کنی به مراتب به نتیجه بهتری دست خواهی یافت
فیلمهایی هست که شاهکاره و به معنای واقعی کلمه فیلم!ولی تو هیچ مرجع همه پسندی ازشون حرفی نیست
سینمای آنجلوپولوس ،تارکوفسکی ،بونوئل ،گدار ، کشلوفسکی و همین سینمای ژاپن با استادانی نظیر کوبایاشی ، کوروساوا و یاسوجیرو به مراتب کمتر از فیلمهای دیگر در سرتیتر سایتها و مقالات سینمایی قرار دارند ولی خود من هر موقع پای یکی از این فیلمها میشینم بعد از پایان فیلم یک احساس انباشتگی فکری و فلسفی لذت بخشی رو تجربه میکنم که هرگز شبیهش رو تو دیدن سایر فیلمها بدست نیاوردم
قطعا کارگردانهای فیلم ساز (به معنای خاص کلمه!) دیگه ای هم وجود دارن که به واسطهء ضعف حافظه الان نتونستم اون ها رو به یاد بیارم و ازشون یاد کنم برای همین از دوستان پیشاپیش عذر میخوام
مخلص کلام اینکه بد نیست ما بین این همه فیلم وقت پر کن و سرگرم کننده ، بعضی وقتها فیلمی رو ببینیم که وادارمون کنه به اندیشه و تا مدتها فحوای خودشو به فکرمون الصاق کنه ، آزارمون بده! از اون آزارهای لذتبخش. یه عالمه سوال پیش رومون بذاره که تا مدتها درگیر پاسخ دادن بهشون بشیم و....
شاهکاری از استاد